Η αποθέωση συνεχίζεται, και θα συνεχιστεί. Πιθανότατα και το βράδυ της Κυριακής, και για πολλές ημέρες ακόμα. Ένα όνομα δεν άκουσα να μνημονεύεται, όμως, και νομίζω ότι πρόκειται για τεράστια αδικία.
Το όνομα του ανθρώπου που έχτισε, ουσιαστικά, αυτή την ομάδα. Που την ανέβασε ξανά στην κορυφή της Ευρώπης. Που της έδωσε το μοναδικό της πρωτάθλημα από το 1997. Και τότε, αυτός το είχε ξαναπάρει, όπως και το triple crown.
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς είναι ο άνθρωπος που ξεκίνησε αυτή την μπασκετική αυτοκρατορία (γιατί σε τέτοια τείνει να εξελιχθεί) του Ολυμπιακού. Μαζί με τους αδερφούς Αγγελόπουλους, αλλά και τον Βασίλη Σπανούλη, ανέλαβε το καλοκαίρι του 2010 να ξανακάνει τον Ολυμπιακό μεγάλο. Γιατί μπορεί να είχε επιστρέψει σε υψηλό επίπεδο, νερό όμως δεν είχε πιει. Όσα λεφτά κι αν έπεσαν, όσοι Τσίλντρες και Κλέιζα κι αν είχαν έρθει.
Ο “Σοφός” του ευρωπαϊκού μπάσκετ κατάφερε να χτίσει γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη μια πολύ μεγάλη ομάδα. Και τις μεγάλες ομάδες τις κάνουν οι ηγέτες, εντός κι εκτός γηπέδου. Κάθε σύλλογος που έχει πετύχει πολλά, διέθετε τέτοιους. Είτε εντός, είτε εκτός παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός μεγαλούργησε έχοντας στον πάγκο τον Ζοτς και εντός παρκέ Διαμαντίδη και Γιασικεβίτσιους. Αν κάποιος “μπλόκαρε”, αναλάμβανε ο άλλος. Με ένα μεγάλο σουτ, με μια μεγάλη αλλαγή.
Έχτισε, λοιπόν, γύρω από έναν παίκτη που είχε φύγει από τον αιώνιο αντίπαλο, έχοντας ακούσει πολλά. Όχι για τα λεφτά, όπως ισχυρίστηκαν πολλοί, αλλά γιατί άξιζε να είναι το Νο1. Και το αποδεικνύει εδώ και χρόνια.
Δεν αρκεί όμως ένας για μια μεγάλη ομάδα. Όσο καλός κι αν είναι. Ο Ντούντα βρήκε και τους κατάλληλους υπασπιστές. Όχι στο πρόσωπο μεγάλων ονομάτων. Με τον Σλούκα του Άρη. Με τον Μάντζαρη απ’ το Περιστέρι. Τον σέντερ 1.98 Χάινς της Μπάμπεργκ, τον άγνωστο Έισι Λο και τον ξεχασμένο από το υψηλό επίπεδο, Πέρο Άντιτς
Με αυτούς τους παίκτες σήκωσε και ευρωπαϊκό. Το πρώτο μετά από 15 χρόνια. Και με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο. Επέστρεψε από το -19, όχι με τον Σπανούλη, αλλά με τους μικρούς. Με τα δεύτερα. Τον Σλούκα, τον Μάντζαρη και τον Λο. Γύρισε το ματς από την ΤΣΣΚΑ των Κιριλένκο και Σισκάουσκας.
Αυτές οι επιτυχίες χτίζουν τις μεγάλες ομάδες. Σφυρηλατούν χαρακτήρες και προσωπικότητες. Οι μικροί έγιναν ξαφνικά μεγάλοι. Χάρη σε αυτόν, που τους πίστεψε και τους έκανε εν μια νυκτί, άντρες.
Κι αν οι επιτυχίες του Ολυμπιακού έχουν ονοματεπώνυμο, αυτό είναι ένα.
Ντούσαν Ίβκοβιτς