Ο Χαβιέ Ματίγια παραχώρησε συνέντευξη σε ισπανική εφημερίδα, όπου αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην παρουσία του στον Άρη και στους τραυματισμούς που "απείλησαν" την καριέρα του.
Ο Χαβιέ Ματίγια μίλησε στην εφημερίδα της πατρίδας του, Estadio Deportivo για τη μέχρι τώρα εμπειρία του στον Άρη. Δήλωσε χαρούμενος που φοράει την “κιτρινόμαυρη” φανέλα, με τον Ισπανό μέσο να αναφέρεται ακόμα και στους τραυματισμούς που «απείλησαν» την καριέρα του.
Όσα δήλωσε ο Ματίγια
– Για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2012/13 και τη μεταγραφή του στη Μούρθια όπου μάλλον είδαμε την καλύτερη εκδοχή του Ματίγια, και πάλι τόσο πολύ και σε τόσο υψηλό επίπεδο:
“Είμαι πολύ χαρούμενος με τη ζωή μου εδώ. Εξαιτίας των σοβαρών τραυματισμών που είχα, αρχικά με την Μπέτις και ύστερα με την Έλτσε, μετά τη Μούρθια δεν είχα παίξει ποτέ τόσο αδιάλειπτα. Εδώ, έχω επιτέλους βρει τον ρυθμό μου και κατάφερα να αφήσω πίσω την δύσκολη περιπέτεια που πέρασα, να παίζω και να απολαμβάνω το παιχνίδι μου, μετά από δύομιση χρόνια δίχως συνέχεια και μακριά από το επίπεδο που θέλω να βρίσκομαι. Χάνεις πολλά όταν μένεις εκτός”.
– Τα πηγαίνει τόσο καλά στην Ελλάδα, που του έχουν προσδώσει το ψευδώνυμο “Μάγος”, για τις ασίστ του και τις πολύ καλές εκτελέσεις στατικών φάσεων:
“Ναι, είμαι τυχερός στις στατικές. Το τελευταίο μου γκολ ήταν ένα απευθείας φάουλ, στο 90ό λεπτό και με το ματς στο 1-1 κόντρα στον ΟΦΗ (σ.σ. ο Άρης τελικά κέρδισε με 3-1). Συνήθως εκτελώ εγώ τις στατικές και η αλήθεια είναι ότι έχουμε πάρει πόντους από φάουλ και κόρνερ. Τα πηγαίνω καλά, όμως είναι επιπλέον και μια μίξη του ομαδικού ταλέντου και της δουλειάς που κάνουμε όλη την εβδομάδα. Το σημαντικότερο είναι να παίρνεις παιχνίδια. Η ομάδα είναι καλά, βρίσκεται πολύ κοντά στην ευρωπαϊκή έξοδο. Για πρώτη φορά εκτός Ισπανίας, είμαι πολύ χαρούμενος”.
– Η απόφαση να “μεταναστεύσει” κανείς συνήθως δεν είναι εύκολη, ειδικά για κάποιον που κλήθηκε να επιστρέψει παίζοντας στην Ταραχόνα μετά από 13 μήνες απουσίας λόγω ενός δεύτερου τραυματισμού:
“Δεν ήταν εύκολο. Ο πρώτος μου τραυματισμός ήταν στην Μπέτις (το 2015), στο δεξί γόνατο. Πέρασα ένα χρόνο εκτός και στην Έλτσε μπόρεσα και πάλι να παίξω. Έπαιξα για περίπου τέσσερις με πέντε μήνες στη σειρά παίζοντας σε καλό επίπεδο, αλλά τραυματίστηκα ξανά, αυτήν τη φορά στο αριστερό πόδι, τον Δεκέμβριο του 2017. Έμεινα έξω ως το τέλος της σεζόν και μόλις πέρυσι είχα την ευκαιρία να ξαναβρώ ρυθμό στην Ταραχόνα. Στον Άρη τότε πήγε ένας Ισπανός προπονητής, ο Πάκο Ερέρα, που τον γνώριζα από την Βιγιαρεάλ. Με κάλεσε και μου εξήγησε το πρότζεκτ του. Είναι δύσκολο να φεύγεις από τη χώρα σου, όπου έπαιζες πάντοτε, είναι ρίσκο και μπορεί στην Ισπανία να ξεχαστείς… Αλλά σήμερα, μπορώ να πω ότι πήρα τη σωστή απόφαση. Είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα στην Ελλάδα».
