Ο 42χρονος Χρήστος Σακάτης περιμένει την εκδίκαση της υπόθεσης του σε δεύτερο βαθμό στις 4 Νοεμβρίου. “Είμαι μέσα ήδη μια τετραετία. Δεν έχω ξανακάνει φυλακή, αλλά αυτή τη φορά καταδικάστηκα ισόβια για κάτι που δεν έχω κάνει. Είναι άδικο”, υποστήριξε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα “Έθνος”.
Ο Σακάτης πιστεύει ότι είναι το εξιλαστήριο θύμα. Εκείνο το μεσημέρι ισχυρίζεται ότι δεν βρισκόταν στη Λεωφόρο Λαυρίου: “Απ’ ότι θυμάμαι ήμουν σε ένα καφενείο δίπλα στο πρόγραμμα αποτοξίνωσης. Μπαινόβγαινα στο πρόγραμμα, αλλά είχα πάρει τη δόση μου και έπειτα πήγα και κάθισα εκεί. Εμένα με συνέλαβαν πολλές μέρες μετά. Με έστησαν. Με επέλεξαν ως εξιλαστήριο θύμα”.
Ισχυρίζεται ότι όχι μόνο δεν βρισκόταν στα επεισόδια, αλλά δεν μπορούσε καν να περπατήσει εκείνη την εποχή από τη χρήση ναρκωτικών. “Τότε εγώ ήμουνα με το ενάμισι πόδι στον τάφο. Είχα σηψαιμία στο πόδι από τα ναρκωτικά, το οποίο έφτιαξα εδώ στη φυλακή. Τα εκατό μέτρα έκανα δεν ξέρω κι εγώ πόση ώρα να τα περπατήσω. Όχι να ανέβαινα σε μηχανάκι και να πήγαινα εκεί. Και να έδινα μάχη σώμα με σώμα, όπως γίνονται σ’ αυτές τις περίπτωσεις ή να χρησιμοποιούσα όπως λένε σιδηρόβεργες, μαχαίρια και τέτοια. Εγώ έτρεγα ολόκληρος από το πρόβλημα μου, όχι να τρέχω να σκοτώσω”.
Προσθέτει ότι “στη δικογραφία που είχε σχηματιστεί πριν από τη σύλληψη μου, κανείς δεν αναφέρεται σε μένα. Και δεν βρέθηκε κανένας να με αναγνωρίσει”, ενώ για την κατάθεση της μητέρας του αποκάλυψε ότι ένιωσε μεγάλο σοκ: “Η κατάθεση έγραφε πως της είχα εκμυστηρευτεί ότι χτύπησα κάποιον και από τις τύψεις μου της είπα πως ήθελα να πάρω ναρκωτικά”.
Αργότερα η μητέρα του, του εξήγησε “ότι δεν φορούσε τα γυαλιά της και ότι της έδωσαν να υπογράψει αυτό το χαρτί”.
Ο Χρήστος Σακάτης αρνείται ότι γνώριζε τον Μιχάλη Φιλόπουλο ή ότι είχε ακούσει κάτι για προσχεδιασμένα επεισόδια στη λεωφόρο Λαυρίου.
