To πρώτο χιλιάρικο του Κούδα – Απέρριψε Μπαρτσελόνα και Δημόσιο

«Γεννήθηκα φτωχός, μετά τον πόλεμο. Δύσκολα χρόνια αυτά. Πρέπει να τα θυμόμαστε, ώστε να πάμε καλύτερα. Όπως το ποδόσφαιρο, έτσι και η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας με γίγαντες. Όταν μπαίνεις στο Κολοσσαίο πρέπει να είσαι έτοιμος να παλέψεις και να είσαι αισιόδοξος. Κάποιοι μας λένε “αυτά είναι πολιτική. Μα όλα είναι πολιτική!» είπε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο Γιώργος Κούδας.

«Απαιτώ, με όλη τη σημασία της λέξης, σεβασμό για τα όσα πρόσφερα, για τον χαρακτήρα που κράτησα εντός και εκτός γηπέδου. Τα λαμόγια δεν θέλουν στα πόδια τους ανθρώπους που γνωρίζουν το ποδόσφαιρο. Δεν τους αφήνουν, τους απομονώνουν», είπε ο “Μεγαλέξανδρος” κι άρχισε να αναφέρεται στη ζωή του: «Πήρα το πρώτο μου χιλιάρικο το 1963. Είχα μία παθολογική αρρώστια για το ποδόσφαιρο, που κράτησε σε όλη την καριέρα μου, 21 χρόνια στην ίδια ομάδα, στον ΠΑΟΚ. Μπήκα στο ποδόσφαιρο έχοντας ως παράδειγμα ανθρώπους που έπαιζαν μπάλα για μία πορτοκαλάδα, μία θέση σε τράπεζα, στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ. Πήρα καλά χρήματα για την εποχή, αλλά ποτέ δεν ήθελα να μπω στο Δημόσιο. Έκανα δικές μου δουλειές, όπως το πρακτορείο ΠΡΟΠΟ που άνοιξα το 1968. Ποτέ δεν μετανιώνω για τίποτα. Έκανα ό,τι ήθελα και ό,τι έπρεπε να κάνω».

«Ο Κρόιφ, με τον οποίο είμαστε φίλοι, μου είπε τότε: “Ο πεθερός μου είναι μάνατζερ και θέλει να σε φέρει στη Μπαρτσελόνα”. Να κάνω τι; τον ρώτησα. Να κάθομαι στον πάγκο, να περιμένω πότε θα κουραστείς ή θα τραυματιστείς για να παίξω; Μου μίλησε και για την Εσπανιόλ. Δεν ήθελα να φύγω για λίγα χιλιάρικα παραπάνω. Είναι θέμα χαρακτήρα. Είχα πάθος γι’ αυτή την ομάδα! Το ποδόσφαιρο σήμερα έχει αλλάξει. Είναι χρηματιστήριο, σαν τον χρυσό και το πετρέλαιο. Όλα αυτά που γίνονται δείχνουν ότι υπάρχει εκτροχιασμός. Οι ομάδες με τους επενδυτές θέλουν να ανταγωνίζονται, να φτάνουν ψηλά, να δημιουργούν έσοδα. Είναι ίλιγγιώδη τα ποσά που δίνονται σήμερα. Θα μπορούσαμε να ξοφλήσουμε το χρέος της χώρας, εάν πουλούσαμε έναν μόνο παίχτη απ’ αυτούς τους μεγάλους».

«Δομάζος, Δεληκάρης, Λουκανίδης που ήταν ο πιο πλήρης της εποχής του, και Χατζηπαναγής. Δεν είχαν στο μυαλό τους το χρήμα και τη δόξα, αγαπούσαν το ποδόσφαιρο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟ NEWSIT