Οταν βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, ο 38χρονος από την Καρράρα της Τοσκάνης έδειξε την ποιότητα του χαρακτήρα του.
Το 2006, η ομάδα του, η Γιουβέντους υποβιβάστηκε στη Serie B και αυτός θα μπορούσε να μην την ακολουθήσει και να επιλέξει έναν άλλο σταθμό για την καριέρα του. Ποιος δεν θα ‘θελε τον κορυφαίο στο ρόστερ του;
Κι όμως έμεινε εκεί, πιστός…
Με την ίδια πίστη, την ίδια… λόξα και αγάπη αγωνίζεται στην Εθνική Ιταλίας. Στην 157η συμμετοχή του με το εθνόσημο ήταν “φτιαγμένος” ψυχικά μόνο για τη νίκη. “Τρελός” μπήκε στο ματς “τρελός” έφυγε και για τ’ αποδυτήρια μετά τη λήξη. “Λοξός”, “φτιαγμένος”, “τρελός”… Ας μείνουμε σ’ αυτά. Αν και η ποδοσφαιρική διάλεκτος “σηκώνει” κι άλλους χαρακτηρισμούς.
Ισως ο Λουκακού ν’ αστόχησε στο 53′ όταν βρέθηκε τετ α τετ μπροστά του από το άγχος – δέος που προκαλεί η φιγούρα του ή η εντελώς μπρουτάλ παρουσία του σε αυτόν τον αγώνα… Πώς αλλιώς να εξηγηθεί;
2 DAUÐAFÆRI í röð. Fyrst Lukaku og svo Pellé. Enn 1-0#ITA #BEL #EMÍsland pic.twitter.com/MGwXYxqJI5
— Síminn (@siminn) June 13, 2016
Είναι ο γηραιότερος αρχηγός του Euro… Μα είναι; Κρεμάστηκε από το οριζόντιο δοκάρι για να πανηγυρίσει. Σηκώθηκε σε dt και στάθηκε μπροστά στα δίχτυα. Μέσα από αυτά κοιτούσε τους Ιταλούς στο “πέταλο” και ούρλιαζε σαν να ‘χε βγει νικητής από ρωμαϊκή αρένα.
Με πάθος τραγούδησε και τον Εθνικό Ύμνο της πατρίδας του. Από μέσα μέχρι έξω Ιταλός. Από τις φωνητικές χορδές ως τον ιδρώτα στο μετωπό του και τις πεταγμένες φλέβες του.
Buffon is the best Italian. pic.twitter.com/ubaMh5IgVN
— Stereo Serie A Radio (@StereoSerieA) June 13, 2016
Σίγουρα είναι ο πιο αρχηγός απ’ όλους σ’ αυτό το Euro. Με όλο το σεβασμό προς τους υπόλοιπους, αυτός είναι! Ο Μπουφόν. Μετά και το αποψινό δεν χωρά αμφιβολία.