Ο χώρος του αθλητισμού παραμένει σοκαρισμένος από την απώλεια του Κόμπι Μπράιαντ. Ο Βασίλης Σπανούλης θυμήθηκε την... επαφή που είχε με τον “black mamba” και έκανε λόγο για έναν άνθρωπο με μεγαλείο καρδιάς και ψυχής. “Πλησίασε τον Μάικλ Τζόρνταν, όσο κανείς άλλος” τόνισε.
Ο Βασίλης Σπανούλης μίλησε στο “Documento” για το μεγαλείο του Κόμπι Μπράιαντ και αναφέρθηκε σε δύο περιστατικά που είχε με τον θρύλο των Λέικερς και στο τι τον εντυπωσίασε από τον “black mamba”.
“Βγήκαμε για δείπνο το 2011. Για μένα, αυτό το δίωρο της φοβερής κουβέντας ήταν ένα όνειρο. Έζησα αυτό που ονειρεύεται κάθε παιδί. Φερόταν πολύ απλά και φιλικά, μού έδινε συμβουλές. Δεν θα έβγαινε μαζί μου, αν δεν ήταν απλός! Θυμάμαι ότι τα λόγια του απέπνεαν παθολογική αγάπη για το μπάσκετ. Ήταν γεννημένος νικητής, κοίταζε πάντοτε τον επόμενο στόχο. Την επόμενη μέρα. Όλα όσα λένε για τον χαρακτήρα του είναι αλήθεια” ανέφερε αρχικά ο Σπανούλης.
Έπειτα, ο αρχηγός του Ολυμπιακού πρόσθεσε: «Είμαι πολύ μικρός εγώ για να μιλήσω για τον Κόμπι Μπράιαντ. Πλησίασε τον Μάικλ Τζόρνταν, όσο κανείς άλλος. Υπήρξε πρότυπο για τους μπασκετμπολίστες που μεγαλώσαμε μαζί του. Ενέπνευσε και μένα, όπως τόσος και τόσους άλλους. Άγγιξε την τελειότητα».
Σχετικά με αυτά που έκαναν ξεχωριστό τον «Black Mamba», ο 37χρονος γκαρντ υποστήριξε: “Το πνεύμα του νικητή και η εργασιομανία. Η “refuse to lose” νοοτροπία. Αρνιόταν την ήττα και δεν τον πτοούσε τίποτα. Όλοι περνούν κακές στιγμές ή χρονιές. Εκείνος ανακάλυπτε καινούριους στόχους κάθε μέρα. Ήταν ασύλληπτα δυνατός πνευματικά. Είχε εκπληκτικούς ελιγμούς, σουτ, εκείνο το fadeaway που έκανε, το απαράμιλλο footwork. Για να γίνεις φαινόμενο και να πλησιάσεις τον Τζόρνταν, πρέπει να τα έχεις όλα”.
Ακόμη, ο Σπανούλης θυμήθηκε και μία στιγμή από τους μήνες που πέρασε στο ΝΒΑ, με πρωταγωνιστή τον Κόμπι, σε έναν αγώνα μεταξύ Χιούστον Ρόκετς και Λος Άντζελες Λέικερς: “Κέρδισα ένα φάουλ στην δεύτερη περίοδο και ετοιμαζόμουν να εκτελέσω βολές, όταν ο Κόμπι με πλησίασε και με χτύπησε φιλικά στην πλάτη. “Κάνατε φοβερή δουλειά το καλοκαίρι”, μού είπε. Και εννοούσε την Σαιτάμα. Αυτή η χειρονομία δείχνει τον χαρακτήρα του. Εγώ ήμουν ένα τίποτα στο ΝΒΑ. Δεν είχε καμία υποχρέωση να με πλησιάσει και να μου μιλήσει. Τον διέκρινε μεγαλείο καρδιάς και ψυχής, όπως όλους τους σπουδαίους αθλητές. Είναι αδύνατο να γίνει κάποιος μεγάλος παίκτης, αν δεν είναι μεγάλος άνθρωπος”.
Τέλος, ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Euroleague στάθηκε και στο σοκ που προκάλεσε η απώλεια του Κόμπι, αλλά και ο θάνατος του Ντράζεν Πέτροβιτς το 1993, λέγοντας: “Βάζω και τον εαυτό μου στη θέση τους. Ίδια ζωή κάνουμε. Τελειώνουμε την προπόνηση, παίζουμε στους αγώνες, επιστρέφουμε στα παιδιά μας. Τι να πω, είναι ανείπωτη η τραγωδία. Προσεύχομαι να βρει δύναμη και κουράγιο η οικογένειά του, για να αντέξει την απώλειά του. Η γυναίκα του και οι κόρες του που έμειναν πίσω. Άδραξε την μέρα, γιατί δεν ξέρεις τι ξημερώνει. Μπορεί να ακούγεται απλοϊκό, αλλά τα σημαντικότερα διδάγματα στην ζωή είναι απλά”.