Ο Σάσα Βεζένκοφ φιλοξενήθηκε στο podcast της Greek Basketball League, με τον Βούλγαρο μπασκετμπλολίστα του Ολυμπιακού να μιλά για την απόφαση του να πάει στο ΝΒΑ, την αποχώρηση του από τους «ερυθρόλευκους» αλλά και το μεγάλο του όνειρο.
Ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν καλεσμένος στο podcast της Greek Basketball League στο Spotify, με τον 29χρονο να «ανοίγει» την καρδιά του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από τα λόγια του Βούλγαρου ξεχώρισε η τοποθέτηση του για τα κλάματα που έβαλε όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό με σκοπό να πάει στο ΝΒΑ, ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει και πως έφτασε στην ομάδα του Πειραιά.
Παράλληλα αναφέρθηκε στο τηλεφώνημα που είχε δεχθεί από τον Νίκολα Γιόκιτς για να πάει στους Ντένβερ Νάγκετς, όσο ήταν στην Μπαρτσελόνα.
Τα λόγια του Βεζένκοφ
Για την αρχή της μεγάλης πορείας του:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Η πρώτη μου επιρροή ήταν ο πατέρας μου. Δεν έχω προλάβει να τον παρακολουθήσω πάρα πολύ. Ότι έχω δει από κασέτες. Ήμουν 14 ετών. Η πρώτη επαφή έγινε με τον Μαντουλίδη. Είχα κάνει προπόνηση και όλα ήταν καλά. Με περιμέναν μόλις τελείωνα το σχολείο το καλοκαίρι. Τα πράγματα όμως άλλαξαν.
Ο πατέρας μου μιλούσε με τον Άρη αλλά πήγαιναν όλα πιο αργά. Έγινε ένα παιχνίδι στην Κύμη με την Εθνική και τότε με είδαν. Πήραν τον πατέρα μου να πάμε από το γραφείο. Τους είπε πως έχουμε συμφωνήσει με τον Μαντουλίδη. Στην ουσία όλα έγιναν στην στροφή. Πηγαίναμε στον Μαντουλίδη, μας πήραν τηλέφωνο, κάναμε αναστροφή και πήγαμε στον Άρη».
Για τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό:
«Εκείνο το καλοκαίρι ήταν δύσκολο, γιατί δεν είχα πάρα πολλές επιλογές, δεν είχα παίξει το τελευταίο εξάμηνο σχεδόν καθόλου. Στο σεμινάριο προπονητών μου το θύμισε και ο τότε προπονητής της Νταρουσάφακα ότι ήταν μία από τις επιλογές μου. Ήταν η Νταρουσάφακα, αν δεν κάνω λάθος λίγο η Τενερίφη που ρώτησε και μετά ο Ολυμπιακός.
Είχα το ελληνικό διαβατήριο και είπα ότι είναι μία ασφάλεια, κάπου να ξαναξεκινήσω από την αρχή σε μία ομάδα που κι αυτή στο Final Four, στόχευε τα πρωταθλήματα είναι πάντα στο προσκήνιο.
Οπότε θεώρησα ότι αυτή είναι η καλύτερη επιλογή της καριέρας μου τότε. Μου έχουν μάθει ότι πρέπει να μένεις στο υψηλό επίπεδο όσο μπορείς, να βελτιώνεσαι να παλεύεις. Ήξερα τις δυνατότητές μου, είχα δουλέψει σκληρά και εκείνο το καλοκαίρι. Ήταν το πρώτο καλοκαίρι που στην ουσία άλλαξα λίγο την προπόνησή μου. Θεώρησα ότι στον Ολυμπιακό θα μου δοθούν οι ευκαιρίες και θα τις αρπάξω. Ήταν τότε κι ένα καινούργιο ξεκίνημα, μόλις είχε έρθει ο κόουτς Μπλατ. Και στον Ολυμπιακό ήταν δύσκολα, ειδικά τα πρώτα δύο χρόνια, ο κόσμος μπορεί να μην το θυμάται.
Όταν ήρθε και ο κόουτς Κεμζούρα μετά, δεν με υπολόγιζε, ήταν στο μεταίχμιο να φύγω ή όχι. Έμενα εκτός δωδεκάδας, δεν έπαιζα. Και εγώ είχα κάνει λάθη και εγώ δεν είχα αρπάξει κάποιες ευκαιρίες, αλλά θεωρώ ότι ήταν πάλι μία απόφαση, στην οποία ήμουν είτε να μείνω είτε να φύγω.
Είναι και λίγο τύχη. Μετά ήρθε ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Τα χνώτα μας και η φιλοσοφία ταιριάζει. Συνέχισα να δουλέυω, να προσπαθώ να βρω τον δρόμο μου και νομίζω ότι όλα πήγαν καλά».
Για τον Γιώργο Μπαρτζώκα:
«Είναι ένας άνθρωπος που μπορείς να συζητήσεις τα πάντα, που είναι ήρεμος, που έχει παιδεία, έχει γνώσεις, ξέρει να συζητήσει για οτιδήποτε. Είναι τελείως διαφορετικός από αυτό που δείχνει στο παρκέ. Στο δίνει από την πρώτη μέρα ότι ό,τι θες μπορείς να το επικοινωνήσεις μαζί του. Καταλαβαίνω και την άλλη πλευρά, όταν σε μία ομάδα είναι 15 παίκτες, αν 15 άτομα πάνε να του πουν τα προβλήματα, δεν θα λυθούν και τα 15.
