Ο προπονητής της Εθνικής Ελλάδας, Γκουστάβο Πογέτ, παραχώρησε συνέντευξη στην ισπανική εφημερίδα “As”, αποκαλύπτοντας το κλειδί της μέχρι τώρα επιτυχία του στον γαλανόλευκο πάγκο.
Ο Ουρουγουανός τεχνικός υποστήριξε ότι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα «βρίσκεται σε καλό δρόμο», αλλά -και-ξεκαθαρίζοντας ότι θέλει «περισσότερα».
«Η πεποίθηση και η κατανόηση με τους παίκτες είναι το κλειδί της επιτυχίας στην εθνική Ελλάδας», είπε ο Γκουστάβο Πογέτ μιλώντας για τις τέσσερις νίκες-σε ισάριθμα παιχνίδια και την άνοδος στη League B του Nations League.
«Σε επίπεδο εθνικής ομάδας πρέπει να αντισταθμίσεις τον λίγο χρόνο που δουλεύεις με σύνδεση, ώστε ο ποδοσφαιριστής να πιστέψει πολύ γρήγορα σε αυτό που προτείνεις. Όταν έφτασα, ότι η Ελλάδα δεν είχε παίξει Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο Κύπελλο από το 2014, και οι φίλαθλοι απομακρύνθηκαν. Και για αυτό το ποδόσφαιρο είναι όλο πάθος και τρέλα. Η νίκη στα δύο πρώτα εκτός έδρας παιχνίδια και μετά εντός έδρας εκείνο το μικρό Clasico κόντρα στην Κύπρο έκανε τον κόσμο να νιώθει ότι αυτή είναι η αρχή αυτού που ήταν η Ελλάδα πριν από δέκα χρόνια. Είμαστε στο σωστό δρόμο, αλλά θέλω περισσότερα…», πρόσθεσε.
«Είμαι πολύ άνθρωπος των στόχων. Μία από τις πρώτες ερωτήσεις που έκανα όταν συναντήθηκα με έναν πρόεδρο και έναν αθλητικό διευθυντή ήταν ότι ποιος είναι ο στόχος; Αν είναι δυνατόν, κι ας είναι δύσκολο, θα πάω να πεθάνω για να τον υπερασπιστώ. Εδώ, το πρώτο ήταν να κερδίσει τον όμιλο του Nations League και να ανέβει. Τα αποτελέσματα ήταν ακόμα καλύτερα από ό,τι πιστεύαμε. Και το δεύτερο είναι η πρόκριση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2024», συμπλήρωσε ο Ουρουγουανός ομοσπονδιακός προπονητής της Ελλάδας, μιλώντας στη συνέχεια για την πρώτη του εμπειρία σαν επικεφαλής εθνικής ομάδας:
«Ήταν όλα περίεργα και γρήγορα. Το ενδιαφέρον μου προκλήθηκε όταν ο πάγκος της Ουρουγουάης άρχισε να…κινείται. Ένας παίκτης και προπονητής φιλοδοξεί να είναι στην εθνική ομάδα. Στα τέλη του 2021, η έξοδος του Ταμπάρες άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά και σκέφτηκα: Κι αν με καλέσουν; Είμαι έτοιμος; Αυτό με ώθησε να κάνω κάποια έρευνα και να επικοινωνήσω με τον Χεράρδ Νους του οποίου η εμπειρία με τον Αβρααμ Γκραντ στην Γκάνα με βοήθησε να δημιουργήσω ένα όραμα για το τι θα μπορούσε να είναι. Αφού η Ουρουγουάη υπέγραψε με τον Ντιέγκο Αλόνσο, έπρεπε να πάω στην Αθήνα για ένα προσωπικό θέμα και ο προπονητής είχε φύγει. Το ένα οδήγησε στο άλλο…Είχα την ευκαιρία και μου άρεσε. Με τον Χεράρδ Νους όλα ξεκίνησαν στο Μπράιτον. Έψαχνα κάποιον να με βοηθήσει στην ακαδημία και προερχόταν από τη Λίβερπουλ του Μπενίτεθ. Μετά, κρατήσαμε επαφή και όταν ήρθε αυτή η ευκαιρία, φαινόταν ο ιδανικός άνθρωπος.»
Στη συνέχεια μίλησε για την παρουσία του στον πάγκο της ΑΕΚ το 2015-16:
«Αυτό ήταν απαραίτητο για να με αγαπήσουν και να το αποδεχτώ. Με βοήθησε στην προσαρμογή. Αλλαγές; Πριν υπήρχε άλλο πρόβλημα σε επίπεδο διαιτησίας. Πλέον, πολλά σημαντικά παιχνίδια καλούνται από ξένους διαιτητές. Επίσης, το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει εξάγει πολλούς σημαντικούς παίκτες», είπε ο Πογέτ, που έχει προπονήσει σε Αγγλία, Ισπανία, Κίνα, Γαλλία, Χιλή.
