Στο πένθος βυθίστηκε το βράδυ της Δευτέρας (10.02.2025) η οικογένεια του Παναθηναϊκού. Ο θρυλικός τερματοφύλακας των “πρασίνων” και του ελληνικού ποδοσφαίρου, Τάκης Οικονομόπουλος, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών.
Ο Τάκης Οικονομόπουλος αντιμετώπιζε πρόβλημα με την υγεία του και από το μεσημέρι του Σαββάτου (01.02.2025) νοσηλευόταν στο νοσοκομείο “Ερυθρός Σταυρός”, με εγκεφαλική αιμορραγία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το “πουλί” έδωσε το παρών στην κηδεία του Μίμη Δομάζου, δείχνοντας καταβεβλημένος, αλλά την ημέρα του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον ΟΦΗ -για τη Super League- δεν μπόρεσε να βρεθεί στο ΟΑΚΑ και να τιμήσει με την παρουσία του τον “Στρατηγό” των “πρασίνων”. 17 ημέρες μετά το θάνατο του Μίμη Δομάζου, ο κορυφαίος τερματοφύλακας “έφυγε” και αυτός από τη ζωή.
Ο Οικονομόπουλος κατέκτησε συνολικά επτά ομαδικούς τίτλους, πέντε πρωταθλήματα Ελλάδας (1964, 1965, 1969, 1970 και 1972) και δύο Κύπελλα Ελλάδας (1967 και 1969), ενώ ήταν και φιναλίστ του Διηπειρωτικού Κυπέλλου του 1971.
Ο Παναγιώτης -Τάκης- Οικονομόπουλος ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς τερματοφύλακες στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Είχε γίνει ευρέως γνωστός με το παρατσούκλι “Πουλί”, εξαιτίας των εντυπωσιακών του εκτινάξεων κάτω από τα δοκάρια, με τον Μίμη Δομάζο -μάλιστα- να είναι ο “νονός” του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1943. Η ποδοσφαιρική του καριέρα ξεκίνησε στις αλάνες, και το 1959 εντάχθηκε στην Αθλητική Ένωση Καλλιθέας. Ωστόσο, σε ηλικία μόλις 16 ετών, μετακόμισε στον Απόλλωνα Αθηνών, ο οποίος τον απέκτησε για 5.000 δραχμές, ύστερα από προτροπή του Αριστείδη Καμάρα.
Το 1962 πήγε στην Προοδευτική ως αντάλλαγμα για τη μετεγγραφή του Γιάννη Βαραμέντη στον Απόλλωνα, και το 1963 εντάχθηκε στον Παναθηναϊκό, όπου παρέμεινε για 13 χρόνια ως βασικός τερματοφύλακας. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα επιτεύγματά του ήταν το 1965, όταν κράτησε την εστία του ανέπαφη για 1.088 αγωνιστικά λεπτά, από τις 17 Ιανουαρίου μέχρι τις 27 Μαΐου. Φυσικά, η κορυφαία του στιγμή με τη φανέλα των πρασίνων, ήταν η συμμετοχή του στον τελικό του Κυπέλλου πρωταθλητριών, κόντρα στον Άγιαξ, στο Γουέμπλεϊ (1971).
Το 1976, μετακινήθηκε στην Παναχαϊκή, αγωνιζόμενος για έναν χρόνο και σημειώνοντας 25 συμμετοχές. Το 1977 επέστρεψε στον Απόλλωνα Αθηνών, όπου και ολοκλήρωσε την καριέρα του το 1979.
Η πρώτη του συμμετοχή με την εθνική ομάδα της Ελλάδας έγινε στις 3 Οκτωβρίου 1965, σε έναν αγώνα για τα προκριματικά του Μουντιάλ 1966, απέναντι στη Σοβιετική Ένωση. Συνολικά, αγωνίστηκε 25 φορές με την Εθνική από το 1965 μέχρι το 1974.
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ανέλαβε τον ρόλο του προπονητή τερματοφυλάκων στον Παναθηναϊκό, όπου παρέμεινε έως το 2006. Το 2002, υπηρέτησε για λίγο και ως προσωρινός προπονητής της ομάδας, αντικαθιστώντας τον Σέρχιο Μαρκαριάν. Το 2017, ανέλαβε την προεδρία του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, ηγούμενος της διοίκησης που ορίστηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών.
Το 2021, η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS) τον συμπεριέλαβε στην καλύτερη 11άδα όλων των εποχών του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εκτός από την ποδοσφαιρική του καριέρα, τα τελευταία χρόνια έχει αναδείξει το καλλιτεχνικό του ταλέντο ως ζωγράφος και έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις.
