Οι εκλογές της προσεχούς Τρίτης στις Ηνωμένες Πολιτείες θα κρίνουν πολλά. Αν οι Ρεπουμπλικάνοι καταφέρουν και διατηρήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου, τότε ο Ντόναλντ Τραμπ και η διχαστική ρητορική του θα έχουν λάβει μια μεγάλη ψήφο εμπιστοσύνης.
Η πρόγνωση για τις αμερικανικές εκλογές της προσεχούς Τρίτης είναι δύσκολη. Εδώ και χρόνια η Αμερική είναι διχασμένη στη μέση και μια μικρή μετατόπιση των ψηφοφόρων ή, ακόμα, μια μικρή αύξηση της συμμετοχής συγκεκριμένων ομάδων ψηφοφόρων (νέοι, μειονότητες, λιγότερο μορφωμένοι κλπ) μπορεί να αλλάξει άρδην το αποτέλεσμα.
Την προσεχή Τρίτη, 6 Νοεμβρίου, διεξάγονται κρίσιμες εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι με δικαίωμα ψήφου ξεπερνούν τα 200 εκατομμύρια. Παραδοσιακά, η συμμετοχή στις εκλογές στο μέσο της προεδρικής θητείας είναι χαμηλή και δεν ξεπερνά το 40%. Οι Λατίνοι, οι νέοι και οι λιγότερο μορφωμένοι έχουν τη χαμηλότερη συμμετοχή.
Η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ χάρη και στην Ιταλία. Η λογική που τότε επικράτησε ήταν ότι αν μια χώρα με τα μεγέθη, το έλλειμμα και το χρέος της Ιταλίας εισέλθει στην ΟΝΕ, τότε μπορεί και η Ελλάδα.
Η Ελλάδα μπήκε στο ευρώ χάρη και στην Ιταλία. Η λογική που τότε επικράτησε ήταν ότι αν μια χώρα με τα μεγέθη, το έλλειμμα και το χρέος της Ιταλίας εισέλθει στην ΟΝΕ, τότε μπορεί και η Ελλάδα, που είναι πολύ μικρότερη και "ευκολοχώνευτη", να μπει, ακόμα κι αν υπήρχαν, που υπήρχαν, αμφιβολίες για τις αδυναμίες της οικονομίας της γενικά και των δημόσιων οικονομικών της ιδιαίτερα.
Από τη δεκαετία του 1980, σύμφωνα με το νέο δίκαιο της θάλασσας, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα από τα 6 στα 12 μίλια.
Τα φώτα της διεθνούς δημοσιότητας είναι στραμμένα στη βουλή της ΠΓΔΜ, όπου συζητείται η συνταγματική αναθεώρηση που προβλέπει η Συμφωνία με την Ελλάδα. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτεται η διεξαγωγή ενός λυσσαλέου πολέμου πιέσεων από ξένες δυνάμεις, με πρωταγωνιστές τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, για τον προσεταιρισμό των χωρών που βρίσκονται στο μεταίχμιο, μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
Η κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών , η περίφημη Fed, έχει αυξήσει το βασικό επιτόκιό της σε 2,25% και έχει ανακοινώσει ότι θα συνεχίσει να το αυξάνει μέχρι το 3,5% το 2020.
Η νίκη του Σέρβου εθνικιστή ηγέτη Μίλοραντ Ντόντικ στις εκλογές της περασμένης Κυριακής στη Βοσνία μπορεί να θεωρηθεί άλλη μια επιτυχία του Βλαντιμίρ Πούτιν στην ευαίσθητη περιοχή των δυτικών Βαλκανίων και, σίγουρα, δυσχεραίνει την ευρωπαϊκή πορεία της Βοσνίας και τους δυτικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.
Η Ιταλία είναι η χώρα που, μαζί με την Ελλάδα, τα πήγε χειρότερα από οποιαδήποτε άλλη από την ένταξή της στο ευρώ το 2001 μέχρι σήμερα. Ουσιαστικά, τα τελευταία 17 χρόνια, το κατά κεφαλή εισόδημά της έχει παραμείνει στάσιμο. Το 2017 μέχρι και η Ισπανία, που κάποτε ήταν πολύ φτωχότερη, έγινε πλουσιότερη από την Ιταλία.
Τα οικονομικά νέα από την Τουρκία είναι ανάμεικτα. Ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε στο 25% μετά τη διολίσθηση της λίρας, η οποία άγγιξε το 40% έναντι του δολαρίου μέσα στο 2018.
Η γερμανική κυβέρνηση κλυδωνίζεται πια με το παραμικρό.
Η χθεσινή συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, με τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε., διεξήχθη σε καλό κλίμα και εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της προσπάθειας της τουρκικής κυβέρνησης για επαναπροσέγγιση με την Ευρώπη.
Συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες δέκα χρόνια από την έναρξη της μεγαλύτερης χρηματοπιστωτικής κρίσης της ιστορίας. Τη Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008, μετά από φρενήρεις αλλά άκαρπες διαβουλεύσεις το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, ανακοινώθηκε η χρεοκοπία ενός αμερικανικού κολοσσού με παγκόσμια επιρροή, της τράπεζας επενδύσεων Lehman Brothers.
Οι υπέρμαχοι του Brexit, της εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είχαν ως βασικό επιχείρημά τους την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας της χώρας τους από τις καταπιεστικές Βρυξέλλες. Δυο χρόνια μετά το βρετανικό δημοψήφισμα, τον Ιούνιο του 2016, τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως σχεδίαζαν.
Τα στοιχεία που δημοσιεύονται για την ελληνική οικονομία είναι αντιφατικά. Μερικά δείχνουν πρόοδο και δημιουργούν αισιοδοξία και μερικά δείχνουν στασιμότητα και παράταση της κρίσης. Οι συμπολιτευόμενοι διαφημίζουν τα πρώτα και οι αντιπολιτευόμενοι δίνουν έμφαση στα δεύτερα. Τι ακριβώς συμβαίνει και, εν τέλει, τι σημαίνουν όλα αυτά για το μέλλον μας;
Το πιο σημαντικό εμπόδιο για την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την πλευρά της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν είναι τόσο το δημοψήφισμα όσο η συνταγματική αναθεώρηση.
Η χθεσινή συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβούλιο θα πρέπει να κάνει τους φιλελεύθερους Ευρωπαίους υπερήφανους.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, 45 ακριβώς χρόνια πριν, οι ένοπλες δυνάμεις της Χιλής, με αρχηγό τον στρατηγό Αγκούστο Πινοσέτ, ανέτρεψαν τον δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας, Σαλβαντόρ Αλλιέντε.
Την προσεχή Κυριακή, 9 Σεπτεμβρίου, διεξάγονται βουλευτικές εκλογές στη Σουηδία. Το κεντρικό διακύβευμα αφορά τη συνεχιζόμενη άνοδο των «Σουηδών Δημοκρατών», των ακροδεξιών λαϊκιστών, οι οποίοι μάλλον θα υποσκελίσουν τους «Μετριοπαθείς», ως του κύριου πόλου στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, απέναντι στους αποδυναμωμένους αλλά πάντα ισχυρούς Σοσιαλδημοκράτες.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163