Μιλώντας στη “Live Sport”, ο Ρενέ Χένρικσεν έστειλε αισιόδοξα μηνύματα για τη μεγαλύτερη… μάχη της ζωής του και δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους Έλληνες για τα μηνύματα συμπαράστασης που έλαβε.
Ο Ρενέ Χένρικσεν μίλησε για:
-την απόφασή του να παίξει ξανά ποδόσφαιρο μετά από καιρό: «Το σκεφτόμουν καιρό, ήθελα να το κάνω. Δεν ήμουν έτοιμος. Χρειάστηκε να περάσει χρόνος για να ενισχυθεί το ανοσοποιητικό σύστημα, να πάρω και τη σχετική άδεια από τους γιατρούς».
-το αν ήταν “τεστ” επιστροφής στην κανονική του ζωή: «Μπορείς να το πεις κι έτσι. Ήταν μία απόφαση που είχα πάρει μετά από ένα στάδιο θεραπείας που ολοκληρώθηκε, ήθελα να το κάνω. Ένιωσα εκπληκτικά, όχι μόνο επειδή έπαιξα ξανά ποδόσφαιρο, αλλά επειδή ένιωσα κι όλα αυτά τα συναισθήματα από τους συμπαίκτες και τους αντιπάλους».
Ο Χένρικσεν πήρε την πιο σπουδαία νίκη της ζωής του!
-το αν είχε την “άδεια” και της οικογένειάς του να παίξει: «Ναι, ναι, μόνο η κόρη μου είπε “πρόσεχε, μην κάνεις τάκλιν”».
-το αν συμφωνεί με την ατάκα που γράφτηκε στην Ελλάδα ότι επρόκειτο για τη σημαντικότερη άμυνα της ζωής του: «Ναι, βέβαια! Γενικά στη ζωή πρέπει να έχουμε και άμυνες σε πολλές καταστάσεις κι αυτή είναι μία από τις πιο σοβαρές. Ναι, ήταν δύσκολη μάχη αυτή… Τώρα που το σκέφτομαι, είναι ωραίος τίτλος. Και, για να είμαι ειλικρινής, αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που δίνω αυτή τη συνέντευξη. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους Έλληνες που έγραψαν για μένα έστω και ένα σχόλιο στα ρεπορτάζ των ιστοσελίδων. Πληροφορήθηκα για τις αναφορές που έγιναν στα media μετά τη συμμετοχή μου στο φιλικό και η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα τόσο πολλά σχόλια και στήριξη, ύστερα από τόσα χρόνια να σε θυμούνται. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρετε για έναν άνθρωπο να αισθάνεται ότι κάποιοι που δεν τους γνωρίζει καν, σκέφτονται ακόμα για εκείνον. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους φίλους του Παναθηναϊκού, αλλά κι όλων των ομάδων που έγραψαν ή διάβασαν για μένα και με την ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω και τα κλαμπ που είχαν στείλει τις δικές τους ευχές».
-το αν επικοινώνησαν μαζί του πρώην συμπαίκτες του: «Ναι, βέβαια. Αρκετοί. Ο Βόκολος, ο Φύσσας, ο Σωτήρης (σ.σ. ο Κυριάκος), ο Στέφανος (σ.σ. ο Κοτσόλης), με πήρε τηλέφωνο ο Παπαδόπουλος, πολλοί. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ».
-τη δύσκολη περίοδο που πέρασε: «Δεν έχεις πολλά περιθώρια. Αποδέχεσαι τι έχει συμβεί και μπαίνεις σ’ έναν άλλον αγώνα. Η πιο δύσκολη περίοδος ήταν οι εννιά μήνες χημειοθεραπείας. Κάποιοι εξ αυτών, πολύ δύσκολη, αλλά δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες».
– τη φάση που βρίσκεται τώρα: «Τα δύσκολα έχουν περάσει, αλλά πρέπει να προχωρήσω βήμα-βήμα, μέρα με τη μέρα. Με βοήθησαν πάρα πολύ οι γιατροί, πάρα πολύ! Θα είμαι υπό παρακολούθηση, αλλά ξέρω που βαδίζω και είμαι συνειδητοποιημένος ότι η ασθένεια από την οποία πάσχω μπορεί ανά πάσα στιγμή να επανενεργοποιηθεί. Ουδείς γνωρίζει πότε μπορεί να συμβεί αυτό. Μαθαίνεις να το κουβαλάς, μαθαίνεις να ζεις με αυτό και να προχωράς, έχοντάς το στο πίσω μέρος του μυαλού σου και προσπαθώντας να ζεις φυσιολογικά».
