Απολαυστική και... κιτρινόμαυρη ήταν η συνέντευξη του Βασίλη Τσιάρτα στον Ντέμη Νικολαΐδη. Οι δυο πρώην παίκτες της ΑΕΚ θυμήθηκαν τα χρόνια που ήταν μαζί στην ΑΕΚ, και μίλησαν για πολλά θέματα. Η σχέση τους, ο Ψωμιάδης και ο Φερνάντο Σάντος.
Δυο παίκτες που σημάδεψαν την ΑΕΚ με την παρουσία τους στον “αέρα” του “Sport FM”. Κάποτε, ο ένας “σέρβιρε” και ο άλλος τα… κάρφωνε, αλλά σήμερα ο Βασίλης Τσιάρτας φιλοξενήθηκε στην ραδιοφωνική εκμπομπή του Ντέμη Νικολαΐδη. Το αποτέλεσμα… απολαυστικό, αποκαλυπτικό και “κιτρινόμαυρο”.
Ο παλαίμαχος “μάγος” θυμήθηκε -μαζί με τον “Ντεμίνιο”- το κοινό τους παρελθόν στην Ένωση, για τη σχέση που είχε ο Τσιάρτας με τον Ψωμιάδη, τη διαφορετική αντίληψη που είχε με τον Φερνάντο Σάντος, αλλά και τους μετέπειτα ποδοσφαιριστές των “κιτρινόμαυρων” που θα μπορούσαν να αγωνιστούν στη “μεγάλη” ΑΕΚ του 1995-1996.
«Μου είπε ο Παθιακάκης ότι σε συμβόλαιο δεν μπορώ να πάρω περισσότερα από τον Ντέμη. Του λέω: “Τι; Εσύ γιατί ασχολείσαι με αυτό; Θα έπρεπε να σε ενδιαφέρει μόνο πώς θα συνεργαζόμαστε με τον Ντέμη”.
Στην εποχή Ψωμιάδη αποστασιοποιηθήκαμε. Ο Ντέμης ήταν στο πλευρό του Σάντος, όχι ότι εγώ δεν ήμουν. Τότε χάσαμε το πρωτάθλημα σε ισοβαθμία από τον Ολυμπιακό, με το γκολ που ακυρώθηκε. Δεν ήταν καλύτερη ομάδα. Παίζαμε για δύο αποτελέσματα. Είχα θυμώσει με τον Ντέμη μετά το ματς, γιατί έπαιξα με μυϊκό σπασμό στο δικέφαλο και με έπιασε και προσαγωγός μέχρι το ημίχρονο. Είχα μείνει και είχα παλέψει στο ματς με νύχια και με δόντια. Ο Ντέμης είχε δηλώσει ότι δεν έγινε και τίποτα που δεν πήραμε το πρωτάθλημα. Δεν ξέρω πώς το σκέφτηκε. Μια εβδομάδα μετά τα βρήκαμε. Δεν λέω ότι δεν έφτασε η προσπάθεια, αλλά όταν έχεις φτάσει μέχρι εκεί και χάνεις το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία, ενώ έχεις βάλει τρία γκολ σε ένα ματς που έληξε 4-3, σου μένει. Ευτυχώς το ξεπεράσαμε σύντομα, γιατί ακολούθησε το Κύπελλο. Σε μια βδομάδα παίζαμε τους κόπους μιας χρονιάς.
Μέχρι την εποχή Ψωμιάδη κάναμε παρέα, μέναμε κοντά, πηγαινοερχόμασταν μαζί. Παρότι δημιουργήθηκε ό,τι δημιουργήθηκε, υπήρχε κάτι που διαχώριζα πάντα. Μια ατάκα που είχε πει και αυτός: “Αν δεν μπορείς να έχεις καλές σχέσεις, να έχεις ουδέτερες”. Εκτός γηπέδου ο καθένας μπορεί να κάνει τη ζωή του. Δεν ήμασταν υποχρεωμένοι να είμαστε κολλητοί. Υπήρχαν διαφωνίες, αλλά μέσα στο γήπεδο σκεφτόμουν ένα πράγμα: Δεν πα να μου έχει πει τα χίλια μύρια, πάνω από όλα ήταν η ομάδα».
«Δεν ήταν ότι εγώ πήγα κοντά στον Ψωμιάδη, αυτός ήταν πιο κοντά σε εμένα. Έβαζα την ομάδα πάνω από όλους, έβλεπα την ένταση με τον Σάντος και έπρεπε να κρατηθούν ισορροπίες. Θυμάμαι ένα περιστατικό, για να καταλάβει ο κόσμος τη σχέση μου με τον Ψωμιάδη. Ήταν στον επαναληπτικό με την Λίτεξ, έχουμε νικήσει 3-2.
