Ο Γιάννης Διακογιάννης πέθανε σε ηλικία 91 ετών και η ελληνική δημοσιογραφία, το ποδόσφαιρο της Ελλάδας, αλλά και η χώρα ολόκληρη, πενθεί για το χαμό της κορυφαίας φωνής του αθλητισμού.
Οι “πλούσιες” περιγραφές του σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και η καθηλωτική παρουσία του στην “Αθλητική Κυριακή”, επέτρεψαν στο ποδόσφαιρο να απευθυνθεί σε ένα μεγαλύτερο κοινό και στην Ελλάδα, μετατρέποντας τον Γιάννη Διακογιάννη σε “σύμβολο” του αθλήματος για τη χώρα μας, αλλά και σε… τραγούδι.
“Του Διακογιάννη η φωνή” μας ένωσε και μας ταξίδεψε σε 12 Μουντιάλ και 31 τελικούς Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, με τον ίδιο να γίνεται το απόλυτο πρότυπο για τους αθλητικούς δημοσιογράφους μέχρι και σήμερα, σχεδόν 70 χρόνια μετά την πρώτη του μετάδοση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας.
Ο αθλητής Γιάννης Διακογιάννης και η Γαλλία
Ο Γιάννης Διακογιάννης γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1931 στην Αθήνα, από Έλληνα πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Με τον αθλητισμό ξεκίνησε να ασχολείται από μικρό παιδί, παίζοντας μπάσκετ στην Ένωση Παγκρατίου, αλλά έκανε και στίβο, ως δρομέας 100 και 200 μέτρα, καθώς και ως άλτης εις μήκος.
Παρότι συνέδεσε το όνομά του με το ποδόσφαιρο μάλιστα, ποτέ δεν έκρυψε την αγάπη του για το στίβο και περιέγραψε πλήθος από διεθνείς αγώνες και παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου.
Έχοντας χάσει τον πατέρα του στην ηλικία των 11 ετών, ο Διακογιάννης αποφάσισε να σπουδάσει στην πατρίδα της μητέρας του και έζησε για αρκετά χρόνια στη Γαλλία, όπου και σπούδασε αθλητική δημοσιογραφία. Έγινε μάλιστα αμέσως ανταποκριτής για την εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» και με τα άπταιστα γαλλικά του, βρέθηκε σε όλα τα γαλλικά γήπεδα, όπου και έκανε πολλές σημαντικές γνωριμίες, που χρησιμοποίησε και στην επιστροφή του στην Ελλάδα.
Έβαλε το ποδόσφαιρο στα σπίτια των Ελλήνων
Ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν αυτός που έβαλε το ποδόσφαιρο στα σπίτια όλων των Ελλήνων, ξεκινώντας στις 27 Μαΐου 1966, με τις περιγραφές του ΕΙΡ, για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας και στη συνέχεια με μία εκπομπή που έμελλε να γράψει ιστορία δεκαετιών στην Ελλάδα.
Το Σεπτέμβριο του 1966 παρουσίασε στην ΕΡΤ τα “Αθλητικά Νέα”, μία εκπομπή που μετά από λίγο καιρό άλλαξε ημέρα προβολής και μεταφέρθηκε στο πρόγραμμα της Κυριακής, παίρνοντας το όνομα “Αθλητική Κυριακή”.
“Παρών” και στο ιστορικό 2004
Μετά από μία τεράστια καριέρα, με περιγραφές όλων των μεγάλων διοργανώσεων στη δεκαετία του ’70 και του ’80, παρέδωσε τη… σκυτάλη τα επόμενα χρόνια, αλλά παρέμεινε ενεργός, σχολιάζοντας μία σειρά από σπουδαίες αναμετρήσεις.
Ήταν έτσι “παρών” και στο ιστορικό για το ελληνικό ποδόσφαιρο 2004, όταν η Εθνική μας Ομάδα αποτέλεσε το μεγαλύτερο “θαύμα” όλων των εποχών, κατακτώντας το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Πορτογαλία. Δίπλα στον Κώστα Βερνίκο, “υπέγραψε” και με τη δική του θρυλική φωνή, την “τρελή” πορεία της Ελλάδας στο Euro 2004.
