Οι “θρύλοι” του ελληνικού μπάσκετ, Νίκος Γκάλης και Παναγιώτης Γιαννάκης αποθέωσαν τον Μάικλ Τζόρνταν με αφορμή την κυκλοφορία του “The Last Dance”.
Tο περίφημο ντοκιμαντέρ για τον Μάικλ Τζόρνταν, με τίτλο “The Las Dance” αποτελεί από την στιγμή που προβλήθηκε, το νούμερο ένα θέμα συζήτησης, ελλείψει και άλλων αθλητικών γεγονότων φυσικά.
Με αφορμή την προβολή του ο εμβληματικοί παλαίμαχοι άσοι της Εθνικής Ελλάδας, Νίκος Γκάλης και Παναγιώτης Γιαννάκης, μίλησαν στην εφημερίδα “ΝΕΑ” και θυμήθηκαν τον φιλικό αγώνα της Εθνικής με το Νορθ Καρολάινα στο κλειστό του Σπόρτιγκ το 1983 όταν και αντιμετώπισαν τον “αέρινο” Μάικλ Τζόρνταν, του οποίου έπλεξαν το εγκώμιο.
O Νίκος Γκάλης θυμήθηκε συγκεκριμένα: “Πηδούσε ψηλά, δημιουργούσε και τελείωνε φάσεις, είχε μεγάλη γκάμα στο σκοράρισμα και επίσης ήταν σπουδαίος αμυντικός. Εγώ στέκομαι περισσότερο στην ταπεινότητα και στη σοβαρότητα που είχε δείξει σε εκείνο το ματς. Δεν ήταν επιδειξιομανής και… καραγκιοζάκος” ενώ προσέθεσε: “Ήταν απλά φοβερός. Απίστευτος. Είχε τρομερά αθλητικά προσόντα και μου έκανε εντύπωση. Αν και ήταν είκοσι χρονών, έπαιζε πολύ έξυπνα, σοβαρά και με μεγάλη ωριμότητα. Διέθετε υψηλό δείκτη νοημοσύνης, ήταν μπολιασμένος με την νοοτροπία του νικητή και έγινε αυτός που έγινε.
Φαινόταν χαρισματικός, αλλά το ταλέντο δεν φτάνει για να γίνει κάποιος πολύ σπουδαίος. Χρειάζεται να έχει και τύχη, να μην πάθει σοβαρούς τραυματισμούς, να βρεθεί στην κατάλληλη ομάδα και το σωστό περιβάλλον”.
Όσον αφορά το αν είχαν κοινά στοιχεία, ο Νϊκος Γκάλης τόνισε: “Πιστεύω ότι μοιάζαμε σε δύο σημεία στον τρόπο που παίζαμε. Το ένα είναι ότι μπορούσαμε να βάλουμε καλάθι όπως θέλαμε και όποιος και αν βρισκόταν απέναντί μας. Το δεύτερο έχει να κάνει με το ένστικτο της στιγμής, διότι όταν παίρναμε την μπάλα δεν είχαμε σχεδιάσει πώς θα τελειώναμε την φάση και λειτουργούσαμε με το ένστικτο, αποφασίζοντας τι θα κάνουμε στον αέρα! Αυτο δεν το μαθαίνεις, είτε το έχεις εκ γενετής, είτε όχι”.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης από την πλευρά του είπε για τον Τζόρνταν: “Ήταν σκέτος αίλουρος. Σπανίως ένας παίκτης συνδυάζει σε τέτοιο βαθμό την αθλητικότητα, το νεύρο, την δύναμη και την τεχνική. Μπορούσε να κάνει τα πάντα και ο τρόπος που σούταρε ήταν μοναδικός. Συν τοις άλλοις δεν έπαιζε ατομικά, αλλά φρόντιζε να αναδεικνύει το ταλέντο του και τα χαρίσματά του μέσα από την ομάδα”.
Μάλιστα ο αρχηγός της Πρωταθλήτριας Ευρώπης Ελλάδας το 1987 θυμήθηκε ότι σε μία φάση υπήρξε ένταση ανάμεσα σε αυτόν και τον Τζόρνταν: “Συνέβη πάνω στη φάση και την ένταση της στιγμής. Δεν είπαμε λόγια, αλλά τζαρτζαριστήκαμε για τα καλά. Δεν θα τον χτυπούσα, εννοείται, απλώς ήθελα, όπως πάντα, να του δείξω ότι δεν δειλιάζω και ότι δεν υποχωρώ”.