-Τι είναι πιο δύσκολο: να πείσεις τον προπονητή σου ότι μπορείς να φανείς χρήσιμος στην ομάδα ή να πείσεις τον εαυτό σου ότι μπορείς να επανέλθεις στα επίπεδα που έπαιζες πριν;
“Κάθε στιγμή της αποκατάστασης αποτελεί και διαφορετικό στάδιο. Σε ψυχολογικό επίπεδο, είναι πολύ δύσκολες στιγμές. Πρώτα φοβάσαι και αναρωτιέσαι πώς θα επιστρέψεις. Αναρωτιέσαι αν θα μπορείς να κάνεις και πάλι τις κινήσεις που έκανες πριν, αν θα επηρεαστεί το στυλ παιχνιδιού σου. Μετά την επιστροφή σου, όταν πια έχεις αποκτήσει αυτοπεποίθηση, πρέπει να πείσεις τον προπονητή σου και το σύλλογο ότι είσαι καλά. Ο Πάκο (σ.σ. Ερέρα) με ήξερε και με βοήθησε. Βοηθήθηκα επίσης από τις ατομικές προπονήσεις όσο ήμουν στην Ταραχόνα, γιατί έτσι πήγα στον Άρη ων 100% έτοιμος σωματικά. Είχα συνέχεια από την αρχή και αυτό ήταν το κλειδί. Μετά, όμως, ήρθε ένα σκληρότερο χτύπημα: ο Πάκο πήγε στη Λας Πάλμας και φοβήθηκα για το πώς θα πήγαιναν τα πράγματα με έναν Έλληνα προπονητή που δεν με γνώριζε πολύ. Όμως, όλα πήγαν καλά. Παίζω συνεχώς και δεν μπορεί κανείς να ζητήσει περισσότερα, κυρίως μετά απ’ όσα πέρασα”.
-Τι σκέφτεσαι όταν βλέπεις τον Σέρχιο Κανάλες να παίζει, έναν παίκτη που πέρασε από τον ίδιο τραυματισμό τρεις φορές και σήμερα ηγείται της Μπέτις έχοντας επιτέλους κάνει το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα:
“Όλοι οι ποδοσφαιριστές που είχαμε αυτόν τον διάσημο πλέον τραυματισμό, νιώθουμε ιδιαίτερη αναγνώριση μεταξύ μας, επειδή ακριβώς κατανοούμε πόσο δύσκολα πέρασε ο καθένας. Το να παθαίνεις έναν τέτοιο τραυματισμό σημαίνει ότι θα περάσεις όλη τη σεζόν εκτός δράσης και ύστερα θα ακολουθήσει περίοδος προσαρμογής για να ανακτήσεις τον ρυθμό. Όλο αυτό για τη μία φορά. Φανταστείτε όταν το παθαίνεις δύο ή και τρεις φορές, όπως εγώ, ο Κανάλες ή ο Ασένχο. Παλέψαμε για το όνειρο μας να παραμείνουμε σε επαγγελματικό επίπεδο, το οποίο είναι τιμή μας. Τη στιγμή που θα δεις λίγο φως, το αρπάζεις ό,τι κι αν είναι”.
-Ο φόβος για την επιστροφή του τραυματισμού έχει εξαφανιστεί τελείως;
“Όπως λέει και ο Κανάλες, πρέπει κανείς να κάνει όνειρα και σχέδια βραχυπρόθεσμα. Να αλλάξει τις προτεραιότητες του. Αλλά μετά βλέπεις που βρίσκεται ο ίδιος: πρώτη ομάδα, σε τοπ πρωτάθλημα σε παγκόσμιο επίπεδο, στην εθνική, ηγέτης σε μια ομάδα όπως η Μπέτις, παίζοντας σε υψηλό επίπεδο. Όταν επιστρέφεις μετά από κάτι τέτοιο, γίνεσαι ακόμα πιο δυνατός. Και ο Κανάλες, βέβαια, είναι το καλύτερο παράδειγμα”.
-Παρακολουθείς την Μπέτις από την Ελλάδα;
“Ναι, όσο μπορώ. Την Μπέτις, την ομάδα μου και τη LaLiga γενικότερα, που είναι το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Νομίζω πως η Μπέτις κάνει αξιομνημόνευτη σεζόν, παρά τα σκαμπανεβάσματα. Είναι μια από τις μεγαλύτερες ισπανικές ομάδες και αυτό θέτει τον πήχη πολύ ψηλά, δημιουργεί απαιτήσεις”.
-Τι πλάνα έχεις για το μέλλον:
“Υπέγραψα στον Άρη για ένα χρόνο, με οψιόν για ακόμα έναν αν συμπλήρωνα συγκεκριμένο αριθμό παιχνιδιών, τον οποίο έχω ήδη ξεπεράσει άρα το συμβόλαιο ανανεώθηκε αυτόματα. Είμαι πολύ χαρούμενος εδώ, ο σύλλογος μου φέρεται καλά, μου δίνει μεγάλη αυτοπεποίθηση και αυτό με κάνει να αισθάνομαι σημαντικός, οπότε θα συνεχίσω εδώ».