Ο Δημήτρης Μαυροειδής δήλωσε ενθουσιασμένος για την επιστροφή στην ΑΕΚ, τονίζοντας ότι γύρισε στο σπίτι του.
Ο Έλληνας σέντερ μίλησε στην «Ώρα των Σπορ» κι αναφέρθηκε στον λόγο που έφυγε πέρυσι, στην επαφή με τον Μάκη Αγγελόπουλο πριν υπογράψει ξανά, στη συνεργασία με τον Ηλία Παπαθεοδώρου και τον Κιθ Λάνγκφορντ, αλλά και στον υποβιβασμό του Ολυμπιακού.
Όσα δήλωσε ο Έλληνας σέντερ
Για το αν είναι σπίτι του η ΑΕΚ: «Νομίζω ναι. Έτσι νιώθω κι εγώ. Βλέπω και η ομάδα νιώθει έτσι απέναντί μου, σαν οικογένειά μου. Και από τον κόσμο έλαβα πολλά μηνύματα, μου έλεγαν μπράβο για την επιστροφή και πως επέστρεψα σπίτι μου. Ήξερα ότι με αγαπάνε. Το κατάλαβα όταν έφυγα, τότε που η ΑΕΚ έβγαλε ανακοίνωση και έγινε ένας… χαμός. Ούτε εγώ δεν περίμενα τέτοια υποστήριξη. Τότε πραγματικά κατάλαβα πόσο με αγαπάει ο κόσμος και ο οργανισμός της ΑΕΚ. Επειδή είδα αυτό το πράγμα, ήθελα πολύ να γυρίσω πίσω. Πώς τα έφερε η τύχη, είμαστε πάλι εδώ».
Για την κλήση με τον Μάκη Αγγελόπουλο: «Δεν υπήρχε καν συζήτηση, για παράδειγμα οικονομικής φύσεως. Μιλήσαμε και η κατάσταση ήταν: “εννοείται είσαι ήδη εδώ, καλώς ήρθες στην ΑΕΚ κλπ”. Το ίδιο και με τον κόουτς και με τον Γιώργο Χήνα, που μιλήσαμε. Μου είπαν ότι ήρθα στην ομάδα και τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Δεν διαπραγματευτήκαμε κάτι. Συζητήσαμε απλώς, τι θα κάνω εδώ. Ποια είναι η δουλειά μου. Ο ρόλος μου, στην ομάδα. Παικτικά, ξέρει ο κόουτς τι θα κάνω, δε μιλήσαμε πολύ πάνω σε αυτό. Πιο πολύ το εξωαγωνιστικό, αυτό ήταν το θέμα. Είμαι ο πιο παλιός και έμπειρος από τους Έλληνες παίκτες. Είμαι μία σύνδεση από την ΑΕΚ των επιτυχιών, με την τωρινή. Εγώ με τον Γιόνας, θα είμαστε οι αρχηγοί. Εκείνος θα έχει την ευθύνη των ξένων και εγώ των Ελλήνων. Σκοπός είναι να τους εξηγήσουμε τι είναι η ΑΕΚ, πού έχουν έρθει και πόσο σοβαροί πρέπει να είμαστε. Αυτό είναι το κομμάτι εκτός μπάσκετ. Αγωνιστικά, ο ρόλος μου είναι να βοηθήσω τα παιδιά. Η ομάδα φτιάχνει έναν καινούργιο κοσμό για τα επόμενα χρόνια και αυτός είναι ο στόχος του κόουτς. Ξεκινάνε από την αρχή για να κάνουν την ΑΕΚ από το μηδέν. Εγώ πρέπει να τους δείξω, ιδιαίτερα στους Έλληνες, πώς πρέπει να πολεμάς για την ΑΕΚ».
