Και ξαφνικά μία συγκίνηση κατέλαβε ομαδικά τους εγχώριους celebrities. Και έσπευσαν να την εκδηλώσουν, να τη δηλώσουν και να την παρουσιάσουν. Όχι σε κάποιο ιδιωτικό χώρο, όχι μόνο στον εαυτό τους, αλλά στο κοινό, στο πανελλήνιο, για να μάθουν οι υπόλοιποι Ελληνες πόσο ευαίσθητοι είναι.
Ο άνθρωπος που έκτισε μία καριέρα πάνω στη δραχμή, όπως είπε ο Γιάνης Βαρουφάκης ξαναχτύπησε.
Αλέξη να σου θυμίσω πως στον Τρωικό Πόλεμο την οργή του Αχιλλέα την πλήρωσε τελικά ο Πάτροκλος. Το γνωρίζω καλά γιατί ήμουν παρόν. Πρόσεξε κι΄ εσύ με τον Καμμένο μήπως πληρώσεις τον υπουργό που λειτουργεί υπό το κράτος της οργής.
Μπράβο Σταύρο. Αν και δεν το περίμενα αυτό από εσένα, έδωσες μία καλή ιδέα. Όταν είπες ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης φόρεσε φουστανέλα, αν και γερμανοσπουδαγμένος, κάτι μου έκανε κλικ.
Κοίτα που δεν το είχαμε καταλάβει. Μες τα μέλια είναι η σχέση Βαρουφάκη-Σόιμπλε. Ατιμούληδες Γιάνη και Βόλφγκανγκ σαν ερωτευμένο ζευγαράκι παλαιάς εποχής συμπεριφέρεστε και καρτάτε τη σχέση σας μυστική.
Μέρες τώρα αναρωτιόμουν βρε που είναι ο Τζήμερος, που βρίσκεται ο Τζήμερος και δεν τοποθετείται σε τόσο σημαντικά γεγονότα; Δεν σας κρύβω ότι είχα αρχίσει να ανησυχώ λιγάκι. Να σκέφτομαι λες να σταματήσει να κάνει δηλώσεις και έφτυνα στον κόρφο μου για να ξορκίσω το κακό.
Αρτον και θεάματα ζητάει ο λαός και πολύ φοβάμαι ότι και στα δύο δεν πάμε καθόλου καλά. Οσον αφορά στον άρτο, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ και Ντράγκι, ιδίως ο τελευταίος που έχει και το ταμείο, μας ταϊζουν με το σταγονόμετρο, γιατί, όπως ισχυρίζονται, παρά τα 6 χρόνια λιτότητας είμαστε ακόμα παχύσαρκοι.
Α, δεν μπορώ να πω, με συγκίνησε με τα όσα είπε η κυρία Τασία Χριστοδολοπούλου για τους μετανάστες. Ένα δάκρυ κύλησε, αλλά το σκούπισα γρήγορα-γρήγορα μην με πάρουν χαμπάρι ότι είμαι τόσο ευσυγκίνητος.
Οφείλω να πω ένα μπράβο στον Αλέξη Τσίπρα. Σκύβω το κατάλευκο γέρικο τρισχιλιετές κεφάλι μου και αποδίδω τα σέβη μου για την οργή με την οποία αντέδρασε στην απαράδεκτη στάση υπουργών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να πάρουν υπηρεσιακά αυτοκίνητα.
Αμαν, αμάν τί μεταρρυθμιστικός οίστρος κι΄αυτός. Ηταν να μην πάρει μπρος η κυβέρνηση. Τώρα που ξεκίνησε τίποτα δεν τη σταματά. Κι΄ αν είναι σημαδιακές οι αλλαγές που προωθούν δύο υπουργεία, ζήτω ο κρατισμός, ζήτω η παλαιοκομματική αντίληψη, ζήτω ...που καήκαμε.
Τα παιδία παίζει. Τι να πεις και τι να ομολογήσεις βλέποντας το χάλι όσων συμμετέχουν στα Eurogroup.
Υπουργοί μου το χάνουμε το …κορμί. Συγγνώμη την οικονομία ήθελα να πω. Αλλά εδώ που τα λέμε και το πρώτο ισχύει, γιατί χάνουμε την ευκαιρία να δούμε το κορμί μιας χυμώδους οικονομίας που τόσο επιθυμούν οι νεοέλληνες εδώ και έξι χρόνια.
Ε, εκεί στην κυβέρνηση ξυπνήστε. Τί θέλετε που να με πάρει. Να πάρω το κέρατο του βοδιού και να αρχίσω να σφυρίζω;
Το νόμιμο δεν είναι και ηθικό είπα και θυμήθηκα τον κακομοίρη τον Γιώργο το Βουλγαράκη.
Διάβαζα τη λίστα Βαρουφάκη και έτριβα τα μάτια μου. Επειδή όμως ήμουν αγουροξυπνημένος δεν ξέρω αν το τρίψιμο οφειλόταν σε αυτά που διάβαζα ή στο απότομο ξύπνημα.
Θα κάνω μία μαντεψιά. Ως μάντης που είμαι βλέπω πως αν τα πράγματα συνεχίσουν όπως πηγαίνουν τώρα, η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ θα ωθήσει τη χώρα σε εκλογές.
Μου τριβελίζει το μυαλό ένα σατανικό σχέδιο που θα λύσει το πρόβλημα της δόσης στο Eurogroup. Σκέφτομαι να το πω ή να μην το πω στον Αλέξη Τσίπρα.
Βρε καλώς τον Μαρκογιαννάκη, τον πρώην βουλευτή Χανίων και προστάτη των απανταχού Χανιωτών, κατά πως προκύπτει από τις δηλώσεις του.
Κυρία Πρόεδρε της Βουλής καλό είναι να θέλετε να προστατεύσετε τους βουλευτές, αλλά τελικά η συνδικαλιστική λογική όχι μόνο σας εκθέτει, αλλά κι εσείς εκθέτετε τον πρωθυπουργό.
Η οικονομική είναι η μοναδική «επιστήμη» όπου ένας νομπελίστας μπορεί κάλλιστα (ίσως και δικαίως) να θεωρεί τον άλλον …νομπελίστα τσαρλατάνο.