Ο Θοδωρής Ζαγοράκης έστειλε το δικό του μήνυμα ενόψει του τελικού του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, το Σάββατο (22/5, 21:00) στο ΟΑΚΑ.
Στον χαιρετισμό του στο ηλεκτρονικό πρόγραμμα του τελικού, ο πρόεδρος της ΕΠΟ τονίζει την ανάγκη να αντιμετωπίζεται το ποδόσφαιρο ως «ένα παιχνίδι που ψυχαγωγεί, που διδάσκει, που είναι αγαθό για όλους και όχι προνόμιο για λίγους».
Αναλυτικά όσα αναφέρει ο Θοδωρής Ζαγοράκης:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Φίλες και φίλοι,
Η Ε.Π.Ο. υποδέχεται στο Ο.Α.Κ.Α. τους φιναλίστ του Κυπέλλου Ελλάδας 2021, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, στους οποίους μεταφέρω, εκ μέρους της Ομοσπονδίας, τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια για την πορεία και την πρόκρισή τους στον τελικό.
Θα ήταν χαρά μου να καλωσορίσω στο γήπεδο και τους φιλάθλους των δύο ομάδων, αλλά δυστυχώς οι υφιστάμενοι περιορισμοί για την προστασία της δημόσιας υγείας δεν επέτρεψαν να υλοποιηθεί η επιθυμία μας για επιστροφή του ποδοσφαίρου στην κανονικότητα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ωστόσο, απόψε είμαστε στο Ο.Α.Κ.Α. αποδεικνύοντας εμπράκτως -και όντας όλοι μαζί, σαν μια ομάδα- ότι το ποδόσφαιρο άντεξε τη λαίλαπα της πανδημίας, επιβίωσε, είναι εδώ και μάλιστα όπως εμείς θέλουμε να το βλέπουμε: μέσα από τα άδολα παιδικά βλέμματα.
«Το ποδόσφαιρο μέσα από τα μάτια των παιδιών»
Το κεντρικό σύνθημα που στέλνουμε σήμερα στην κοινωνία είναι καθαρό και ενθουσιώδες, όπως ακριβώς δύο παιδικά μάτια που αντικρύζουν μια καινούργια μπάλα. Απόψε επικοινωνούμε τις θεμελιώδεις αξίες του ποδοσφαίρου και θυμίζουμε ότι αυτό ποτέ δεν θα πάψει να είναι, πριν και πάνω απ’ όλα, ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που ψυχαγωγεί, που διδάσκει, που είναι αγαθό για όλους και όχι προνόμιο για λίγους.
Ταυτόχρονα, η Ε.Π.Ο. τιμά σήμερα τους εργαζόμενους στο σύστημα υγείας για τις άοκνες προσπάθειές τους στη διάρκεια ενός πρωτοφανούς πολέμου της ανθρωπότητας απέναντι στον αόρατο εχθρό. Για τη συγκινητική αφοσίωσή τους, για την ολοκληρωτική κατάθεση της ψυχής τους στην πρώτη γραμμή της πανδημίας και της υψηλότερης ζώνης επικινδυνότητας. Τιμούμε τους ανθρώπους που υποκατέστησαν τους συγγενείς των απομονωμένων ασθενών, έγιναν η οικογένειά τους, η συντροφιά τους, το στήριγμά τους και η ελπίδα τους”.
