Ο Κώστας Σλούκας τόνισε πως δεν φοβάται να παίρνει την ευθύνη του τελευταίου σουτ, αμέσως μετά τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού επί της Φενέρμπαχτσε για την 7η αγωνιστική της Euroleague. Τι δήλωσε για τον συμπαίκτη του ο Κώστας Παπανικολάου.
Για το σουτ μπροστά στον Γιαν Βέσελι που διαμόρφωσε το τελικό 67-65 υπέρ του Ολυμπιακού, μίλησε μετά το ματς ο πρωταγωνιστής της νίκης του Ολυμπιακού, Κώστας Σλούκας.
«Έχω πετύχει και άλλα τελευταία σουτ, αλλά και έχω αστοχήσει. Δεν φοβάμαι την ευθύνη να πάρω το σουτ. Έπρεπε να τελειώσουμε πολύ νωρίτερα το παιχνίδι, αλλά αστοχήσαμε σε εύκολα σουτ στο τρίτο δεκάλεπτο και αγχωθήκαμε. Αυτό που είπα και στους συμπαίκτες μου, είναι ότι τον Μάιο κανείς δεν θα θυμάται πως νικήσαμε, αλλά αν θα είμαστε στα πλει οφ και θα διεκδικούμε πρόκριση στο φάιναλ φορ. Η νίκη μετρά και όχι ο τρόπος που ήρθε. Ο Ολυμπιακός πάντα παίζει για να κερδίσει και εντός και εκτός έδρας, ώστε να κάνουμε ταμείο στο τέλος» δήλωσε αρχικά στην κάμερα της NOVA π διεθνής γκαρντ, ενώ για τις φετινές μετεγγραφές του Ολυμπιακού είπε:
«Η ομάδα έχει τα κατάλληλα υλικά. Ψωνίσαμε από το πρώτο ράφι της αγοράς. Γουόκαπ, Ντόρσει και Φαλ είναι πρώτης γραμμής παίκτες. έχει πολύ δρόμο μπροστά μας, ενώ σίγουρα έχει θετική επίδραση η συμμετοχή μας στο ελληνικό πρωτάθλημα, γιατί χτίζουμε χαρακτήρα ως ομάδα και ρόλους».
Για την σύγκριση των δυο τελευταίων άστοχων σουτ του στο παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα προσέθεσε: «Στην Βαρκελώνη, δεν είχα τον ίδιο χρόνο. Σήμερα, σέταρα την επίθεση και είδα τον χρόνο. Οργάνωσα αυτό που έκανα. Στην Βαρκελώνη, έπρεπε να ευστοχήσω στο προτελευταίο σουτ».
Από την πλευρά του ο Κώστας Παπανικολάου έδειξε να συμφωνεί με όσα είπε ο συμπαίκτης του δείχνοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στις ικανότητές του και την ιδιοσυγκρασία του, αφού δήλωσε χαρακτηριστικά: «Εκατό τέτοια σουτ να είχαμε ακόμη σε τέτοιο σημείο, στον Κώστα θα τα δίναμε. Εγώ που τον ξέρω από μικρό, έχει βάλει χιλιάδες τέτοια. Έχει εμπιστοσύνη στη δουλειά που έχει ρίξει και κάθε μέρα παίρνει τέτοια σουτ. Έχει πάρει… άπειρα τέτοια.
Είχαμε μια καλή αμυντική παρουσία. Δείξαμε χαρακτήρα, παρά τα κενά μας διαστήματα. Η παρουσία του κόσμου κράτησε την ομάδα όταν πέρασε μπροστά η Φενέρ και χάρις σε αυτόν μας έβαλε ξανά πάνω… στο άλογο του οδηγού.
Δεν είναι εύκολο καμία ομάδα να χάνει στο τέλος. Έτσι είναι ο αθλητισμός. Η χαρά του ενός είναι η λύπη του άλλου. Αυτός όμως είναι ο αθλητισμός και το μπάσκετ που αγαπάμε»