Για το αν σκέφτεται να κλείσει την καριέρα του στην ΑΕΚ: «Είναι νωρίς ακόμα, για να το λέμε αυτό. Ο πρώτος και σημαντικός ρόλος, είναι αυτός της καθοδήγησης. Αν είναι ικανοποιημένοι οι άνθρωποι, θα μείνω και δεύτερο χρόνο. Ο πρόεδρος αν μπορούσε, θα με κρατούσε… 20 χρόνια! Όταν είχα φύγει, είχα πως ήθελα να γυρίσω και από άλλο πόστο, αλλά το βλέπουμε αργότερα αυτό, προς το παρόν γύρισα ξανά ως παίκτης. Το σημαντικό είναι, η ΑΕΚ να πάει σε ένα καινούργιο γήπεδο. Το χτίσιμο πρέπει να γίνει σε καινούργιο γήπεδο. Εκεί χτίζονται οι μεγάλες ομάδες, αν θες να είσαι ομάδα των τίτλων και των πρωταθλημάτων. Να έχεις δικό σου γήπεδο, ακαδημίες και έσοδα, για να μπορείς να κοντράρεις Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Να υπάρχει γήπεδο, όπου και αν είναι αυτό. Μακάρι να ήταν μαζί με το ποδοσφαιρικό νέο γήπεδο, λέω εγώ σαν πιο ρομαντικός. Από τη στιγμή που δε γίνεται, όμως, δεν πειράζει, αρκεί να ξέρεις πως είναι το σπίρι σου… Να δούμε πότε θα είναι εφικτό το πρότζεκτ στα Άνω Λιόσια. Το ΟΑΚΑ είναι πιο αχανές γήπεδο. Θες να έχεις ένα γήπεδο… πιο έδρα. Θα σε βοηθήσει το νέο γήπεδο σε αυτό».
Για το πώς έφυγε πέρυσι από την ΑΕΚ: «Τόσα χρόνια ήμουν στην ΑΕΚ, ήταν η σεζόν που πραγματικά δεν πίστευα ότι θα φύγω. Η ομάδα πέτυχε τεράστια πράγματα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Δεν περίμενα να φύγω, ούτε εγώ ούτε ο Βασιλόπουλος. Είχαμε μια πεντάδα, κράμα Ελλήνων, με τον Σάκοτα, τον Λαρεντζάκη και τον Ξανθόπουλο, που πίστευα ότι θα κρατούσε για 2-3 χρόνια ακόμα. Ήρθε ένας νέος προπονητής, ήθελε να δώσει κάποια άλλα πράγματα. Πολλοί που λένε, ότι αποδείχθηκε, ότι έκανε λάθο ο κόουτς Μπάνκι. Θα μπορούσε να είχε πετύχει περισσότερα πράγματα, αυτά δεν μπορώ να τα πω εγώ βέβαια, αλλά μου τα λένε εμένα. Με έδωσε για να… ψηθώ τελικά, αλλά αυτός τελικά… κάηκε (γέλια)».
Για το τι του έλειψε πέρυσι από την ομάδα: «Υπάρχει διαφορά. Οι απαιτήσεις σίγουρα είναι τεράστιες στην ΑΕΚ. Την πίεση που έχει ένας αθλητής, δεν μπορεί να την καταλάβει ο κόσμος. Στον Κολοσσό δεν υπήρχε αυτή η πίεση, της Ευρώπης, του κόσμου και τα ταξίδια. Κάποιοι λυγίζουν σε τέτοια πίεση. Εμένα μου βγαίνει δημιουργικά. Όχι με άγχος, αλλά να έχεις την ευθύνη σε μία ομάδα όπως είναι η ΑΕΚ. Εμένα μου αρέσει αυτό. Να παλεύεις για τίτλους. Ταιριάζω καλύτερα σε μία ομάδα που θα είναι στην κορυφή. Όλες οι ομάδες έχουν απαιτήσεις, αλλά μεγαλύτερη πίεση υπάρχει στην ΑΕΚ, μια ομάδα με μεγαλύτερο όνομα».
Για το ρόλο δασκάλου για τους νεότερους παίκτες: «Αυτός είναι ένας πολύ δύσκολος ρόλος. Το κάνω στα χρόνια της καριέρας μου, αλλά τώρα έχω μεγαλύτερη ευθύνη. Είναι κάτι που με προβληματίζει με την καλή έννοια. Θέλω να το σκέφτομαι, το πώς θα μιλάω στα παιδιά, τι παράδειγμα θα τους δείχνω. Είναι λίγο περίεργο. Αν είσαι σοβαρός στο γήπεδο και δουλεύεις, θα τους δίνεις μικρά μαθήματα μέσα στη μέρα. Μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια, από το τραπέζι που θα κάτσουμε με την ομάδα, μέχρι μέσα στο γήπεδο».