Η αγάπη για τον Παναθηναϊκό και το γκολ του Καμάρα
Πάντα αντικειμενικός στις περιγραφές του, ο Γιάννης Διακογιάννης δεν είχε δώσει σε κανέναν να καταλάβει τη δική του αγάπη για τον Παναθηναϊκό. Την αποκάλυψε ο ίδιος πολύ μετά το τέλος της τεράστιας καριέρας του. Τον Ιανουάριο του 2017 παραδέχθηκε για πρώτη φορά δημόσια ότι είναι οπαδός του Παναθηναϊκού, σε εκδήλωση του Δήμου Βύρωνα για την παρουσίαση του βιβλίου του παλαιού ποδοσφαιριστή Δημήτρη Θεοφάνη, όπου δήλωσε: «Παναθηναϊκός είμαι, Αθηναίος είμαι, Παναθηναϊκός είμαι. Έχω γνωρίσει τον Απόστολο Νικολαΐδη».
Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός τον αποχαιρέτησε έτσι με μία συγκινητική ανακοίνωση στην οποία και ανέφερε: “Η φωνή του ταξίδεψε στα πέρατα της γης, όπου υπάρχει ελληνισμός. Αξέχαστη θα μείνει η περιγραφή του στον ημιτελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971 μεταξύ Παναθηναϊκού και Ερυθρού Αστέρα. Η κληρονομιά του Γιάννη Διακογιάννη θα διατηρείται πάντοτε ζωντανή”.
Οι γυναίκες της ζωής του και ο θάνατός του
Ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν παντρεμένος με τη Βαρβάρα Δράκου και είχε υιοθετήσει την κόρη της (από το γάμο με το δημοσιογράφο Οδυσσέα Ζούλα), Ρίκα Βαγιάνη.
Η τελευταία μάλιστα λάτρευε τον πατριό της, ο οποίος την μεγάλωσε σαν κόρη του. Συνήθιζε να μιλά δημόσια για εκείνον με τα καλύτερα λόγια και έδειχνε πόσο πολύ τον αγαπούσε με κάθε ευκαιρία.
Ο θάνατος της συζύγου του το 2016 και στη συνέχεια αυτός της Ρίκας Βαγιάνη τον Αυγούστου 2018 από καρκίνο, ήταν κάτι που δεν άντεξε ο ίδιος, όπως σημείωσε στο newsit.gr, ο επί χρόνια συνεργάτης και φίλος του, Νίκος Κατσαρός. “Τρεις ήταν οι μεγάλοι του έρωτες. Η γυναίκα του η Βαρβάρα, η κόρη του η Ρίκα και ο αθλητισμός. Κατά την άποψή μου ο Γιάννης από την στιγμή που έχασε τις δύο γυναίκες της ζωής του, την γυναίκα του και την κόρη του ουσιαστικά παραιτήθηκε”, ανέφερε μεταξύ άλλων ο Κατσαρός.
Η κληρονομιά του “κορυφαίου όλων των εποχών”
Μέχρι και σήμερα, κανένας αθλητικός δημοσιογράφος δεν έχει καταφέρει να συγκριθεί μαζί του, όπως παραδέχθηκε και ένας άλλος σπουδαίος του κλάδου και συνεχιστής του έργου του, Χρήστος Σωτηρακόπουλος. Η αναγνώριση στο έργο του Διακογιάννη και την προσφορά του στον ελληνικό αθλητισμό είναι άλλωστε καθολική, όπως φαίνεται και από τις χιλιάδες αναρτήσεις Ελλήνων χρηστών του twitter, που “υποκλίθηκαν” για μία τελευταία φορά στο μεγαλείο του ανδρός. Αυτού που έκανε γενιές και γενιές να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο. Στη φωνή που ένωσε και δόνησε τους Έλληνες. Στον αείμνηστο Γιάννη Διακογιάννη…
