Ολυμπιακός-Μάριν: «Καλύτερος Ελληνας παίκτης ο Φορτούνης»

Τόνισε επίσης πως ο Μπεσνίκ Χάσιμ είναι πολύ καλός προπονητής.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γερμανού άσου:
-Μάρκο κάνεις μία διαφορετική εκκίνηση στην σεζόν αυτή. Είσαι παρών από την πρώτη ημέρα, με την ομάδα. Πως σε βοηθάει να τονώνεις την αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία σου;
«Είναι πάντοτε καλύτερο, για κάθε ποδοσφαιριστή, το να αρχίζει από την αρχή την προετοιμασία, με την ομάδα. Συγκεντρωνόμαστε με τους συμπαίκτες, αρχίζουμε μαζί από την πρώτη ημέρα, τρώμε μαζί, το απολαμβάνουμε μαζί. Νομίζω ότι για όλους είναι μία καλή αρχή.»
-Πως σε βοηθάει να αρχίζεις να δουλεύεις, από την προετοιμασία, με έναν προπονητή, τον οποίο γνωρίζεις;
«Δεν ξέρω αν βοηθάει περισσότερο το ότι τον γνωρίζω. Είναι ένας πολύ καλός προπονητής, τον είχα για μισή σεζόν και γνωρίζω τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει. Ίσως σε αυτές τις πρώτες ημέρες να είμαι εξοικειωμένος με τις ασκήσεις τις οποίες κάνουμε. Ίσως μόνο αυτό. Αλλά σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα, νομίζω ότι όλοι οι παίκτες τον έχουν συνηθίσει, μετά από 4-5 ημέρες.»
-Οργανώνεις το παιχνίδι της ομάδας, στον αγωνιστικό χώρο. Από που αρχίζει και που τελειώνει, το να είσαι το «μυαλό» στην εντεκάδα;
«Αρχίζει από τον τερματοφύλακα! Όπως δομείται το σύστημά μας, πλέον, ο τερματοφύλακας είναι κομβικής σημασίας. Στον προπονητή αρέσει ιδιαίτερα να χτίζουμε το παιχνίδι από πίσω, με κοντινές μεταβιβάσεις, με πολλή κίνηση, ιδιαίτερα στην μεσαία γραμμή. Φυσικά τελειώνει με γκολ!»
-Το ελληνικό στοιχείο είναι, φέτος, μεγαλύτερο από ποτέ στην ομάδα. Πως βοηθάει αυτό, να διατηρηθεί η ταυτότητα του συλλόγου;
«Νομίζω ότι και η περσινή χρονιά ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Με νεαρούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι έγιναν πιο ενεργοί με την ομάδα και έκαναν εξαιρετική δουλειά. Για κάθε σύλλογο είναι καλό το να έχει παίκτες από την Ακαδημία του και νομίζω ότι φέτος έχουμε καλούς Έλληνες παίκτες εδώ μαζί μας!»
-Μιλάμε συχνά για τον υγιή ανταγωνισμό, ο οποίος είναι καλό να υπάρχει μέσα σε μία ομάδα. Πως νιώθεις που ανταγωνίζεσαι για την θέση του επιτελικού μέσου, τον καλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή, τον Κώστα Φορτούνη;
«Είναι μία προσέγγιση αυτή. Έχουμε παίξει και μαζί επίσης. Είμαι χαρούμενος που παίζω μαζί με τον Κώστα. Το ίδιο πιστεύω κι εγώ, ότι πρόκειται για τον καλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή, αυτήν την στιγμή και είναι πάντοτε καλό, το να έχεις έναν παίκτη όπως εκείνος. Ευελπιστώ να μπορούμε να συνυπάρξουμε ακόμη καλύτερα.»
-Πότε θα έλεγες ότι κόλλησες τον… ιό του ποδοσφαίρου; Πότε συνειδητοποίησες ότι αυτό θες να κάνεις όλη σου την ζωή;
«Είναι μία μεγαλύτερη διαδικασία νομίζω. Όλα τα παιδιά θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές, βλέποντας τα παιχνίδια στην τηλεόραση. Έβλεπα και εγώ συχνά παιχνίδια με τον πατέρα μου. Αλλά νομίζω ότι στην πραγματικότητα αρχίζει όταν παίξεις σε μία ομάδα και μετά είναι σαν διαδικασία. Χρόνο με τον χρόνο δένεσαι ολοένα και περισσότερο με αυτό και θέλεις να γίνει πραγματικά ποδοσφαιριστής!»
-Πως θα περιέγραφες το «νόημα του παιχνιδιού» για εσένα; Με ποιο τρόπο το ποδόσφαιρο σε συναρπάζει;
«Όλοι όσοι παίζουν ποδόσφαιρο έχουν, νομίζω, το ίδιο συναίσθημα. Είναι πολύ όμορφο. Το να βγαίνεις στον αγωνιστικό χώρο, με τον κόσμο γύρω σου. Το να παίζεις μπροστά στο κοινό. Για εμένα, που είμαι ένας επιθετικογενής ποδοσφαιριστής, το να σκοράρεις, το να κάνεις ντρίμπλες, να δίνεις ασίστ, όλα αυτά. Το να κάνεις χαρούμενους τους συμπαίκτες σου. Αλλά και την οικογένειά σου, τον σύλλογο, τον κόσμο… Αυτό θέλουν όλοι, νομίζω.»
-Παίρνουμε την ασίστ για να σε ρωτήσουμε το τι σε κάνει περισσότερο χαρούμενο. Το να σκοράρεις ή το να μοιράζεις ασίστ;
«Νομίζω ότι προτιμώ να δίνω ασίστ. Αλλά και το γκολ σε κάνει πολύ χαρούμενο. Δεν υπάρχουν πολλά συναισθήματα όπως όταν σκοράρεις. Ωστόσο, θεωρώ ότι είμαι παίκτης που μου αρέσει να συνεργάζομαι πολύ με τους παίκτες γύρω μου.»
-Είσαι ένας παίκτης με ιδιαίτερη τεχνική κατάρτιση. Πως λειτουργεί αυτό; Είναι μόνο ταλέντο, ή κάτι που χτίζεται και με σκληρή δουλειά, μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο;
«Πολλά πράγματα μπορείς να δουλέψεις. Αρχίζεις με τα μικρά πράγματα. Πάσες, έλεγχος της μπάλας. Ωστόσο υπάρχουν και άλλα στοιχεία, όπως η διαίσθηση του τι πρέπει να κάνεις τη δεδομένη στιγμή… Οπότε είναι μία μείξη, θα έλεγα.»
-Κλείνοντας, τι θα διάλεγες; Μαραντόνα; Πελέ; Ή μήπως κάποιον άλλο;
«Θα έλεγα, εφόσον έχω δει πολλά περισσότερα παιχνίδια του, τον Λιονέλ Μέσι! Ωστόσο, ο απολύτως αγαπημένος μου ποδοσφαιριστής είναι ο Ντέγιαν Σαβίσεβιτς. Όταν ήταν στο απόγειο της φόρμας του, για την Μίλαν, ή και σε κάποια παιχνίδια που είχαν στο βίντεο, με τον Ερυθρό Αστέρα, όταν κέρδισαν το Κύπελλο Πρωταθλητριών, ήταν τρομερός. Θα έλεγα ότι είναι ο αγαπημένος μου παίκτης.»