“Ο Πανιώνιος γνώριζε ότι υπάρχει νόμος στο Ιράν, βάσει του οποίου δεν μπορούσα να παίξω κόντρα σε ομάδες του Ισραήλ, αλλά μας πίεσαν. Πίστευαν ότι δεν θα υπήρχε πρόβλημα απλά αν δεν παίζαμε στο πρώτο παιχνίδι στο Ισράηλ” ανέφερε αρχικά ο παίκτης της ΑΕΚ στη συνέντευξη που έδωσε στην “El Pais”, η οποία έχει τον τίτλο “Η κραυγή του Μασούντ”.
Στη συνέχεια ο Μασούντ τόνισε: “Στο Τελ Αβίβ χάσαμε 2-0 και στη ρεβάνς μας είπε ο προπονητής ότι έπρεπε να παίξουμε: σε εμένα και στον άλλο Ιρανό που είχε η ομάδα, τον Εχσάν Χατζισαφί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν του είπαμε ότι ούτε σε αυτό το παιχνίδι μπορούμε να παίξουμε, μας απάντησε ότι αγωνιζόμαστε σε ελληνική ομάδα, που συμμετέχει στο Γeuropa League. ΄Εδώ δεν είναι η εθνική Ιράν’, ήταν τα λόγια του.
Αν δεν παίζαμε, θα ήταν χειρότερα. Αν ο σύλλογος έκανε εναντίον μου καταγγελία ότι αρνήθηκα να αγωνιστώ για πολιτικούς λόγους, θα ήταν χειρότερα. Η UEFA θα μου απαγόρευε να αγωνιστώ για έναν χρόνο. Αν παίρναμε την πρόκριση, ο Πανιώνιος θα κέρδιζε τέσσερα με πέντε εκατομμύρια ευρώ. Ήταν πάρα πολλά γι’ αυτούς. Μας είπαν ότι γι’ αυτά τα παιχνίδια του Europa League μας πήραν στην ομάδα”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο Ιρανός άσος συνεχίζει μιλώντας για τους τρόπους που προσπάθησε να βρει λύσεις στο πρόβλημα την ημέρα πριν το δεύτερο ματς…
“Το προηγούμενο βράδυ ήμουν συνέχεια με το τηλέφωνο στο χέρι. Μέχρι τα ξημερώματα προσπαθούσα να βρω κάποιον από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Ιράν για να μιλήσει με κάποιον από τον σύλλογο και να βρεθεί λύση. Ουδείς μου απάντησε από την Ομοσπονδία. Επί 38 χρόνια ουδείς Ιρανός αθλητής, ομάδα ή σύλλογος αγωνίστηκε κόντρα σε ομάδα ή αθλητή από το Ισραήλ. Ο Χατζισαφί κι εγώ είμαστε οι πρώτοι. Ο Χατζισαφί, όμως, γύρισε στην εθνική ομάδα, αλλά εγώ όχι.
Υπήρξε παρερμηνεία. Είχα συμβόλαιο με τον Πανιώνιο, τώρα μόλις υπέγραψα στην ΑΕΚ. Αγωνίζομαι 12 χρόνια στο εξωτερικό, είμαι 13 χρόνια στην εθνική ομάδα και ποτέ δεν έκανα σόου. Δεν είπα ποτέ: Έίμαι ο Μασούντ’. Θα είναι τιμή να φορέσω ξανά τη φανέλα της εθνικής ομάδας του Ιράν.
Την επόμενη της πρόκρισης στο Μουντιάλ μας κάλεσε στην οικία του ο πρόεδρος της χώρας και εκεί, επειδή είμαι ο αρχηγός, ζήτησε τη γνώμη μου για το πως θα μπορούσε την εθνική ομάδα. Του απάντησα ότι με λυπεί πολύ το γεγονός ότι δεν μπορεί η μητέρα μου να έρθει στο γήπεδο να με δει. Του είπα ότι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο στην οποία συμβαίνει αυτό. Παίξαμε κόντρα στη Συρία και γυναίκες ήταν παρούσες. Στην Τεχεράνη και σε όλο το Ιράν αυτό απαγορεύεται. Του είπα: ‘Πρόεδρε, αυτό να κάνεις’. Ο πρόεδρος μου απάντησε: ‘Πρέπει να το σκεφτούμε’”.
