Ο Μπρους Γκρόμπελαρ εξομολογήθηκε στον “Guardian” το πώς έζησε τον πόλεμο της Ζιμπάμπουε το 1975 για την ανεξαρτησία της Ροδεσίας, ενώ τόνισε ότι κατά τη διάρκειά του σκότωσε ανθρώπους, χωρίς όμως να αποκαλύψει τον αριθμό.
Ο Γκρόμπελαρ αναφέρθηκε αρχικά στην πρώτη φορά που σκότωσε έναν άνθρωπο και τα συναισθήματά που είχε αμέσως μετά. “Η πρώτη μου φορά ήταν το σούρουπο. Όταν ο ήλιος σε κάνει να βλέπεις σκιές στους θάμνους. Δεν αναγνωρίζεις τίποτα μέχρι να δεις το λευκό στα μάτια τους. Είναι ή εσύ ή αυτοί. Πυροβολείς και υπάρχει ανταλλαγή από σφαίρες. Ακούς φωνές γύρω σου: “Μου την έχουν δώσει”. Τους λες να σταματήσουν, αλλιώς θα ήμασταν όλο νεκροί. Όταν παύει το πυρ βλέπεις παντού σώματα. Την πρώτη φορά ό,τι έχεις στο στομάχι σου βγαίνει από το στόμα σου”.
Όταν ρωτήθηκε αν έχασε το μέτρημα των ανθρώπων που σκότωσε δεν θέλησε να πει. “Πόσους ανθρώπους σκότωσα; Δεν μπορώ να σου το πω. Σκότωσα πολλούς άντρες. Γι’ αυτό πάντα ζω τη ζωή μου μέρα τη μέρα. Μπορώ μόνο να μετανιώνω για το παρελθόν, αλλά δεν μπορώ να το αλλάξω”.
Ο Γκρόμπελαρ συνέχισε με ανατριχιαστικές αποκαλύψεις για στρατιώτες που δεν άντεξαν άλλο και αυτοκτόνησαν. “Σκότωσαν ο ένας τον άλλον γιατί δεν άντεχαν άλλο. Υπήρχε και ένας τύπος που έκοβε ένα αυτί από κάθε άνθρωπο που σκότωνε για τα να κάνει συλλογή. Είχαν βασανίσει την οικογένειά του και ήθελε εκδίκηση”.
Τέλος, ο πρώην παίκτης της Λίβερπουλ εξήγησε πώς χάρη στο ποδόσφαιρο άφησε πίσω αυτές τις κακές αναμνήσεις. “Οι οπαδοί με φώναζαν ‘άνθρωπο της ζούγκλας’. Έλεγαν ότι δεν είμαι λευκός. Ότι ήμουν ένας μαύρος με λευκό δέρμα. Το ποδόσφαιρο με έσωσε και με απομάκρυνε από αυτές τις μαύρες αναμνήσεις από τον πόλεμο”.