Ο Πάνος Μπιτσαξής, ανακοινώνοντας τις κυβερνητικές αποφάσεις πέτυχε τον απόλυτο αιφνιδιασμό.
Τα τελευταία κρούσματα βίας ήταν ηχηρά και σε εκτεταμένη διάσταση. Με άλλα λόγια δικαιολογούσαν και με το παραπάνω την επέμβαση της Πολιτείας.
Το πάγωμα της κρατικής χρηματοδότησης μέσω του ΟΠΑΠ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι σκληρό μέτρο. Ωστόσο μάλλον είναι πρόωρο να εκτιμηθεί αντικειμενικά η σκοπιμότητα του. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση περικόπτει παντού για να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας, ας κρατήσουμε τις επιφυλάξεις μας για την σκοπιμότητα του μέτρου. Ας μην περιορίσουμε τον κύκλο των υπουργών που συνεννοήθηκαν μεταξύ τους στους κ.κ. Χρυσοχοϊδη και Γερουλάνο. Τέτοια “μέτρα” πάνω απ’ όλους αφορούν τον υπουργό επί των οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου.
Ο ΟΠΑΠ δίνει περίπου 40 εκ. ευρώ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα είχε ενδιαφέρον να πληροφορούμαστε ποιο ποσό έχει ήδη διατεθεί ώστε να γνωρίζουμε τι απομένει και δεν θα δοθεί.
Παρά τον αιφνιδιασμό είναι απορίας άξιο γιατί δεν είχαμε άμεσα αντιδράσεις από τη Σούπερ Λίγκα (23 εκατ) την ΕΠΑΕ (9 εκατ).
Οπως και νάχει το μέτρο βρίσκεται σε αντιστοιχία με το περί δικαίου αίσθημα της κοινής γνώμης. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να το έχει επιβάλει ακόμα και αν είχαν σημειωθεί τα μισά κρούσματα βίας.
Επειδή όμως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι ο κατεξοχήν τροφοδότης των εσόδων του ΟΠΑΠ, αν το μέτρο φυλοροήσει ως καθαρά δημοσιονομικού χαρακτήρα τότε μια ευκαιρία να αντιμετωπιστεί σοβαρά το φαινόμενο της βίας στα γήπεδα θα έχει χαθεί.
Η κυβέρνηση και ο Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού με αφορμή την απόφαση αυτή μπορούν να φέρουν γύρω από το τραπέζι τους εμπλεκόμενους και να αποσπάσουν δεσμεύσεις.
Αν – όπως φαίνεται από δηλώσεις του κ. Μπιτσαξή οι εξελίξεις αφεθούν στις πρωτοβουλίες της ΕΠΟ, οι προσδοκίες περιορίζονται.