Μόνη ελπίδα ο Ντουντού…

Οι αδυναμίες αυτές συχνά μετατρέπονται σε αγωνιστικές με δυσάρεστα αποτελέσματα τα οποία βιώνει σήμερα η ΠΑΕ Ολυμπιακός.
Από την αρχή ήταν γνωστό ότι το δίδυμο Μπάντοβιτς – Νινιάδη ήταν υπηρεσιακού χαρακτήρα, δηλαδή προσωρινό. Μόλις ήρθαν δύο καλά αποτελέσματα με Λεβαδειακό και Αστέρα, διαβάσαμε ότι ο Κόκκαλης θα τους προτείνει συμβόλαιο για τη νέα χρονιά. Μόλις ήρθαν τα στραβοπατήματα με Ηρακλή και Γιάννενα πληροφορηθήκαμε ότι ακόμα κι ο Νίκος Αλέφαντος ετοιμάζεται για την αντικατάσταση τους…
Κι όμως ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα ένα πράγμα φαινόταν καθαρά. Πως η ομάδα είχε σοβαρό αγωνιστικό πρόβλημα. Ο Μπάντοβιτς το διαπίστωσε χωρίς να μπορεί να αντιμετωπίσει.
Το πρόβλημα στον Ολυμπιακό έχει δύο σοβαρές παραμέτρους:
• Η ομάδα παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα φυσικής κατάστασης. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο υπάρχουν στιγμές που κόβεται στη μέση.
• Οι διαθέσιμοι χαφ της ομάδας είναι εξαιρετικά αργοί ποδοσφαιριστές άσχετα με τη φυσική τους κατάσταση. Λεντέσμα, Μαρέσκα και Στολτίδης είναι μεν διαφορετικού στυλ παίκτες αλλά κινούνται με χαμηλές ταχύτητες και στην κάλυψη των χώρων και στην προώθηση της μπάλας.
Οι αδυναμίες αυτές δεν γίνεται να θεραπευτούν. Στην πρώτη περίπτωση χρειάζεται πολύς χρόνος και τέτοιος διαθέσιμος θα υπάρξει το… καλοκαίρι στην προετοιμασία. Στη δεύτερη περίπτωση χρειάζονται άλλοι χαφ. Ο Ντουντού παραμένει για μακρύ χρονικό διάστημα τραυματίας (τρεις μήνες) κι ίσως αυτός είναι ο πλέον βασικός λόγος για την αλλοίωση της όποιας αγωνιστικής φυσιογνωμίας του Ολυμπιακού.
Στις μεταγραφές του χειμώνα δεν έγινε κάτι που να λύνει τα συγκεκριμένα προβλήματα. Ο Λούα Λούα ήρθε έχοντας μείνει πάνω από έξη μήνες εκτός γηπέδων και έκανε μίνι – προετοιμασία για να αποκτήσει στοιχειώδη φυσική κατάσταση. Ο Ντάτολο αν και έχει μεγαλύτερη αγωνιστική πειθαρχία από τον ανερμάτιστο Λούα Λούα δεν έχει αφομοιωθεί αγωνιστικά στην ομάδα λόγω της αποβολής στην αρχή και του τραυματισμού του στη συνέχεια.
Δουλεύοντας κάτω από αυτές τις συνθήκες ο Μπάντοβιτς κι ο Νινιάδης δεν είχαν αντικειμενικά μεγάλα περιθώρια να αλλάξουν την εικόνα της ομάδας. Περιορίστηκαν στις ατομικές εμπνεύσεις του Λούα Λούα και την αξιοποίηση των στημένων φάσεων.
Η οποιαδήποτε αλλαγή προπονητή τις επόμενες μέρες δεν γίνεται για λόγους αντικειμενικούς να διαφοροποιήσει την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Το πολύ – πολύ να “κάψει” μια ακόμα εφεδρεία π.χ Αλεξανδρής.
Περισσότερο κι από την αλλαγή προπονητή σημασία έχει να επανέλθει ο Ντουντού κι ο Ντάτολο παίζοντας να μας κάνει να καταλάβουμε γιατί ο Μαραντόνα τον περιλαμβάνει στις κλήσεις της εθνικής Αργεντινής.