«Ήμουν παίκτης της Σαμπντόρια όταν πήγα στο Euro στην Αγγλία (1996). Μια ημέρα δέχθηκα ένα τηλεφώνημα: θα θέλατε να παίξετε στη Ρεάλ Μαδρίτης; Με ρώτησε στα ισπανικά. Αμέσως πήρε το τηλέφωνο ο Ονιέβα (τότε αντιπρόεδρος της Ρεάλ), όπως έμαθα στη συνέχεια, και είπε: μόλις μίλησες με τον κ. Λορέντσο Σανθ.
Με τον Ονιέβα μίλησα στα γαλλικά, όμως δεν ήξερα εάν ήταν αλήθεια ή κάποια αστείο. Όταν διαπίστωσα ότι ήταν αλήθεια, είπα: Είστε ο κ. Σανθς; Αν θέλετε να έρθω στη Ρεάλ Μαδρίτης, θα υπογράψω. Έχετε το λόγο μου. Τότε άρχισα να βλέπω το όνομά μου καθημερινά στις εφημερίδες, σε κάθε εφημερίδα. Στη συνέχεια, κάλεσα τον κ. Μαντοβάνι, πρόεδρο της Σαμπντόρια. Ήμουν ειλικρινής. Του είπα όλη την αλήθεια. Αλλά τότε ξεκίνησε η πίεση. Όταν επέστρεψα στη Γένοβα υπήρχαν πολλοί δημοσιογράφοι εκεί. Και αναρωτήθηκα τι κάνουν όλοι αυτοί εκεί. Είναι όλοι για εμένα; Σκέφτηκα. Τότε ένας δημοσιογράφος με πλησίασε και με ρώτησε: θα έρθεις στη Μπαρτσελόνα; Ήμουν έκπληκτος. Στη Μπαρτσελόνα; Νομίζω ότι ο Ενρίκο Μαντοβάνι ήθελε να με πουλήσει στη Μπαρτσελόνα. Εξήγησα την κατάσταση, ήθελα να πάω στη Ρεάλ Μαδρίτης, είχε δώσει τον λόγο μου», είπε ο Καρεμπέ.
«Δεν ήθελα να είμαι ένα προϊόν, ένα εμπόρευμα. Όμως εκεί άρχισα να καταλαβαίνω ότι οι ποδοσφαιριστές είναι εμπορεύματα. Και είπα στον εαυτό μου: Πρέπει να είμαι προσεκτικός γιατί έχω ρίζες, έχω μερικές αξίες. Και δεν μπορώ να ξεφύγω από τις αξίες του λαού μου. Ήρθαν πολλές φορές από τη Μπαρτσελόνα και μου πρόσφεραν πολλά χρήματα. Και τους είπα ότι δεν ήθελα να πάω. Η Σαμπντόρια δεν με άφησε να παίξω. Έχασα έξι μήνες, με κίνδυνο να απουσιάσω από το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γαλλία. Δεν μου επέτρεπαν να προπονούμαι με την πρώτη ομάδα. Πήγα στο ιταλικό δικαστήριο, αλλά έπρεπε να περιμένω. Εκανα μόνος μου προπονήσεις. Αυτό που με βοήθησε πολύ, ήταν τα γράμματα που λάμβανα από φίλους της Ρεάλ Μαδρίτης. Για μένα ήταν μια αξέχαστη ιστορία. Σε καμία περίπτωση δεν σκέφτηκα τα χρήματα. Οι αξίες μου από τη Νέα Καληδονία, έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο για την λήψη αυτής της απόφασης. Είναι σαν ένα σακίδιο που πάντα κουβαλάω μαζί μου», πρόσθεσε.
«Θεωρείτε τον εαυτό σας έναν αστέρα; Κερδίσατε τα πάντα που μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να κερδίσει σε ένα χρόνο», τον ρώτησαν στη συνέχεια: «Ήμουν μόνο ένα μέρος αυτού», τόνισε, ενώ σημείωσε για την Γαλλία: «Όταν μιλάμε για τη Γαλλία ή μια χώρα που ήταν αποικιακή αυτοκρατορία, υπάρχουν πολίτες κάθε μορφής πολιτισμού και διαφορετικότητας. Αυτή είναι η αξία του αθλητισμού. Ολοκλήρωση. Το ποδόσφαιρο είναι ένα εργαλείο. Στη Γαλλία γνωρίζουμε ότι υπάρχει εθνικισμός, όπως σε πολλά μέρη, αλλά έπρεπε να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους και να τους δείξουμε ότι είμαστε Γάλλοι αλλά είμαστε και άνθρωποι. Φυσικά, για να ολοκληρώσουμε την προσπάθειά μας, έπρεπε να κερδίσουμε τίτλους. Διαφορετικά θα έβγαιναν μπροστά οι προκαταλήψεις. Μόνο οι νίκες αλλάζουν τα πράγματα. Όταν κερδίσαμε το Παγκόσμιο Κύπελλο, νίκησε η Γαλλία από την Αφρική, από τα νησιά, από την Ευρώπη. Αυτός είναι ο πλούτος μιας χώρας. Αυτό που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι όταν κάποιος έρχεται από έξω, έρχεται για να δουλέψει. Δεν μπορεί να περιθωριοποιηθεί από την οικονομική, κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα μιας χώρας. Είναι ένας ακόμα «ηθοποιός».