Οπότε κάποια στιγμή θα νομίζει ο παίκτης ότι ‘μου είπες ψέματα’, ότι ‘ενώ είπες θα λυθεί δεν λύθηκε’. Είναι σαν μία οικογένεια, οπότε θεωρώ ότι το πιο βασικό συστατικό είναι η ειλικρίνεια και ας είναι και σκληρή. Ας είναι και σκληρή αλήθεια. Δεν γίνεται να είναι όλοι χαρούμενοι. Όλοι περνάνε από αυτές τις φάσεις, εκεί που σε μία ομάδα εσύ θα είσαι το No1 και θα είσαι χαρούμενος, ή πριν σε μία ομάδα που θα είσαι το No15 και να μη λύνουν τα προβλήματά σου.
Οπότε πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια, πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη και αυτό που λένε στην Αμερική, που δεν το βρήκα ας πούμε “communication”. Θα μου πεις και ο προπονητής δεν είναι υποχρεωμένος να μιλάει με όλους, αλλά για αυτό είναι οι βοηθοί, είναι άνθρωποι μέσα στην ομάδα, ώστε ο καθένας να ξέρει τι πρέπει να κάνει και να ξέρει ότι υπάρχει μια διαφάνεια σε όλα».
Για όσα μετάνιωσε στη Βαρκελώνη και το τηλεφώνημα του Νίκολα Γιόκιτς για τους Ντένβερ Νάγκετς:
«Την πρώτη μου χρονιά που δεν έπαιζα καλά, μου έλεγε ο μάνατζερ μου να μπω στο ντραφτ για το ΝΒΑ. Εγώ νόμιζα πως αν δεν παίζεις στην Ευρώπη πως να παίξεις εκεί. Και με είχε πάρει τηλέφωνο τότε ο Γιόκιτς, αλλά όχι ο… σημερινός που είναι τρεις φορές ΜVP. Έπαιζε στην ομάδα, το 2016 δεν ήταν σούπερ σταρ.
Μου είπε πως με ήθελαν οι Ντένβερ Νάγκετς. Έπαιρνε Ευρωπαίους η ομάδα. Με πήρε κι ο Μαλόουν. Αλλά δείλιασα να πάω. Είχα την ανασφάλεια του 20χρονου. Μετά έπαιξα στην Ευρώπη, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν ξανά. Λίγο το σκέφτομαι, τι θα γινόταν».
Για την απόφασή του να μετακομίσει στο ΝΒΑ:
Νομίζω το χρωστούσα στον εαυτό μου. Το σκέφτομαι τώρα και συγκινούμαι, δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Πήγαινα στη Βουλγαρία από την Ελλάδα, μόλις είχα ανακοινώσει την απόφασή μου και έκλαιγα σε όλη τη διαδρομή. Η αεροσυνοδός έπρεπε να έλεγε “τι κάνει τώρα αυτός”.
Διάβαζα μηνύματα από φίλους, από γνωστούς, από ανθρώπους που ήξερα και λέω που πάω υπάρχει τόση πολλή αγάπη από τη μία αλλά από την άλλη το χρωστούσα στον εαυτό μου».
Για την εμπειρία που έζησε στο ΝΒΑ:
«Είχα πάρα πολλές δυσκολίες και στον Άρη και στην Μπαρτσελόνα και στον Ολυμπιακό. Αμφισβήτηση. Έπρεπε να αποδείξω πως μπορώ να παίξω σε αυτό το επίπεδο εξ αρχής.
Η αμφισβήτηση πάντα υπήρχε. Όταν για τέταρτη φορά πρέπει ξανά, τότε λες γιατί. Αλλά εκεί είναι άλλη η νοοτροπία. Όσο καλός και να είσαι την πρώτη χρονιά είσαι rookie. Μου έλειπε να είμαι σημαντικός και να παίζω για να βοηθάω την ομάδα μου. Να νιώθω ότι μπορώ».
Για τα ινδάλματα του:
«Ο Ντιρκ Νοβίτσκι και στη συνέχεια η τριπλέτα Σπανούλης, Διαμαντίδης, Παπαλουκάς».
Για τον ΛεΜπρον Τζέιμς:
«Ο Στεφ Κάρι αυτά που κάνει είναι τρομερά αλλά τον βλέπεις και είναι γήινος. Αλλά ο ΛεΜπρόν είναι ο… ΛεΜπρόν. Η παρουσία του είναι σε άλλο level. Ο Ντόντσιτς είναι το μπάσκετ, λες του κοροϊδεύει. Βάζει 40 πόντους και δεν έχεις καταλάβει από που ήρθαν».
Για τους στόχους του με τον Ολυμπιακό:
«Η EuroLeague είναι κάτι που σκέφτομαι, που θα ήθελα να γίνει. Έχουμε φτάσει δύο φορές κοντά, ειδικά τη μία πάρα πολύ κοντά αλλά δε ζούμε με το παρελθόν.
Βλέπουμε μόνο μπροστά και αν είναι γραφτό θα την κατακτήσω κάποια στιγμή. Δεν είναι αυτοσκοπός αλλά σίγουρα είναι μέσα στα όνειρά μου. Θα ήθελα να παλέψω για τίτλους με τον Ολυμπιακό».
