“Οι κρίκοι είναι η ζωή μου. Και όταν κατέβω από τους κρίκους, πάλι στους κρίκους θα γυρίσω, στον χώρο της γυμναστικής θα μείνω, για να βοηθήσω τα νέα παιδιά. Μέσα μου έχω άπειρη Ελλάδα και πάντα τιμώ την ελληνική σημαία και την πατρίδα μου στους παγκόσμιους αγώνες. Τη λατρεύω την πατρίδα μου. Εχω όμως μελαγχολία γιατί ξέρω ότι όσο καλός αθλητής κι αν είσαι, όσο καλός γιατρός ή καλός εργάτης, οι συνθήκες σε αυτή τη χώρα θα σε κρατάνε πάντα γονατιστό και δεν θα σε αφήνουν να πετάξεις”, είπε ο Πετρούνιας, αποκλείοντας το ενδεχόμενο να αγωνιστεί στην καριέρα του με άλλη χώρα:
“Εγώ; Να αγωνιστώ για άλλη χώρα; Χωρίς να φοράω τη φανέλα με το ελληνικό εθνόσημο; Δηλαδή, νΑ ανεβαίνω στο βάθρο του νικητή και να βλέπω να υψώνεται μία ξένη σημαία, ακούγοντας τον εθνικό ύμνο μιας ξένης χώρας και όχι της Ελλάδας; Δεν μπορώ ούτε να σκεφτώ κάτι τέτοιο! Θα πέθαινα εκείνη τη στιγμή”.
