Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ μίλησε για την επιστροφή του στον Ολυμπιακό και τη μεταγραφή του Κώστα Σλούκα στον Παναθηναϊκό.
Ο διεθνής Σέρβος σέντερ του Ολυμπιακού, Νίκολα Μιλουτίνοφ, παραχώρησε συνέντευξη στο meridianbetsport.rs και πέρα από τα δεδομένα στην ομάδα του και τον Παναθηναϊκό, αναφέρθηκε στο παρελθόν του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για την επιστροφή του στον Ολυμπιακό: «Οι οπαδοί με υποδέχτηκαν εκπληκτικά και όταν δεν ήμουν στον Ολυμπιακό, πάντα μου έγραφαν, με καλούσαν να επιστρέψω και είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι μέλος μιας από τις πιο δυνατές ομάδες, όπως έδειξαν και οι δύο προηγούμενες χρονιές. Ως οργανισμός είναι σε κορυφαίο επίπεδο, έχουν βελτιωθεί πολύ σε σχέση με πριν από τρία χρόνια. Σεζόν με σεζόν ανεβαίνουν. Ελπίζω ότι θα κάνουμε ακόμα ένα βήμα παραπέρα».
Για την απώλεια του Βεζένκοφ: «Λυπάμαι που δεν θα ξαναπαίξουμε μαζί, γιατί πραγματικά ξεκινήσαμε να χτίζουμε μαζί την καριέρα μας μέσω του Ολυμπιακού και παραμείναμε φίλοι. Από την άλλη, χαίρομαι που είναι στο ΝΒΑ γιατί του αξίζει να είναι εκεί. Ξέρω πόσο δούλεψε, πόσα θυσίασε, πόσο έδωσε τον εαυτό του σε όλα».
Για τους στόχους του Ολυμπιακού: «Είναι πάντα επιθυμία μου να βρίσκομαι στην κορυφή της Euroleague, αλλά μετά από αυτό το καλοκαίρι και την αποχώρηση δύο σημαντικών παικτών, η ομάδα έχει αλλάξει σημαντικά. Πρέπει να είμαστε ήρεμοι, να πηγαίνουμε από παιχνίδι σε παιχνίδι, να χτίζουμε χημεία στην ομάδα και να μην κοιτάμε μακριά στο μέλλον, γιατί αυτή τη στιγμή δεν είμαστε σε κατάσταση να στοχεύσουμε στο φάιναλ φορ και να πάμε για τη νίκη σε όλα τα ματς. Δεν έχουμε παρά να ελπίζουμε και να ευχηθούμε γι’ αυτό».
Για την μετακίνηση του Σλούκα στον Παναθηναϊκό: «Ο Σλούκας έφυγε πριν από τρεις με τέσσερις μήνες, νομίζω ότι σιγά-σιγά ξεχνιέται το θέμα. Είναι δική του απόφαση. Μπορεί να ήταν λίγο περίεργο για εμάς στην αρχή, αλλά ως εκεί. Ειλικρινά, χαίρομαι που ο Παναθηναϊκός είναι πιο δυνατός, θα υπάρξει μεγαλύτερη αντιπαλότητα, καλύτερη για τους φιλάθλους, όλοι θα το απολαύσουν περισσότερο και αυτά τα ντέρμπι θα είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα, άρα και η Ευρωλίγκα».
«Μετά την αποχώρησή μου από τον Πειραιά, κάπως φαντάστηκα ότι θα τελείωνα την καριέρα μου στον Ολυμπιακό. Τώρα που έχω φτάσει σε αυτή την ηλικία, δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Πάντα ήθελα να επιστρέψω στον Ολυμπιακό τουλάχιστον μία φορά και να τα νιώσω όλα αυτά, γιατί πάντα είχα απίστευτη υποστήριξη από τον κόσμο και από τον σύλλογο. Με δέχτηκαν σαν να ήμουν δικός τους και ήθελα να το νιώσω για άλλη μια φορά», πρόσθεσε.
Για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας:«Θα ήθελα να ευχαριστήσω την ΤΣΣΚΑ, έναν μεγάλο σύλλογο που με στήριξε σε δύσκολες στιγμές που είχα με προβλήματα τραυματισμών. Ήταν πάντα δίπλα μου. Η ΤΣΣΚΑ είναι μια καταπληκτική εμπειρία και χαίρομαι που ήμουν μέλος της οικογένειάς της για τρία χρόνια. Το μόνο που άλλαξε με τον πόλεμο ήταν ότι δεν παίξαμε στην Ευρωλίγκα. Πάντα υπάρχει λύπη όταν δεν παίζεις στην πιο δυνατή ευρωπαϊκή διοργάνωση. Η ΤΣΣΚΑ αξίζει να είναι εκεί, γιατί εδώ και πολλά χρόνια έχει δείξει ότι είναι από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες».
Και συνέχισε σχετικά με το ζήτημα της Ευρωλίγκας: «Ειλικρινά, στην αρχή ήταν λίγο δύσκολο για μένα να μην παίξω, αλλά ήταν η σειρά μου να υποστηρίξω τον σύλλογο, γιατί, όπως είπα, στάθηκαν δίπλα μου όταν έκανα επέμβαση στον ώμο. Οπότε ήταν δίκαιο από την πλευρά μου να τιμήσω το συμβόλαιο και να είμαι μαζί τους σε αυτές τις δύσκολες στιγμές».
Για το ασημένιο μετάλλιο με την εθνική Σερβίας στο πρόσφατο Μουντομπάσκετ:
«Είναι υπέροχο συναίσθημα, στην πραγματικότητα το καλύτερο ήταν μετά τη δεξίωση, όταν είδαμε πόσο πολύ ο κόσμος εκτιμούσε αυτό που κάναμε και πώς μας υποδέχτηκε. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ για το υπόλοιπο της ζωής μου. Χαίρομαι που καταφέραμε να κάνουμε το έθνος ευτυχισμένο. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον Ολυμπιακό που μου έδωσε λίγο χρόνο να ξεκουραστώ».
Για τον τελικό που είχε πολύ κακή απόδοση, σημείωσε: «Ήταν ο χειρότερος αγώνας μου στο πρωτάθλημα, λυπάμαι που τελείωσε έτσι».
Για τον Σβέτισλαβ Πέσιτς: «Πριν το πρωτάθλημα έδινε συγκεκριμένους ρόλους σε όλους και μας έδωσε σε όλους αυτοπεποίθηση, πίστευε στην ομάδα ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ίσως πίστευε περισσότερο από εμάς τους παίκτες».