Και στον αθλητισμό είναι το ίδιο. Είμαι πρεσβευτής της LaLiga και είμαι υπερήφανος που προωθώ τη LaLiga εκτός της Ισπανίας. Υπήρξε ηγέτης του κόμματος της Λε Πεν που δήλωσε ότι είμαστε Αφρικανοί, μαύροι. Δεν γνώριζε καν ότι ήμουν από ένα γαλλικό νησί. Η Ιστορία είναι η κίνηση των λαών. Για να επιβιώσουν, πρέπει να κινηθούν. Όταν η Ισπανία κέρδισε το Euro, ήταν ο Mάρκος Σένα σημαντικός; Ναι, υπήρξαν στιγμές που μόνο οι λευκοί έπαιζαν το ποδόσφαιρο, οι ελίτ. Στη συνέχεια συμπεριέλαβαν τους ντόπιους επειδή αυτό τους έδωσε ένα φυσικό πλεονέκτημα. Έτσι πετύχαμε ποικιλία στο ποδόσφαιρο, αλλά δεν ήταν εύκολο. Ήμουν πρόσφατα στην Ιορδανία με την UEFA για να εγκαινιάσουμε ένα γήπεδο σε ένα στρατόπεδο προσφύγων. Για μένα είναι μαγικό. Να βλέπεις στα πρόσωπα των αγοριών και των κοριτσιών την ευτυχία να μπορούν να παίξουν. Και πίσω από αυτό το γήπεδο, που έχει μόνο έρημο και πόλεμο. Οι πρόσφυγες βρίσκονται στον ίδιο πλανήτη με εμάς. Γιατί λέμε ότι είναι πρόσφυγες; Είμαστε όλοι πολίτες της γης. Δεν ξέρω γιατί πρέπει να τοποθετήσουμε δόγματα. Αναπνέουν τον ίδιο αέρα. Χρειάζονται κίνηση. Εάν υπάρχει πόλεμος ή πείνα, πρέπει να κινηθούν. Ή μήπως εσείς δεν θα το κάνατε;»
Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε Μπενζεμά και Μπαπέ: «Ξέρουμε ότι ο Μπενζεμά είναι ένας από τους καλύτερους επιθετικούς στον κόσμο. Δεν γνωρίζουμε όλη την ιστορία. Η γαλλική δικαιοσύνη δεν κάνει τα πράγματα σαφή. Στη Γαλλία υπάρχει τεκμήριο αθωότητας. Τον χρειαζόμαστε. Είναι σπουδαίος παίκτης, αλλά ο προπονητής αποφασίζει. Ως αθλητής είναι εκπληκτικός. Όχι δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρχει κάποια φυλετική προκατάληψη. Δεν θέλω να το σκεφτώ. Έχουμε μια ομάδα για να κερδίσουμε τίτλους αλλά πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Τον χρειαζόμαστε στη Ρωσία. Ο Μπαπέ είναι πολύ νέος. Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν ήδη δημιουργήσει ένα αστέρι. Θα μπορούσε να πάει σε οποιαδήποτε ομάδα, αλλά ήθελε να παίξει στο πρωτάθλημα που ξέρει. Δεν είναι εύκολο για έναν νεαρό, πολύ νεαρό σαν αυτόν, αν και αυτό το παιδί είναι ήδη ώριμο. Έχει πολύ ταλέντο και πρέπει να δουλέψει».
Η συνέντευξη έφτασε και στον Ολυμπιακό: «Ήμουν παίκτης εκεί. Έπαιξα τρία χρόνια και κέρδισα δύο πρωταθλήματα και πριν από πέντε χρόνια, ο πρόεδρος Ευάγγελος Μαρινάκης, με κάλεσε και με ρώτησε αν ήθελα να συνεργαστώ μαζί του. Η στρατηγική μας είναι να δημιουργήσουμε μια ακαδημία, να αναπτύξουμε τους νέους παίκτες της ομάδας. Νομίζω ότι έχουμε πρώτη ύλη. Πουλήσαμε τον Ρέτσο στη Λεβερκούζεν. Κοίτα πως είναι το ποδόσφαιρο. Δεν μου άρεσε να είμαι προϊόν και τώρα λέω ότι έχουμε προϊόντα … Είναι μια οικονομική λέξη. Πουλήσαμε τον Μανωλά, τον Μήτρογλου. Είναι μέρος της επιχείρησης και είναι η ανάγκη μας. Προσπαθούμε να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση. Δεν είναι εύκολο για εμάς, αλλά αγωνιζόμαστε. Αυτή είναι η πρόκληση μας. Πρέπει να ανανεώσουμε τη δομή. Όταν μιλάμε για την Ελλάδα, μιλάμε για την Ακρόπολη, όχι για το ποδόσφαιρο. Να το αλλάξεις αυτό είναι δύσκολο. Θέλουμε να είναι πιο ελκυστικό, αλλά είναι δύσκολο να φτάσουμε στο πρωτάθλημα μιας άλλης μεγάλης χώρας. Ο στόχος του Ολυμπιακού είναι να παγκοσμιοποιηθεί. Δεν είμαστε παγκόσμια δύναμη ως ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά ως σύλλογος, ναι. Ο Ολυμπιακός έχει προϋπολογισμό 65 εκατομμύρια ευρώ, πολύ χαμηλό. Δεν μπορεί να συγκριθεί με τα 700 ή τα 800 της Μπαρτσελόνα ή της Ρεάλ Μαδρίτης. Το επίπεδο δεν είναι το ίδιο σε όλες τις βαθμίδες. Είμαι ευχαριστημένος από το ποδόσφαιρο Ξεκίνησα από την ηλικία των 17 ετών και τελείωσα 17 χρόνια αργότερα για να εξισορροπήσω. Μου αρέσει να πηγαίνω σε μέρη για να εκπαιδεύσω τους ανθρώπους. Είχα τη στιγμή μου. Το ποδόσφαιρο μου έχει δώσει πολλά που πρέπει να επιστρέψω».
Πηγή: ΑΠΕ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163