Ως ιδέα, δεν δείχνει λογική: Οι ταχύτεροι οδηγοί του κόσμου να συναγωνίζονται μέσα στα στενά μιας ευρωπαϊκής πόλης, στο τιμόνι αγωνιστικών μονοθεσίων που ξεπερνούν τους 750 ίππους.
Και όμως, παρά το παράλογο του πράγματος, το Grand Prix του Μονακό συναρπάζει τους φίλους των αγώνων από το 1929, όπου ο Βρετανός Ουίλιαμ Γκρόβερ-Ουίλιαμς κέρδισε με μια Bugatti την πρώτη διοργάνωση του αγώνα. Οι επικριτές του σιρκουί στους δρόμους του Μόντε Κάρλο επισημαίνουν ότι είναι πολύ κλειστό και στενό, αποκλείοντας σχεδόν τα προσπεράσματα.
Πράγματι, ο αγώνας του 2003 δεν είχε καθόλου προσπεράσματα στους 78 γύρους της πίστας και ο νικητής, Χουάν-Πάβλο Μοντόγια, κέρδισε θέσεις μόνο κατά τη διάρκεια των στάσεων ανεφοδιασμού.
Παρόλα αυτά, το GP του Μονακό παραμένει ένας από τους πιο συναρπαστικούς αγώνες της Formula 1, λόγω και του ότι τα κτίρια και οι μπαριέρες βρίσκονται πολύ κοντά στην πίστα, εντείνοντας την αίσθηση της ταχύτητας και του ήχου.
Ο φετινός αγώνας είναι το 72ο GP του Μονακό. Μέχρι και το 2012, η McLaren ήταν η πιο επιτυχημένη ομάδα στους δρόμους του Πριγκιπάτου, με 15 νίκες.
Ο αείμνηστος Άιρτον Σένα είχε πάρει τις έξι από αυτές, σε μια απίστευτη περίοδο από το 1987 έως το 1993. Όμως, αυτό που παραμένει στη μνήμη πολλών είναι ο γύρος κατάταξης του Βραζιλιάνου το 1988, που ήταν 1,4 δευτερόλεπτα ταχύτερος από εκείνον του Αλέν Προστ, team–mate του στη McLaren!