Ο Σάντος ήθελε να κατεβάσει την ομάδα αμυντικά, με ρώτησε ο Ψωμιάδης πώς βλέπω τα σχέδιά του και του είπα ότι το αμυντικό δεν μου αρέσει. Μου λέει τι να κάνουμε, του λέω να τάξει πριμ νίκης. Έρχεται στα αποδυτήρια, λέει έχετε πριμ νίκης για το ματς, ο Σάντος άλλαξε 15.000 χρώματα. Προηγούμαστε 0-1 και στο 94’ ισοφαριζόμαστε.
Έπεσαν όλοι πάνω μου, αφού προκριθήκαμε, για να μας δώσει το πριμ. Μιλάμε στο τηλέφωνο με τον Ψωμιάδη, του λέω να πιούμε καφέ να τα πούμε. Έπρεπε να φτιάξουμε το πριμ. Του προτείνω να πει στους παίκτες ότι αν νικήσουμε και το ματς της Δευτέρας να δώσει το πριμ.
Του το είπα γιατί μετά από ευρωπαϊκή επιτυχία υπάρχει χαλάρωση, ο Πανιώνιος ήταν δύσκολη ομάδα, νικήσαμε στο 94’. Όντως την επόμενη μέρα ήρθε στα αποδυτήρια και πήραμε το πριμ».
«Αυτό που ήθελα περισσότερο ήταν η ομάδα να παίζει επιθετικά. Δεν μπορούσα να βλέπω επιθετικούς παίκτες να παίζουν αμυντικά. Ο Σάντος στον πίνακα ήταν θεός, σε μάγευε, όμως στην πράξη δεν ήταν τόσο απαιτητικός. Κάπου χαλάρωνε, δεν γινόταν τα πράγματα όπως τα έλεγε στον πίνακα. Αυτό που με τσάντιζε στον Σάντος ήταν όταν μας έλεγε να παίζουμε σίγουρα, ότι δεν θέλει φαντασία στο παιχνίδι. Του έλεγα “να πω και στον αντίπαλο που να παίξω;”. Ήθελε σίγουρο ποδόσφαιρο, όχι πρωτοβουλία, αυτοσχεδιασμό, αιφνιδιασμό. Τότε ήξερα ισπανικά και μου έκανε τρομερή εντύπωση. Στην μετάφραση μπορεί να χάνονται κάποια πράγματα, ο μεταφραστής τα λέει όλα, αλλά όχι ακριβώς», σχολίασε για την παρουσία του στους «κιτρινόμαυρους», ενώ για την εθνική Πορτογαλίας και τον Κριστιάνο Ρονάλντο είπε:
«Τον Κριστιάνο τον προστατεύεις, πού θέλει να παίζει, τι θέλει να κάνει. Εκεί όμως δεν του το ζήτησε. Ο Ρονάλντο θυσιάστηκε, πάντα με συνεννόηση, αλλά όχι με απαίτηση. Δεν υπάρχει περίπτωση προπονητής να πει στον Κριστιάνο: “Αν δεν μαρκάρεις θα σε βγάλω”. Για να τους ψήσεις αυτούς τους παίκτες θέλει μαγκιά. Δεν μπορείς να τους μιλήσεις αυταρχικά, δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Δεν μιλάς σε όλους τους ποδοσφαιριστές το ίδιο. Σε κάποιους πρέπει να αγριέψεις, σε άλλους πρέπει να πας με τα νερά τους. Κάθε προπονητής σκέφτεται τι μπορεί να κάνει με το υλικό που έχει στη διάθεσή του. Ο Σάντος έφτιαξε μια ομάδα που να μην εντυπωσιάζει, αλλά να κάνει μόνο αυτό που πρέπει και ο Κριστιάνο έπρεπε να προσαρμοστεί. Έπαιρνε πρωτοβουλίες, έκανε ατομικές ενέργειες, αλλά όπου τον χρειάστηκε η ομάδα έκανε αυτό που έπρεπε. Στα πρώτα παιχνίδια των ομίλων ο Κριστιάνο δεν ήταν τόσο καλά, αλλά στη συνέχεια ανέβηκε».
«Από όλους του παίκτες που συνάντησα στην ΑΕΚ, τρεις θα στέκονταν μόνο. Ντέμης, Ζαγοράκης και Ζήκος. Μόνο αυτοί θα μπορούσαν να σταθούν στην ομάδα του 1995-96.
Ο Ντέμης θα έβαζε για πλάκα 50 γκολ. Εδώ έβαλα εγώ 26 σαν δεξί εξτρέμ!
Συνολικά, βάλαμε 100 γκολ. Το μόνο που δεν σκεφτόμασταν ήταν η άμυνα. Καθόμουν στο λεωφορείο και σκεφτόμουν πόσα γκολ να βάλω σήμερα. Έβγαινε στην ψυχολογία αυτό»!
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟ NEWSIT
