Εξαιρετικός, τόσο ως εξτρέμ, όσο και ως κεντρικός επιθετικός, ο Γκαρίντσα ήταν μέλος της σπουδαίας εθνικής Βραζιλίας και συμπαίκτης του θρυλικού Πελέ. Έπαιξε κυρίως στην Μποταφόγκο (1953-1965, 614 συμμετοχές και 245 γκολ), ενώ φόρεσε ακόμη την φανέλα της Κορίνθιανς, της Πορτουγκέζα Καριόκα, της Ατλέτικο Ζούνιορ, της Φλαμένγκο και της Ολάρια. Με την «σελεσάο» πέτυχε 12 γκολ σε 50 εμφανίσεις, κατακτώντας δύο φορές (1958-1962) το παγκόσμιο κύπελλο, ενώ στην διοργάνωση του 1962 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με τέσσερα τέρματα και καλύτερος παίκτης. Την ιδια χρονιά, παρέλαβε το βραβείο για τον καλύτερο παίκτη του κόσμου από το έγκυρο περιοδικό «World Soccer».
Οι Βραζιλιάνοι φίλαθλοι τον αποκαλούσαν Μανέ (σ.σ. υποκοριστικό του Μανουελ) Γκαρίντσα και προς τιμήν του ακολούθησε η ονοματοδοσία στο στο εθνικό στάδιο της Μπραζίλια ως «Est?dio Man? Garrincha». Οσο και αν είναι παράδοξο, η εντυπωσιακή ικανότητα του στην ντρίμπλα, οφείλεται στην συγγενώς παραμορφωμένη σπονδυλική του στήλη! Εξ΄αιτίας αυτής της «ανωμαλίας» το δεξί του πόδι ήταν πιό κοντό από το αριστερό κατά έξι (!) εκατοστά, γεγονός που ο Γκαρίντσα μετέτρεψε σε πλεονέκτημα μέσα από τις ατελείωτες ώρες προπόνησης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ακριβώς λόγω αυτής της παραμόρφωσης, ήταν δύσκολο να βρει «ποδοσφαιρική στέγη» και τελικά -σε ηλικία 19 ετών- οι διοικούντες την Μποταφόγκο, του έδειξαν εμπιστοσύνη και τον ενάταξαν στο δυναμικό της ιστορικής ομάδας. Ο Γκαρίντσα άρπαξε την ευκαιρία και σε σύντομο χρονικό διάστημα εντυπωσίασε, με αποτέλεσμα να κληθεί στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Ηταν μέλος της παγκόσμιας πρωταθλήτριας του 1958 στα γήπεδα της Σουηδίας, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα, στην κορυφαία διοργάνωση που φιλοξενήθηκε στην Χιλή, έκανε πράγματα απίστευτα με την μπάλα, υποχρεώνοντας τον διεθνή Τύπο να αναρωτιέται «από ποιόν πλανήτη κατάγεται ο Γκαρίντσα»;
Παρά το ποδοσφαιρικό μεγαλείο που έζησε -πολλές φορές στην «σκιά» του Πελέ- ο Γκαρίντσα, δεν κατάφερε να μεγαλουργήσει και στην προσωπική του ζωή. Χαρακτήρας άστατος και σε αρκετές περιπτώσεις εριστικός, ενεπλάκη ουκ ολίγες φορές σε καυγάδες, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί συχνά-πυκνά στο αστυνομικό τμήμα. Αν και έπαιξε ποδόσφαιρο μέχρι το 1972, η κατάχρηση αλκοόλ του προκάλεσε κίρρωση ήπατος και το 1983, σε ηλικία μόλις 49 ετών, πήρε τον δρόμο για το ταξίδι χωρίς επιστροφή…
Πηγή: ΑΠΕ
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟ NEWSIT
