Ο 26χρονος Αντρέ Ονάνα ανακοίνωσε την αποχώρηση του από το Καμερούν

Ο τερματοφύλακας του Καμερούν, Αντρέ Ονανά, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το διεθνές ποδόσφαιρο, έναν μήνα μετά την «διαμάχη» με τον προπονητή της εθνικής ομάδας, Ριγκόμπερτ Σονγκ, στο Μουντιάλ του Κατάρ.

Ο 26ρονος πορτιέρε της Ίντερ, δεν έδωσε συγκεκριμένους λόγους για την απόφασή του, λέγοντας μόνο ότι «η ιστορία του με την εθνική ομάδα του Καμερούν έφτασε στο τέλος της».

«Οι παίκτες έρχονται και φεύγουν, τα ονόματα είναι φευγαλέα, αλλά το Καμερούν έρχεται πριν από οποιονδήποτε παίκτη ή πρόσωπο. Το Καμερούν παραμένει αιώνιο, όπως και η αγάπη μου για την εθνική ομάδα και για τον λαό μας, που πάντα μας στήριζε όσο δύσκολη κι αν ήταν η στιγμή», επεσήμανε ο Ονανά.

Ο Ονανά έπαιξε στο εναρκτήριο ματς της ομάδας του με την Ελβετία (ήττα με 1-0) στο Κατάρ, αλλά αποκλείσθηκε για τους επόμενους δύο αγώνες μετά από μια διαφωνία με τον Σονγκ σχετικά με την τακτική.

Η ομοσπονδία της χώρας (FECAFOOT) είχε δηλώσει τότε ότι τέθηκε σε αναστολή για «πειθαρχικούς λόγους». Ο Ονανά μετράει 34 συμμετοχές με την εθνική ομάδα της χώρας του μετά το ντεμπούτο του το 2016.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Ονανά αναφέρει τα εξής:

«Όλα άρχισαν από το Ενγκόλ Ενκόκ, ένα μικρό χωριό, στο οποίο από μικρή ηλικία, η οικογένειά μου μού πέρασε τις αρχές του λαού του Καμερούν. Η αγάπη για αυτή την χώρα είναι αιώνια και η δέσμευση αδιαπραγμάτευτη.

Θυμάμαι πως όλοι βλέπαμε τα παιχνίδια ως οικογένεια. Μόνο οι Καμερουνέζοι μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει για εμάς να βλέπεις τα λιοντάρια να παίζουν. Τότε ξεκίνησα να ονειρεύομαι να φορέσω τη φανέλα της εθνικής. Τώρα μετά από ώρες προπόνησης και ατελείωτων ταξιδιών μπορώ να πω πως είμαι περήφανος που εκπλήρωσα το όνειρο.

Κάθε ιστορία έχει και το τέλος της. Η ιστορία μου με την εθνική του Καμερούν έφτασε στο τέλος. Οι παίκτες πάνε και έρχονται, αλλά το Καμερούν είναι πάνω από όλους. Το Καμερούν είναι αιώνιο, όπως και η αγάπη μου για την εθνική ομάδα και για τους ανθρώπους που μας στηρίζουν, ανεξαρτήτως των δυσκολιών.

Τα συναισθήματά μου δεν έχουν αλλάξει. Η καρδιά μου θα χτυπάει δυνατά και όπου και αν πηγαίνω θα παλεύω να ανυψώσω τη σημαία του Καμερούν. Θα συνεχίσω να στηρίζω την ομάδα, όπως κάνουν 27 εκατομμύρια οπαδοί του Καμερούν. Το έθνος πρώτο και για πάντα».