Σε μεγάλο δίλημμα, βρίσκεται ο Κάλχας και σπεύδει να σας το εξομολογηθεί. Από τη μία πλευρά πιστεύει ότι η χώρα πρέπει να προχωρήσει γρήγορα σε εκλογές για να τελειώσει το συντομότερο δυνατό η αβεβαιότητα και η πολιτική αστάθεια και από την άλλη αναλογίζεται με πόνο τις μεγάλες απώλειες που μπορεί να έχει η νέα Βουλή.
Η ελληνική λογοτεχνία και δει εκείνη που εδράζεται στην πλούσια φαντασία έχει μέλλον. Τουλάχιστον ένας Ελληνας λογοτέχνης έδειξε με δηλώσεις του πως διαθέτει πλούσια και όταν το αποφασίσει να τη χρησιμοποιήσει θα αφήσει εποχή. Περιμένουμε με ενδιαφέρον και αγωνία το έργο του.
Την ώρα που οι Αμερικανοί σήκωναν τη σημαία στην Κούβα ύστερα από 54 χρόνια, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης σήκωνε την παντιέρα της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη και προς τη μοναχική πορεία της σε ένα κόσμο ταραγμένο, σε ένα δύσκολο παγκόσμιο περιβάλλον που επί ποινή μιζέριας και φτώχειας δεν σηκώνει μοναχικούς καβαλάρηδες, ιδίως μικρούς.
Κόντεψα να κατακοκκινίσω τα μάτια μου από το πολύ τρίψιμο, διαβάζοντας για τους επαίνους και τα μπράβο του Αδωνι στη Πρόεδρο Ζωή.
Είναι ορισμένοι ακροβάτες της ρητορικής τέχνης που τους θαυμάζω για τα λεπτά λεκτικά παιχνίδια, τις φραστικές αεροκωλοτούμπες, που πραγματικά ζωγραφίζουν έργα τέχνης με τις λέξεις τους.
Δεν μπορεί ο καύσωνας θα φταίει. Άλλη λογική εξήγηση πλην της μετεορολογικής επίδρασης δεν μπορεί να υπάρξει για δηλώσεις του τύπου
Νάτος, νάτος ο μεγάλος μεταρρυθμιστής ο κύριος Κωστής Χατζηδάκης. Είναι λυτρωτικό που επιτέλους αποφάσισε να λύσει τη σιωπή του και να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Τον ξέρετε τον Κορωνάκη. Όχι; Τι δεν τον γνωρίζετε; Ντροπή σας. Ο Κάλχας αναρωτιέται αν θα πρέπει να του θυμίσει ή να του πει ολόκληρη τη ρήση για τη γυναίκα του Καίσαρα, καθότι αιώνιος φοιτητής και όπως νάναι φαίνεται πως η επιστήμη δεν ήταν το πιο δυνατό του.
Αν αυτό δεν είναι πρόκληση και σκάνδαλο, ειδικά στις μέρες των μνημονίων, τότε οι λέξεις έχασαν τη σημασία τους.
Α, κύριε Παππά μου θα σας μαλώσω (μου επιτρέπετε φαντάζομαι τον πατρικό τόνο λόγω διαφοράς ηλικίας). Τη Ζωή (μία είναι η Πρόεδρος Ζωή) αντί να την επιτιμάτε θα έπρεπε να την τιμάτε. Γιατί στη σημερινή πεζή και κυνική εποχή μας η Πρόεδρος Ζωή δείχνει μία πολύ μεγάλη αγάπη για τη μητέρα της.
Να ασχοληθείς σοβαρά με τις αφέλειες του Στρατούλη και λοιπών Στρατούληδων για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και άλλες γενικόλογες ιδεοληψίες μάλλον δεν οδηγεί πουθενά καλοκαιριάτικα και ειδικά σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες.
Τελικά απ΄ όλα φαίνεται πως έχει ο μπαχτσές της "πρώτης φοράς Αριστερά".
Και το όνομα αυτής ...κάντριγκα (Quadriga).
Με προδώσαν οι φίλοι μου... Θα έπρεπε να είναι το καλοκαιρινό άσμα του Γιάνη Βαρουφάκη, αφού η προδοσία του φίλου αποκαλύπτει ότι είναι κατά φαντασίαν χάκερ.
Α, αυτό δεν το περίμενα. Ποτέ, κυριολεκτικά ποτέ δεν μπρούσα να φανταστώ ότι θα έβλεπα τον Ηλία Ψινάκη να συνθηκολογεί τόσο εύκολα και γρήγορα και να αποδέχεται την απαγόρευση από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο της συναυλίας του Σταύρου Ξαρχάκου στον Τύμβο του Μαραθώνα.
Να πεις άλλο ένα "σκασμός Βαρουφάκη" δεν έχει καμία αξία. Ο άνθρωπος είναι ασταμάτητος.
Βρε, βρε καλώς τον αίλουρο τον Βαρουφάκη. Ο Γιάνης μας εξέπληξε πάλι με την ικανότητα των ελιγμών, των αλμάτων και την πλαστικότητα των κινήσεων, που θυμίζουν Νάντια Κομανέντσι στα καλύτερά της.
Οι δραχμολάγνοι αποκαλύπτονται σταδιακά. Το σχέδιό τους δεν περιλαμβάνει μόνο επιστροφή στη δραχμή, αλλά και αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Το ομολόγησε σήμερα το πρωί ο συνήθης ύποπτος, ο κ. Λαπαβίτσας.
Κρίμα, πολύ κρίμα που δεν υπάρχει σήμερα ένας Αριστοφάνης ή ένας Τσιφόρος. Θα έπεφτε τουλάχιστον πολύ γέλιο με τα καμώματα των Εθνοπατέρων. Ετσι για να σκάσει λίγο το πικραμένο χειλάκι μας.
Ποιος είδε την Πρόεδρο (για πόσο ακόμα Αλέξη;) Ζωή και δεν τη φοβήθηκε. Αστραψε και βρόντησε και με γουρλωμένο μάτι μας ανακοίνωσε πως στην Ελλάδα δεν έχουμε πλέον Δημοκρατία.