Αναμφίβολα ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς που έχει αναδείξει το ιταλικό και το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο Πάολο Ρόσι γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1956 στην πόλη Πράτο της γειτονικής χώρας. Αρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του στην πενταετία 1976-1980, όταν σε 94 αγώνες με την Βιτσέντσα σκόραρε 60 φορές.
Ακολούθησαν η Γιουβέντους (83 συμμετοχές-24 γκολ), η Μίλαν (20-2) και η Βερόνα (20-4), όπου έκλεισε την καριέρα του (1987). Βασικό στέλεχος της εθνικής Ιταλίας (48 συμμετοχές-20 γκολ), με την οποία κατέκτησε το Μουντιάλ του 1982. Μεταξύ άλλων διαθέτει στην συλλογή του ένα κύπελλο πρωταθλητριών (1985) κι ένα κύπελλο κυπελλούχων (1984) με την “γηραιά κυρία”, δύο πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο Ιταλίας πάντα με την Γιουβέντους, ενώ το 1982 του απονεμήθηκε η “χρυσή μπάλα”.
Σε ηλικία 16 ετών, ο Ρόσι εντάχθηκε στο δυναμικό της Γιουβέντους και πριν συμπληρώσει τα 18, ήταν Πρωτομαγιά του 1974, έκανε ντεμπούτο στον νικηφόρο (1-0) αγώνα με την Τσεζένα για το κύπελλο. Ο δανεισμός του στην Κόμο δεν του έκανε καλό, αντίθετα με την παραχώρηση του στην Βιτσέντσα. Ο Ρόσι σκόραρε μόλις στην 2η αγωνιστική στο 2-0 επί της Βαρέζε και θα θυμάται για πάντα αυτό το γκολ, καθώς ήταν το πρώτο του σε επαγγελματικό επίπεδο. Ακολούθησαν 20 τέρματα εκείνη την χρονιά (σε 36 αγώνες της Serie B) και ο τίτλος του πρώτου σκόρερ.
Ο Εντσο Μπέαρζοτ ήταν αυτός που τον συμπεριέλαβε στην “σκουάντρα αζτούρα”. Ηταν μόλις 21 ετών όταν στις 21 Δεκεμβρίου 1977 ο έμπειρος τεχνικός του έδωσε “το βάπτισμα του πυρός” στον φιλικό με το Βέλγιο όπου η Ιταλία νίκησε 1-0. Με την εθνική ομάδα σκόραρε για πρώτη φορά στην 3η συμμετοχή του και συγκεκριμένα στον αγώνα του Μoυντιάλ του 1978 με αντίπαλο την Γαλλία (2-1).
Τον Απρίλιο του 1982 επιστρέφοντας από διετή αποκλεισμό λόγω του σκανδάλου “Totonero”, ο Ρόσι ξαναβρίσκει τον Μπέαρζοτ στην εθνική, καθώς ο κορυφαίος τεχνικός τον θεωρεί απαραίτητο για το Μουντιάλ εκείνης της χρονιάς. Η συνέχεια είναι γνωστή… Ο Ρόσι αναδεικνύεται στον ηγέτη της “σκουάντρα ατζούρα”, σημειώνει έξι γκολ στο τουρνουά (εκ των οποίων χατ-τρικ στον θρυλικό αγώνα με την Βραζιλία, 3-2) και οδηγεί την Ιταλία στην κατάκτηση του τροπαίου, παίρνοντας παράλληλα και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της διοργάνωσης.
Το 1982 είναι αναμφίβολα η κορυφαία χρονιά στην πλούσια καριέρα του, καθώς του απονέμεται και η «Χρυσή Μπάλα». Με 115 ψήφους αφήνει μακράν πίσω του, τον Γάλλο, Αλέν Ζιρές (64) και τον Πολωνό, Ζμπίγκνιου Μπόνιεκ (53).
Πηγή: ΑΠΕ
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟ NEWSIT
