Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της «ασημένιας» εθνικής πόλο των ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, Θοδωρής Βλάχος, ξεκαθάρισε πως θέλει να παραμείνει στον πάγκο της «γαλανόλευκης», αλλά και σε αυτόν του Ολυμπιακού.
Ο Θοδωρής Βλάχος, σε συνέντευξή του στο «e-thessalia.gr» – εξέφρασε ανοιχτά την επιθυμία του να συνεχίσει να βρίσκεται στον πάγκο της εθνικής ομάδας πόλο, καθώς όπως είπε αναφορικά με το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο: «Πρέπει να μας ενώσει αυτή η επιτυχία. Τρώγωντας ανοίγει η όρεξη».
Ταυτόχρονα βέβαια τόνισε πως δεν θέλει να πιέσει την ομοσπονδία, αλλά σκοπός του είναι να τιμήσει και τη συμφωνία που έχει με τον Ολυμπιακό, όπου θέλει να παραμείνει προπονητής.
«Δεν θέλω να πετάξω το… μπαλάκι στην ομοσπονδία, αλλά ξεκαθάρισα άμεσα ότι παραμένω στον Ολυμπιακό, διότι είμαι άνθρωπος με αξιοπρέπεια και δεν μπορώ να τον αφήσω τώρα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Θοδωρής Βλάχος.
H συνέντευξη που έδωσε στο e-thessalia.gr
Για τα συναισθήματα που του προκάλεσε η κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες:
«Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί πετύχαμε κάτι σπουδαίο. Ένα Ολυμπιακό μετάλλιο φάνταζε ως κάτι ακατόρθωτο, αλλά ήμασταν τόσο καλά στο τουρνουά που μέχρι και τον τελικό το κάναμε να φαίνεται ως φυσιολογικό. Είναι κάτι σημαντικό, όχι μόνο για το πόλο, αλλά γενικότερα για τον ελληνικό αθλητισμό. Οι συντελεστές αυτής της επιτυχίας, είτε μιλάμε για το προπονητικό τιμ, είτε για τους αθλητές, είμαστε υπερήφανοι που τα καταφέραμε».
Για τα στοιχεία που είχε η ομάδα ώστε να φτάσει σε αυτή την επιτυχία:
«Χρειάστηκε να φτάσουμε στο τουρνουά υγιείς, χωρίς τραυματισμούς και το έξτρα εμπόδιο του κορωνοϊού. Αν κολλούσε κάποιος, τότε θα έχανε αρκετές προπονήσεις και θα έμενε πίσω. Εμείς είχαμε ένα θέμα, αφού μπήκε στην ομάδα τις τελευταίες ημέρες ο Άγγελος Βλαχόπουλος, μετά από σοβαρό τραυματισμό, αλλά ανταποκρίθηκε πολύ καλά. Γνωρίζοντας ότι τα λάθη δεν διορθώνονται, έπρεπε να μπορούμε να ξεπερνάμε κάθε νίκη ή ήττα, ώστε να ετοιμαστούμε για τον επόμενο πολύ απαιτητικό αγώνα, που θα ήταν σε δύο ημέρες. Απαραίτητη προϋπόθεση και η ξεκούραση, όπως και η συγκέντρωση στον στόχο. Δεν έπρεπε να ονειροβατούμε και να σκεφτόμαστε εξ αρχής το μετάλλιο, αλλά να πηγαίνουμε βήμα-βήμα».
Για το δίλημμα που του έθεσε η νέα διοίκηση της ΚΟΕ, η οποία τον κάλεσε να επιλέξει ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Εθνική ομάδα:
«Στον Ολυμπιακό συνεχίζω και μετά τις διακοπές θα αρχίσουμε την προετοιμασία για τη νέα σεζόν. Αυτό είναι ξεκάθαρο και το δήλωσα εξ αρχής στους υπεύθυνους. Δεν μπορώ να αφήσω τον Ολυμπιακό χωρίς προπονητή στα μέσα Αυγούστου, όταν έχουμε ήδη κάνει τον σχεδιασμό της ομάδας. Σε λίγες ημέρες θα μιλήσω ξανά με την ομοσπονδία και θα δούμε αν θα υπάρξει κάποια συνεργασία ή όχι. Το μετάλλιο που πήραμε στο Τόκιο πρέπει να μας ενώσει και όχι να μας βρει απέναντι. Ο χώρος μας είναι τόσο μικρός που είναι ευκαιρία μετά την επιτυχία μας αυτή να δούμε όλοι μαζί τι πρέπει να κάνουμε για το καλό του αθλήματος. Ειλικρινά το βλέπω έτσι, οπότε ό,τι και αν συμβεί θα είναι προϊόν συζήτησης. Δεν θέλω να πετάξω το… μπαλάκι στην ομοσπονδία, αλλά ξεκαθάρισα άμεσα ότι παραμένω στον Ολυμπιακό, διότι είμαι άνθρωπος με αξιοπρέπεια και δεν μπορώ να τον αφήσω τώρα».
Για το πώς αντιμετώπισε το γεγονός ότι πριν τους Ολυμπιακούς δημοσιεύματα από το εξωτερικό αποκάλυψαν τις συζητήσεις της ΚΟΕ με άλλον προπονητή, τον Ισπανό Τσους Μαρτίν:
«Για να είμαι καλός στη δουλειά μου έπρεπε να κλείσω τα αυτιά μου σε όσα ακούγονταν και γράφονταν. Στον πρωταθλητισμό συμβαίνουν αυτά, να υπάρχουν προσεγγίσεις άλλων προπονητών ή παικτών πριν ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Προσωπικά ήμουν υποχρεωμένος να είμαι συγκεντρωμένος, απέναντι στον εαυτό μου και τη δουλειά που κάναμε τόσα χρόνια. Θεωρώ ότι τα κατάφερα και έμεινα ανεπηρέαστος από τις φήμες».
Για το αν θα ήταν καλύτερα για τον ίδιο να κάνει ένα διάλειμμα από την Εθνική:
«Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή αυτή για να σταματήσω από την Εθνική διότι… τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Για μένα θα ήταν εύκολο να πω ότι αποχωρώ τώρα που πήραμε το μετάλλιο, ώστε να φύγω αλώβητος, αλλά αυτό δεν μου αρέσει. Θέλω να διεκδικώ πράγματα μαζί με τους αθλητές μου. Αν σκεφτόμουν έτσι, θα είχα φύγει και από τον Ολυμπιακό το 2018, όταν πήραμε το Τσάμπιονς Λιγκ».
Για το αν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχίας στο Τόκιο:
«Είμαστε μια εβδομάδα στην Ελλάδα και το συνειδητοποιώ κάθε μέρα και περισσότερο βλέποντας απλό κόσμο να με σταματά στο δρόμο για να μου δώσει συγχαρητήρια. Αυτό αποτελεί μεγάλη ικανοποίηση, αλλά θέλουμε και άλλο χρόνο».
Για το πόσο βοήθησε στην πορεία της Εθνικής το ότι ο κορμός της αποτελείται από παίκτες του Ολυμπιακού, πλαισιωμένος με πολίστες που παίζουν σε ξένα πρωταθλήματα:
«Σίγουρα βοήθησε διότι οι παίκτες γνωρίζονται καλά μεταξύ τους και οι αυτοματισμοί βγαίνουν πιο εύκολα. Μπορώ να πω ότι σε μεγαλύτερο βαθμό το είχαμε στο Παγκόσμιο του Καζάν το 2015. Τότε, οι 11 πολίστες εκ των 13, καθώς και ο προπονητής, ήμασταν στον Ολυμπιακό. Φέτος, οι παίκτες του Ολυμπιακού, μαζί με εμένα, είμασταν οκτώ, συν τρία παιδιά που ήταν παλιά στον Ολυμπιακό και τα τελευταία χρόνια έπαιξαν στο εξωτερικό, δηλαδή ο Φουντούλης, ο Κολόμβος και ο Βλαχόπουλος. Έτσι, πάλι είχαμε την απαραίτητη ομοιογένεια. Αυτό βοηθά στα ομαδικά αθλήματα, χωρίς να είναι και κανόνας. Το σημαντικό είναι ότι η Εθνική Ελλάδος είναι συμπαγής και παίζει ωραίο πόλο. Έτσι, έρχονται και οι νίκες. Να σημειώσω ακόμη ότι η δική μας ομάδα ήταν η δεύτερη πιο νεανική στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είχαμε επτά νέα πρόσωπα, κάτι που σημαίνει πως υπάρχει επόμενη ημέρα».