«Η Premier League είναι εξαιρετική ως προς τον αντίκτυπο. Την παρακολουθούν ακόμα και στην τελευταία γωνιά του κόσμου. Η LaLiga έχει βελτιωθεί πολύ, αν και είναι ακόμα μάχη ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Ρεάλ Μαδρίτης. Στην Αγγλία υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλομορφία: Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Άρσεναλ, Τσέλσι. Φυσικά το ισπανικό ποδόσφαιρο είναι πιο δύσκολο για να προπονήσεις.
Ο παίκτης είναι πολύ πρωταγωνιστής. Ξέρει πολλά και χειρίζεται πολύ καλά τους αγώνες. Για το λόγο αυτό ελάχιστοι τεχνικοί τα καταφέρνουν εκεί. Η Κίνα ήταν η χώρα που χρειάστηκε η πιο περίπλοκη προσαρμογή. Το θέμα της γλώσσας ήταν περίπλοκο. Ωστόσο, η προσωπική εμπειρία ήταν η καλύτερη, με διαφορά. Δεν μπορούσαμε να οδηγήσουμε χωρίς να ξέρουμε κινέζικα. Για κάθε ταξίδι ήταν ο οδηγός που μας πήγαινε στην προπόνηση ή το ταξί, όπου οι οδηγοί ήξεραν ελάχιστα ή καθόλου αγγλικά. Τα ταξίδια ήταν…αιώνια. Η κυβέρνηση προσπάθησε να προωθήσει το ποδόσφαιρο, αλλά αυτή η προσέγγιση πρέπει να είναι μακροπρόθεσμη.»
Ο Γκουστάβο Πογέτ παραδέχθηκε ότι ο καλύτερος παίκτης που έχει προπονήσει είναι ο Λούκ Μόντριτς-στην Τόττεναμ-, ενώ μίλησε και για τον Ολεριέν Τσουαμενί, που έφτασε από τη Μονακό στη Ρεάλ Μαδρίτης αντί 80 εκατομμυρίων ευρώ.
«Ο Τσουαμενί είναι ευφυής, από καλή οικογένεια, έχει μεγάλη αφοσίωση… Έχει τα πάντα για να πετύχει. Θα έχει το χρόνο να προσαρμοστεί και θα τα πάει καλά. Του αρέσει πολύ να παίζει μπροστά από την άμυνα, στη θέση του Κασεμίρο. Είχα πολύ καλούς παίκτες ως βασικός προπονητής, αλλά αν προσθέσω τα χρόνια μου ως βοηθός, ο Μόντριτς είναι ο καλύτερος που προπονούσα. Ο τρόπος που βλέπει το ποδόσφαιρο είναι εξαιρετικός, πώς τα κάνει όλα εύκολα, πώς σταματά και επιταχύνει όταν πρέπει, πώς χτυπάει την μπάλα με κάθε τρόπο. Έτσι, κάθε μέρα. Ήταν χαρά να τον έχω και να τον βλέπω εκεί που είναι. Κάθε χρόνο λέμε ότι θα είναι η τελευταία. Και βγαίνει ο Λούκα και απαντά: “Όχι”. Και αυτή είναι η ομορφιά. Δεν τελειώνει γιατί έχει ένα ιδιαίτερο χάρισμα.»
Παραδέχθηκε ότι η μεγαλύτερη στιγμή του ήταν η κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα με την Ουρουγουάη («Όταν κερδίζεις με την εθνική σου είναι ήδη κάτι από μέσα, από τις ρίζες σου. Εκεί, συνειδητοποιείς πόσο σημαντικό είναι το ποδόσφαιρο για τον κόσμο.
Η χώρα σταμάτησε και ο πληθυσμός ξέχασε όλα τα προβλήματα. Ήταν πολύ συναρπαστικό»), μίλησε για το εάν επηρεάστηκε από τον πατέρα του , Ουάσινγκτον, που ήταν μπασκετμπολίστας («Έπαιζα όλη μου τη ζωή μέχρι που ξεκίνησα το ποδόσφαιρο σε ένα σημαντικό επίπεδο, στη Ρίβερ Ουρουγουάης. Όταν πλησίασα την πρώτη ομάδα άφησα το μπάσκετ στο σχολείο. Το λάτρεψα και ως φίλαθλος με σημάδεψε τον Μάικλ Τζόρνταν. Χωρίς αυτόν, έχασα το ενδιαφέρον μου») και σημείωσε ότι μιλάει τέσσερις γλώσσες («αν και τα αγγλικά μου άλλαξαν τη ζωή. Αν η δασκάλα μου από την Ουρουγουάη μάθει πώς το μιλώ, θα πάθει σύγχυση! Ήμουν μια καταστροφή στο σχολείο…»