Η πρώτη φορά που… μια χούφτα άνθρωποι ένωσαν τη χώρα και έβγαλαν τον κόσμο στους δρόμους για μια αθλητική επιτυχία. Στιγμές που συγκινούν και προκαλούν ρίγος! Εκείνο το βράδυ της 14ης Ιουνίου του 1987 έμελλε ν’ αλλάξει για πάντα το ελληνικό μπάσκετ.
Η απίστευτη εμφάνιση του Γκάλη, το πάθος του Γιαννάκη -παρά το χτύπημα του Τσατσένκο- οι βολές του… τίμιου “γίγαντα”, Καμπούρη και οι συγκλονιστικές περιγραφές του αείμνηστου Φίλιππου Συρίγου, συνεχίζουν να καθηλώνουν τους πάντες.
Η Εθνική Ελλάδας ανέβηκε για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης, νικώντας σε έναν δραματικό τελικό την Σοβιετική Ένωση με 101-103 και μας έστειλε στα… ουράνια.
Νίκος Σταυρόπουλος, Παναγιώτης Γιαννάκης, Αργύρης Καμπούρης, Νίκος Λινάρδος, Παναγιώτης Καρατζάς, Μιχάλης Ρωμανίδης, Νίκος Φιλίππου, Λιβέρης Ανδρίτσος, Παναγιώτης Φασούλας, Μέμος Ιωάννου, Φάνης Χριστοδούλου, Νίκος Γκάλης, και Κώστας Πολίτης (προπονητής), ήταν οι πρώτοι αθλητικοί μας “ήρωες” σε εθνικό επίπεδο. Εξαιτίας τους, πολλά παιδιά στράφηκαν στο μπάσκετ, έλιωσαν παπούτσια στα γηπεδάκια που δημιουργήθηκαν, βρήκαν τρόπους για να φτιάξουν μια στεφάνη (σ.σ. ακόμα και από ρόδα ποδηλάτου) απλά για να μπορέσουν να παίξουν και ισχυροποίησαν τη χώρα μας στο άθλημα.
Ελλάδα: Γκάλης 40 (1), Γιαννάκης 10 (2), Καμπούρης 10, Χριστοδούλου 10 (2), Φασούλας 12, Ανδρίτσος 10, Ιωάννου 8 (1), Ρωμανίδης 3, Φιλίππου
Σοβιετική Ένωση: Βάλτερς 23 (4), Μαρτσουλιόνις 16, Χομίτσιους 10, Τσατσένκο 14, Γιοβάισα 17 (4), Βολκόφ 4, Ταρακάνοφ 5, Γκομπόροφ 4, Τιχονένκο, Μπαμπένκο, Παγκράσκιν 8
“Τίποτα, τίποτα δεν μας σταματά. Πραγματικά είμαστε τόσο κοντά. Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα, 102 – 101, και μόνο 4 δευτερόλεπτα, 103 – 101. Βάλτερς, στον Γιοβαίσα, θέλει προσοχή, η μπάλα έξω, είναι το τέλος. Η ελληνική ομάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης” και μετά… πανηγυρισμοί και δάκρυα!