Ειλικρινά Αλέξη δεν το περίμενα από εσένα. Δεν περίμενα από εσένα να ακούσεις τον Καμμένο να λέει «για τις δύσκολες ώρες που περνά η πατρίδα μας, είναι σημαντικό να πούμε ότι οι ένοπλες δυνάμεις διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό» και να μείνεις απαθής.
Ξεχωρίζει σαν τη μύγα μέσα στο γάλα τόσο στο κόμμα του, όσο και στο πολιτικό σύστημα και πάντα με εκπλήσσει. Τόσους αιώνες στο κουρμπέτι ο Κάλχας και τέτοια περίπτωση σαν τον Ευκλείδη Τσακαλώτο δεν ξανασυνάντησε.
Τελικά ο Αδωνις Γεωργιάδης είναι ένα μεγάλο παιδί, έχει μία τρυφερή καρδιά, σκέτο βούτυρο εκτός ψυγείου καλοκαιριάτικα. Είναι τόσο τρυφερή που τον κάνει τόσο ευσυγκίνητο ώστε να κλάψει όταν άκουσε και είδε το τηλεοπτικό μήνυμα του Κώστα Καραμανλή.
Η μπουρδολογία δεν έχει τέλος. Θα παραιτηθεί λέει ο Βαρουφάκης αν στο δημοψήφισμα κερδίσει το ΝΑΙ.
Ένα-ένα ξεφυτρώνουν τα φυντάνια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι άνθρωποι έχουν ποιητική φλέβα και τώρα μέσα στην τούρλα της κρίσης φροντίζουν να μας ελαφρύνουν λίγο από το αβάσταχτο άγχος και φόβο.
Ελεος κάποιος να τους συγκρατήσει. Η αβάσταχτη ελαφρότητα της βλακείας τείνει να γίνει κανόνας και η αμπελοφιλοσοφία να καταστρέψει τη χώρα μέχρι να πεις κύμινο.
Α όλα κι΄ όλα τα καλά να λέγονται. Αξίζουν συγχαρητήρια στον Χάρη Θεοχάρη που αποκάλυψε τη συνωμοσία Μαξίμου και Γενικού Λογιστηρίου για την επιστροφή στη δραχμή.
Είπα κι εγώ πως θα κρατηθεί ο Λαπαβίτσας. Ευτυχώς το παλικάρι ξαναχτύπησε και ανακουφίστηκα. Αυτή τη φορά μου θύμισε το γάιδαρο του Χότζα που ενώ είχε συνηθίσει στην πείνα ξαφνικά ψόφησε ο άτιμος.
Εγώ ο τρισχιλιετής Κάλχας που τόσα και τόσα έχουν δει τα ματάκια μου θα πω στον αγαπητό Ζαν Κλοντ Γιούνκερ πως “του Ελληνος ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει” και θα προσθέσω ότι ενίοτε και σε ορισμένες συνθήκες μπορεί να μην είναι καλαμπούρι.
Αμα θέλει η Ρένα κανείς δεν τη σταματάει. Ποια Ρένα; Μία είναι η Ρένα, η περιφερειάρχης Αττικής.
Τρέμε Αλέξη. Ποιος Αντώνης, ποιος Σταύρος και ποια Φώφη. Με Λαπαβίτσα, Στρατούλη και Λεουτσάκο πας καρφί στην αποτυχία στο δημοψήφισμα
Ειλικρινά δεν κατανοώ τη στάση της Προέδρου, Μεγαλειοτάτης, Στρατάρχου Ζωής.
Με 20 δις. ευρώ φαίνεται πως τη βγάζουμε καθαρή ως το τέλος του 2016. Κάπως έτσι φαίνεται από τις υποχρεώσεις και από τις διαπραγματεύσεις. Αν κοιτάξουμε λίγο τα νούμερα, τα πράγματα είναι πολύ εύκολα το 2018 και το 2020 και σχετικά εύκολα το 2017 και το 2019.
Ακούσατε, ακούσατε, που έλεγε και ο Καραγκιόζης. Ο Λαπαβίτσας σε συνέντευξη Τύπου για να υποστηρίξει την αντίθεσή του στη συμφωνία και να επιχειρηματολογήσει υπέρ της δραχμής, είπε το… σοφόν: "Πώς θα πάω στους ψηφοφόρους μου να τους πω ότι πήραμε τέτοια φορομπηχτικά μέτρα".
Τέτοιο "ξεσάλωμα" του διεθνούς Τύπου δεν το έχω ξαναδεί εγώ ο Κάλχας από τον Τρωικό πόλεμο και μετά όταν με τις φρυκτωρίες μεταδόθηκε η είδηση για την πτώση της πόλης του Πριάμου.
Το έκανε το θαύμα του ο Κατρούγκαλος. Επαναφέρει στην υπηρεσία επίορκους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι είναι σε αυτοδίκαιη αργία γιατί έχουν παραπεμφθεί σε δίκη, αλλά δεν έχουν προφυλακιστεί.
Έχει δίκιο ο Νίκος Φίλης να εξεγείρεται στις ερωτήσεις που του κάνουν οι δημοσιογράφοι για τις αυξήσεις και σχεδόν κοκκινίζοντας να αναρωτιέται: πόσα μακαρόνια τρώμε;
Καλώς τον, καλώς τον. Ιδού ο νέος αστέρας της δραχμής που διεκδικεί το δεκάλεπτο της δημοσιότητας, όπως θα έλεγε ο Αντι Γουόρχωλ.
Βρες καλώς τον Γκίκα. Ποιον Γκίκα; Τι ρωτάτε βρε ζωντόβολα. Ενας είναι ο Γκίκας, ο Χαρδούβελης. Τον είχατε ξεχάσει ε;