Στη δημοσιότητα όλα τα ονόματα από όλες τις λίστες. Φανερές και κρυφές. Ολων των υπουργείων, όλων των τραπεζών και όλων των επιχειρήσεων του Δημοσίου. Όχι μόνο τα ονόματα πολιτικών και δημοσιογράφων που ζητάει ο Νικήτας Κακλαμάνης, αλλά όλων των Ελλήνων πολιτών.
Θα το επαναλάβουμε και δεν θα κουραζόμαστε να το επαναλαμβάνουμε. Λεφτά υπάρχουν. Και θα προσθέσουμε πως και λύσεις υπάρχουν.
«Τόσο η σταθερότητα όσο και η ανάπτυξη θα επωφεληθούν σημαντικά, εάν αποφευχθούν τα πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα».
Είναι εξοργιστικό, είναι απαράδεκτο, είναι η σύγχρονη έκφραση της αποικιακής λογικής.
Υπάρχουν λεφτά και από άλλες πηγές, είπε σε κάποια δήλωσή του ο Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Δημήτρης Μάρδας. Δεν διευκρίνισε τι ακριβώς εννοούσε, αλλά μία τέτοια πηγή θα μπορούσε να είναι τα φοροδάνεια.
Με μεγάλη αγωνία παρακολουθεί η κυβέρνηση την σημερινή δημοπρασία εξάμηνων εντόκων γραμματίων καθώς ο ΟΔΔΗΧ ψάχνει για 875 εκατομμύρια ευρώ, που θα χρησιμοποιηθούν για την πληρωμή του 1,4 δισ. ευρώ των εντόκων που λήγουν.
Στην οικονομία υπάρχει μια βασική αρχή που στην Ελλάδα κακοποιήθηκε βάναυσα τα προηγούμενα χρόνια, με αποτέλεσμα να βρεθεί η χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.
Τελικά σε τούτη η χώρα η αξιοσύνη και η ικανότητα είναι συνάρτηση του βιολογικού ή του πολιτικού DNA, όπως δείχνει το μπαράζ τοποθετήσεων στην κυβέρνηση και το Δημόσιο αδελφών, εξαδέλφων, συντρόφων στη ζωή, συντρόφων στο κόμμα, υποψηφίων που απέτυχαν στις εκλογές και κομματικών παιδιών.
Εχει αποδειχθεί ιστορικά πως σε περιόδους μεγάλης κρίσης οι λαοί επιζητούν ισχυρές ηγεσίες στις οποίες προσπαθούν να στηριχτούν και να αναζητήσουν τη δύναμη που θα τους επιτρέψει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες.
Στο μικροσκόπιο του Αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών κ. Δημήτρη Μάρδα έχουν μπει όλες οι δαπάνες του προϋπολογισμού. «Εξετάζονται όλες οι γραμμές του προϋπολογισμού μία – μία» λέει στο Newsit.gr ο κ. Δημήτρης Μάρδας και προσθέτει ότι «έχουν μπει στο στόχαστρο 4.700 γραμμές».
Μία συμφωνία πλαίσιο με κοσμοϊστορικές διαστάσεις έχει συναφθεί, αλλά στην Ελλάδα της εσωστρέφειας έχει ταφεί κάτω από τον ορυμαγδό των προβλέψεων για χρεοκοπία της χώρας.
Νεοφιλελεύθεροι και αριστεροί επιδίδονται σε ένα σκληρό μπρα-ντε-φερ και τη νύφη την πληρώνει η οικονομία. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί με μία φράση το δράμα που ζει η ελληνική οικονομία τούτες τις μέρες.
Γράφαμε για τη νεοφιλελεύθερη αθλιότητα των …Θεσμών και πριν αλέκτωρ… έσπευσαν να μας επιβεβαιώσουν. Δεν τους ενδιαφέρει να βρεθεί μία λύση σύμφωνη με την απόφαση της 20ης Φεβρουαρίου.
Ακουγα τον κύριο Βενιζέλο σε συνέντευξη στην κυρία Κοσιώνη και όσο περνούσε η ώρα τόσο φούσκωνε η διάθεση να του λύσω μερικές απορίες, να φωτίσω μερικές πλευρές.
Στη νεοφιλελεύθερη αθλιότητα των πιστωτών και το «βρώμικο» πόλεμο ορισμένων ΜΜΕ αναφερόμαστε στο προηγούμενο σημείωμα. Και ήρθαν οι Finacial Times για να αποδείξουν πως η νεοφιλελεύθερη αθλιότητα δεν είναι προνόμιο των πιστωτών, των …Θεσμών, αλλά και πολλών άλλων.
Το μήνυμα εστάλη. Θα το λάβει η κυβέρνηση; Θα προχωρήσει γρήγορα ανοίγοντας νέους δρόμους, ενισχύοντας νέους ανθρώπους, διευκολύνοντας την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της καινοτομίας που τόσο ανάγκη έχει η χώρα;
Μόνο αθώα δεν ήταν η επίκληση των εκλογών πριν από λίγο καιρό. Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον αρκετοί φλερτάρουν με την ιδέα μιας γρήγορης εκλογικής αναμέτρησης που θα ξεκαθαρίσει το τοπίο, θα λύσει τα χέρια του πρωθυπουργού και θα απαλλάξει την κυβέρνηση από βαρίδια που με πράξεις, αλλά κυρίως με τη ρητορική δυσκολεύουν το έργο, προκαλούν πολυφωνίες και στέλνουν αμφίσημα μηνύματα στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό.
Όρκο δεν παίρνω. Αντιπολιτευτική διάθεση δεν έχω. Αλλά κάτι δεν πάει καλά στην κυβέρνηση. Πολυφωνία, ασυνεννοησία, δηλώσεις, διαψεύσεις και πάει λέγοντας, δεν λένε να σταματήσουν.
Μόνο με μεταφυσικούς όρους μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός. Αναφερόμαστε στη μεταρρυθμιστική αδράνεια όλων σχεδόν των κυβερνήσεων. Λες και η καρέκλα της εξουσίας τους υπνωτίζει, τους κάνει βουντού και εξανεμίζει κάθε μεταρρυθμιστική θέληση, επιθυμία και διάθεση.