Για τον Λάνγκφορντ: «Μιλάμε για έναν από τους τεράστιους σκόρερ στην ιστορία της Ευρώπης. Δεν έχει να κάνει η ηλικία. Είναι σαν το ποδήλατο αυτό. Αν τη βάζεις την μπάλα στο καλάθι, δεν ξεχνιέται αυτό. Θέλει απλώς διαχείριση. Για παράδειγμα, σε ένα εύκολο παιχνίδι και εγώ και ο Κιθ να μην παίζουμε πολύ. Να ξεκουράζονται οι μεγαλύτεροι ηλικιακά παίκτες. Στα μεγάλα ματς, θα υπάρχει αυτή η προσωπικότητα του Λάνγκφορντ, που θα σκοράρει, θα δημιουργήσει και θα… μιλήσει όταν χρειαστεί, γιατί είναι και πάρα πολύ καλός δημιουργός».
Για τον Ηλία Παπαθεοδώρου: «Νομίζω ήταν μία επιλογή, που μπορώ να πω ότι τον έχω αναφέρει και στον πρόεδρο τα παλαιότερα χρόνια. Χώρια των επιτυχιών, είναι σοβαρός άνθρωπος, δουλευταράς. Θα έφερνε στην ΑΕΚ τη σωστή νοοτροπία και θα την έφτιαχνε, θα τη δομούσε σωστά από την αρχή. Έπρεπε να γίνει αυτό και αυτό πλέον έγινε. Πέρυσι δεν μπορούσε να γίνει, αφού είχε συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ. Είχαν γίνει και πέρυσι επαφές. Ίσως ήρθε, όταν έπρεπε».
Για το αν μπορούν να επαναληφθούν οι επιτυχίες του 2018: «Και τότε, όταν τα κατακτήσαμε τα τρόπαια, δεν είχαμε πει από πριν, ότι θα τα παίρναμε. Στόχος ήταν να πάμε στον τελικό του Κυπέλλου και στο Final Four στην Ευρώπη. Το ότι τα καταφέραμε να τα πάρουμε και τα δύο δεν το περίμενα, όσο αισιόδοξος κι αν ήμουν. Ήταν οι συγκυρίες. Είχαμε προσωπικότητες στην ομάδα, που όταν έκαιγε η μπάλα, ξέραμε τι θα κάνουμε για να κερδίσουμε, τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Εννοείται ότι δεν είναι εύκολο να πεις ξανά, πως πάμε για κατάκτηση. Νομίζω ο στόχος μας είναι πηγαίνεις σε έναν τελικό και να δεις τι θα πετύχεις εκεί. Αντίστοιχα και σε Final Four στην Ευρώπη και εκεί θα δεις τι θα πετύχεις. Εγώ αυτό βάζω ως στόχος και λέω ότι μία ομάδα είναι επιτυχημένη. Αν τα καταφέρεις και τα πάρεις τα τρόπαια, μπαίνεις στην ιστορία. Σαν μια επιτυχημένη χρονιά, βάζω αυτό. Να πας και στους τελικούς του πρωταθλήματος, έπρεπε πέρυσι. Αφού δεν υπήρχε BCL, θα είχες ένα 10%, που εμένα μου κάνει σαν πιθανότητα, για να παλέψεις για τον τίτλο. Αυτό στοίχισε περισσότερο στην ομάδα πέρυσι. Το ότι δεν πήγε τελικούς. Του χρόνου, λοιπόν, πρέπει να πάμε τελικούς πρωταθλήματος και Κυπέλλου και Final Four στο BCL. Στα τρία τρόπαια δε γίνεται, ένα θα το πάρεις».
Για το μήνυμά του στον κόσμο: «Εγώ θέλω η ομάδα να είναο σοβαρή, να πολεμάει σε κάθε παιχνίδι. Να έρθουν στο γήπεδο. Δεν ξέρω αν θα δουν θέαμα, δε με ενδιαφέρει αυτό. Θα δούν μια ομάδα με… πολεμιστές πάντως! Μία ομάδα που θα πολεμάει κάθε ματς μέχρι το τέλος. Τους θέλουμε δίπλα μας, να έρχονται οι φίλαθλοι και στο καινούργιο γήπεδο όταν πάμε, για να μας στηρίζουν. Τα προηγούμενα χρόνια, είχαμε τεράστια στήριξη. Αλλά δε θέλαμε μόνο σε ημιτελικούς, τελικούς και στα ντέρμπι, θα θέλαμε συνέχεια. Το ξέρουμε ότι δεν είναι πολλές φορές εύκολο, να δει κάποιος, ένα ματς κόντεα στο Λαύριο για παράδειγμα, αλλά θέλουμε να μας βοηθάει ο κόσμος. Μακάρι να είναι πάντα δίπλα μας και να κάνουμε την ομάδα πάλι πρώτη. Αυτό θα προσπαθήσουμε».