Για το αν ήταν πλεονέκτημα για την ελληνική ομάδα το ότι σε κάθε ματς είχε διαφορετικό πρωταγωνιστή στο σκοράρισμα:
«Πράγματι, αυτό συνέβη με την Εθνική μας και ήταν πλεονέκτημα. Όταν έχεις μόνο έναν ή δυο παίκτες που σηκώνουν το βάρος του σκοραρίσματος είναι πιο εύκολο για τον αντίπαλο να τους κλείσει. Σε ένα τουρνουά 15 ημερών με οκτώ παιχνίδια πρέπει να βρίσκεις λύσεις από όλους τους παίκτες. Εμείς, εκτός από τους κλασικούς μας σκόρερ, είχαμε και άλλα παιδιά που πέτυχαν κρίσιμα γκολ και αποτέλεσαν την ευχάριστη έκπληξη».
Για το αν η νίκη της πρεμιέρας επί της Ουγγαρίας μάς έδωσε αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια:
«Το να κερδίσεις την Ουγγαρία σε μία πρεμιέρα, ενώ δεν την έχεις νικήσει ποτέ σε Ολυμπιακούς Αγώνες σού δίνει αυτοπεποίθηση και πίστη για τη συνέχεια. Παράλληλα, δείχνεις το στίγμα σου σε αντιπάλους και διαιτητές ότι ξεκινάς δυναμικά. Νομίζω ότι και μετά το παιχνίδι με τις ΗΠΑ όλοι κατάλαβαν ότι η Ελλάδα θα είναι σκληρός αντίπαλος και ότι στοχεύει στη διάκριση. Επίσης, παίζαμε ωραίο πόλο. Δεν κερδίζαμε τα παιχνίδια με… κλεφτοπόλεμο».
Για το πώς ξεπεράστηκε ο… σκόπελος του χιαστί προημιτελικού απέναντι στο Μαυροβούνιο, το οποίο έδειξε να μας επιλέγει για αντίπαλό του:
«Όντως το Μαυροβούνιο μάς προτίμησε ως αντίπαλο, ίσως γιατί οι άλλες ομάδες είχαν διαφορετικά κορμιά. Κι εμείς όμως προτιμούσαμε το Μαυροβούνιο ή την Ισπανία, παρά τη Σερβία, διότι αυτό ταίριαζε περισσότερο στο παιχνίδι μας. Τα προηγούμενα χρόνια, σε δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα και ένα Ευρωπαϊκό είχαμε καταφέρει να ξεπεράσουμε με επιτυχία τον προημιτελικό, αλλά δεν το είχαμε πετύχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Μας δόθηκε η ευκαιρία στο Ρίο απέναντι στους Ιταλούς, που εκείνη τη χρονιά τους είχαμε κερδίσει πέντε φορές, αλλά αυτό μέτρησε υπέρ τους διότι μάλλον μάς έκανε πιο χαλαρούς. Στο Τόκιο σκεφτήκαμε ότι είναι η σειρά μας και πήραμε την πρόκριση για τους «4» απέναντι στο Μαυροβούνιο με εμφατικό τρόπο. Σε δύο οκτάλεπτα μάς έβαλαν μόνο ένα γκολ και αυτό τα λέει όλα».
Για το τι είπε στους διεθνείς πριν τον μεγάλο ημιτελικό με την Ουγγαρία:
«Πρώτα αναλύσαμε το παιχνίδι και τον αντίπαλο και είδαμε τα λάθη που κάναμε στον πρώτο αγώνα. Στους παίκτες είπα ότι σήμερα πρέπει να κάνουμε αυτό που θέλουμε και να μην το αφήσουμε για τη δεύτερη ευκαιρία του μικρού τελικού. Έπρεπε να κάνουμε την καλύτερη δυνατή μας προσπάθεια για να είμαστε σίγουροι για το μετάλλιο. Όταν χάνεις έναν ημιτελικό απογοητεύεσαι και δεν είναι βέβαιο ότι θα βρεις τα ψυχικά αποθέματα να διεκδικήσεις το χάλκινο απέναντι σε μία επίσης πολύ καλή ομάδα».
