Ήταν επτά και έγιναν οκτώ, αποδεικνύοντας πως η πολιτική της λιτότητας στην Ευρώπη δέχεται όλο και περισσότερα πυρά.
Κάλχας
Στην ψαροταβέρνα της Μακύνειας όπου ο πρωθυπουργός έφαγε μετά την επιθεώρηση των έργων της Ιόνιας οδού βρέθηκε ο Κάλχας να φάει κανένα μαριδάκι (και όχι φαγκρί όπως ο Αλέξης) και άκουσε μία παρέα τριών ψαροφάγων να συζητάει χαμηλόφωνα για την επίσκεψη.
Σας έγραφα για τα μπουμπούκια του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά φαίνεται πως ο μπαχτσές έχει πάρα πολλά. Σκέτη ζούγκλα είναι.
Μετά την κυρία "δεν είμαστε αφεντικά του εαυτού μας”, κατά κόσμον Χαρά Καφαντάρη, χτύπησε και η κυρία "τα ραδιόφωνα είναι κανάλια”, Εύη Καρακώστα, αποδεικνύοντας πως στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνουν όλα τα ...μπουμπούκια να ανθίσουν.
Το φάντασμα του Στάλιν και του σταλινισμού πλανάται πάνω…όχι από τη Ρωσία, αλλά από την Ελλάδα.
Δεν είμαι αφεντικό του εαυτού μου, δήλωσε όλο υπερηφάνεια η Χαρά Καφαντάρη. Μία δήλωση που παραπέμπει λίγο σε γιαπωνέζα γκέισα, αλλά με πολιτική και κοινωνική διάσταση και προσέγγιση σπεύδουμε να διευκρινίσουμε, για να μην μας παρεξηγήσει η συμπαθής Χαρά που τόση χαρά μας έδωσε..
Κάτι τρέχει στη Νέα Δημοκρατία. Υπάρχουν αντιθέσεις στην ηγετική ομάδα; Εκδηλώνεται ασυνεννοησία λόγω καλοκαιρινής ραστώνης ή μήπως μαδούν τη μαργαρίτα αν πρέπει ή όχι να ζητούν εκλογές;
Τελικά οι πολιτικοί είναι ασυναγώνιστοι στις κοινοτοπίες. Το τι μπορούν να πουν και να υποστηρίξουν για να κρύψουν αυτά που κατά βάθος σκέφτονται και επιδιώκουν, δεν περιγράφεται.
Εναν ανόητο και ...ανίερο μιντιακό χορό του Ζαλόγγου σέρνουν κόμματα, δημοσιογράφοι και κυβερνητικοί κύκλοι (αναφέρονται με τη σειρά που εμφανίστηκαν στο πάλκο) με αφορμή το τραγικό δυστύχημα της Αίγινας.
«Θα αγωνιστούμε, με τη βοήθεια της Παναγίας, για να ξαναφέρουμε στον τόπο το χαμόγελο και τη χαμένη ελπίδα στους Έλληνες». Τάδε έφη με ύφος περισπούδαστο, αγωνιστικές διαθέσεις και θρησκευτική κατάνυξη, ο (πως τα καταφέρνει ο ατιμούλης) Κώστας Γκιουλέκας της Νέας Δημοκρατίας.
Το διαβάζω σε ένα site και σκέφτομαι δεν μπορεί λάθος θα είναι. Το διαβάζω σε δεύτερο και τρίβω τα μάτια μου. Το βλέπω σε τρίτο και καταλήγω πως μάλλον έτσι θα είναι.
Είμαστε πολύ τυχεροί. Ζούμε σε μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστορικά περίοδο της οποία τι κύριο γνώρισμα είναι ο υψηλού επιπέδου πολιτικός πολιτισμός, η αντιπαραθέσεις με επιχειρήματα βαθυστόχαστα, λεπτά, διακριτικά και προπαντός φιλοσοφικού χαρακτήρα.
Τώρα κλαιν όλα τ' αλάνια που θα μείνουνε χαρμάνια. Κάτι παρόμοιο θα έγραφε αν ζούσε ο Τσιτσάνης ύστερα από τον εντοπισμό και κατάσχεση των 10 τόνων αιθυλικής αλκοόλης στην Κρήτη που προορίζονταν για παράνομα και κυρίως για ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ποτά.
Ο Κάλχας διάβασε τη σκληρή ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ για την κατάσταση στην υγεία και δηλώνει (βεβαίως δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η δήλωσης του) πως ο χώρος της υγείας δεν σηκώνει φτηνές αντιπαραθέσεις, αλλά απαιτεί γόνιμες συνθέσεις. Παρά ταύτα του δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες.
Δεν σταματά να μας εκπλήσσει ο Σταύρος Θεοδωράκης με τις οξυδερκείς και βαθυστόχαστες παρατηρήσεις του, ενίοτε δε και με τα καίρια και αποκαλυπτικά διλήμματα που θέτει στο πολιτικό σύστημα και κατ' επέκταση στον ελληνικό λαό.
Το προσέξατε; Βγήκε ο Κωστής στο κουρμπέτι και σιώπησε ο Αδωνις.