Για τους παίκτες που μίλησε: «Ο Τσαλμπούρης για παράδειγμα με φωνάζει… μπαμπά. Ουσιαστικά έχω τρία παιδιά. Τον κανονικό γιο μου, τον… Λαρεντζάκη και… τον Τσαλμπούρη (γέλια). Υπήρχε και πριν επικοινωνία και με ρωτούσαν “μπαμπά πότε έρχεσαι;”. Και με τον Γκίκα έχουμε καλές σχέσεις. Ήμασταν μαζί στην Κηφισιά, όπως και με τον Χρυσικόπουλο, που θα δούμε τι θα γίνει και πιστεύω ότι θα έρθει».
Για την Εθνική: «Είναι η άλλη ομάδα μου. Είναι ένα κεφάλαιο. Πολλά παιδιά βοηθήσαμε, κάποιοι στα παράθυρα. Δώσαμε ό,τι είχαμε. Δείξαμε τον χαρακτήρα της ομάδας στα προκριματικά. Πλέον, με την προσθήκη παικτών από το ΝΒΑ και την Ευρωλίγκα, είναι πλήρης η ομάδα. Να δείξουμε το πρόσωπο ενότητας. Τεράστιο ταλέντο έχουμε, με τον MVP του ΝΒΑ επίσης. Αν είναι δεμένη η ομάδα, γιατί αυτό έλειψε στις προηγούμενες φάσεις, όλοι μαζί οικογενειακά μπορούν να προσφέρουν. Αν έχεις ή δεν έχεις αθλητικούς παίκτες ή σουτέρ, δε λέει κάτι. Αν είσαι μια… γροθιά, το λύνεις αυτό. Μπορεί να πετύχει πολλά πράγματα η Εθνική. Είναι δύσκολο να πάρεις μετάλλιο γενικά, αλλά αν πάει τετράδα, τότε θα είναι επιτυχημένη η ομάδα. Υπάρχουν μεγαθήρια. Οι Σέρβοι είναι τρομεροί, οι Ισπανοί πάντα δυνατοί, οι Αμερικανοί παρά τις απουσίες τους, επίσης οι Γάλλοι και οι Λιθουανοί. Γενικά είναι πολλές οι ομάδες που μπορούν να πάρουν μετάλλια. Η Εθνική πιστεύω θα πάει στην οκτάδα κι εκεί πρέπει να νικήσει το νοκ άουτ, για να πάει στην τετράδα. Μετά έχεις δύο ματς για να πάρεις μετάλλιο».
Για το τι σημαίνει για το ελληνικό μπάσκετ ο υποβιβασμός του Ολυμπιακού: «Η αλήθεια είναι ότι έφυγε με δική του υπαιτιότητα. Αναγκαστικά έπρεπε να πέσει στην Α2. Νομίζω δεν είναι καλό και για τον Ολυμπιακό και για το μπάσκετ γενικά, μία τέτοια ομάδα να είναι στην Α2. Έπρεπε να βρεθούν κι άλλες λύσεις. Χρειάζονται αλλαγές και βελτίωση στο πρωτάθλημα, απλά δεν χρειάζεται να γίνει αυτό με απειλές του τύπου… να φύγουμε, να μην κατέβουμε να αγωνιστούμε κλπ. Δε μου άρεσε αυτό. Στο συμβούλιο του ΕΣΑΚΕ, τότε, όλοι συμφώνησαν να γίνουν αλλαγές, αλλά ο Ολυμπιακός ήθελε άμεσα. Δεν ήταν εφικτό να γίνουν τότε, αφού παιζόταν ακόμα το πρωτάθλημα. Έπρεπε να είναι πιο διαλλακτικός στη στάση του ο Ολυμπιακός».