Για την ήττα στον τελικό με τη Σερβία:
«Θεωρώ ότι μέτρησε η εμπειρία. Εμείς πήγαμε για πρώτη φορά σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης, ενώ οι Σέρβοι βρίσκονται συνέχεια εκεί. Μαντέψτε ποια ομάδα δεν κοιμήθηκε το βράδυ από τη χαρά της παρουσίας της στον τελικό. Μας πλημύρισαν τα συναισθήματα κι αυτό μας κόστισε διότι στο ξεκίνημα του τελικού δεν ήμασταν απόλυτα συγκεντρωμένοι με συνέπεια να δεχθούμε έξι γκολ στο πρώτο οκτάλεπτο, όταν σε άλλα ματς δεχόμασταν έξι γκολ συνολικά. Πιστεύω ότι την επόμενη φορά που θα βρεθούμε σε μεγάλο τελικό, όλοι θα το διαχειριστούν διαφορετικά».
Για το αν θεωρεί ότι η κατάκτηση του μεταλλίου έκανε πιο δημοφιλές το πόλο στην Ελλάδα:
«Είμαι σίγουρος ότι το πόλο απέκτησε νέους φίλους. Ο κόσμος είδε την προσπάθειά μας και κατάλαβε ότι το άθλημά μας έχει πολλές συγκινήσεις και είναι πολύ όμορφο. Γι’ αυτό και πρέπει οι άνθρωποι του χώρου να μείνουμε ενωμένοι, ώστε να τα νέα παιδιά που θα έλθουν στις πισίνες να βρουν μία υγιή κατάσταση».
Για το αν πιστεύει ότι η Εθνική Ανδρών μπορεί να καθιερωθεί μεταξύ των ομάδων που σε κάθε διοργάνωση θα διεκδικεί με αξιώσεις θέση στο βάθρο:
«Αυτό το μετάλλιο δίνει μια ευχάριστη νότα για το τι θα επακολουθήσει. Δεν μπορεί κανείς να υπογράψει ότι κάθε χρόνο θα παίρνουμε μετάλλιο. Όμως το ότι υπάρχουν επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο ή από τις ηλικιακές Εθνικές ομάδες αυτό σημαίνει πως η υδατοσφαίριση είναι άθλημα που μας ταιριάζει και είμαστε καλοί σε αυτό. Εδώ θα πρέπει να σταθούμε στο τι μας λείπει και όχι στο τι κάνουμε. Όσοι ασχολούνται με το πόλο καταφέρνουν αυτές τις διακρίσεις με ηρωικές προσπάθειες και κάτω από αντίξοες συνθήκες».
Για την κίνηση των διεθνών του πόλο να διαθέσουν το μισό πριμ του Βαγγέλη Μαρινάκη στους πυρόπληκτους:
«Οι πολίστες αμείβονται λιγότερο και από παίκτες Β’ Εθνικής στο ποδόσφαιρο. Μόνο πέντε-έξι παιδιά, τα κορυφαία στο άθλημά μας, παίρνουν κάποια καλά χρήματα. Ωστόσο, όποιος παίζει πόλο δεν το κάνει για τα χρήματα. Η κίνηση των αθλητών της Εθνικής είχε μεγάλο αντίκτυπο. Όλοι τους είναι πολύ καλά παιδιά. Έχουν ήθος, είναι μορφωμένοι και προσγειωμένοι. Μόνο με το μετάλλιο που πήραν είναι ευχαριστημένοι. Κανείς δεν ξεστόμισε τη λέξη «πριμ». Οπότε, αυτό που ήρθε απλόχερα από τον κ. Μαρινάκη, τα παιδιά ήθελαν ως ομάδα να το προσφέρουν για να βοηθήσουν τους πληγέντες».
Για το πού θα ήθελε να χαρίσει το μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων:
«Θα ήθελα να χαρίσω το μετάλλιο στους γονείς μου. Όλα ξεκινούν από τους γονείς και την παιδεία που παίρνεις από αυτούς. Από την ανατροφή που σου δίνουν και τη βοήθειά τους, όταν αποφασίζεις να ασχοληθείς με κάτι, είτε αφορά το σχολείο, τον αθλητισμό ή κάτι άλλο. Οι γονείς μου έχουν το «Α» και το «Ω» σε όλο αυτό που ζω τα τελευταία χρόνια και ειλικρινά τούς ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για ό,τι έχουν κάνει για μένα, αλλά και τον αδελφό μου, που διαπρέπει σε άλλον τομέα. Οι γονείς είναι το «κλειδί» για την επιτυχία του παιδιού τους».
