Από το απριλιάτικο απόγευμα της Μ. Τετάρτης όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές του Μάη έως τις 18 Ιούνη, που θα ξέρουμε τα αποτελέσματα των επομένων, οι μέρες κυλούν για τη χώρα δύσκολα, κάπως σαν τα βαρέλια στον ανήφορο.
Αλήθεια πόσο μπορεί να τρομάξουν οι πολίτες που δεν έχουν δουλειά ή οσονούπω τη χάνουν, πόσο μπορεί να θορυβηθούν αυτοί που δεν έχουν, περιουσία , αποταμιεύσεις και άλλα προσκέφαλα μπροστά στο ενδεχόμενο της εξόδου από την ευρωζώνη;
Μιαν άνοιξη πριν από 86 χρόνια ο μετέπειτα νομπελίστας ποιητής και τότε διπλωμάτης, Γιώργος Σεφέρης, έγραφε σε κάποιο από τα ημερολόγια του, «ο κοινός τόπος, αναγκαία προϋπόθεση κάθε τίμιας συζήτησης».
Οι μισοί και περισσότεροι από τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους είτε ψήφησαν είτε απείχαν, συγκροτούν την απόλυτη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, που στη φάση αυτή δεν μπορεί να καθορίσει καμιά από τις εξελίξεις.
Καθώς λίγες ώρες απομένουν μέχρι να ανοίξουν οι πιο αινιγματικές κάλπες των τελευταίων δεκαετιών μυριάδες πολίτες της τελευταίας στιγμής αναμετρώνται με τον εαυτό τους για πουν εκεί ό,τι απέφυγαν να εξομολογηθούν, έστω και ανώδυνα, στους δημοσκόπους.
Η Ελλάδα της νέας μεταπολίτευσης, όπως την όρισε χθες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και φιλοδοξεί να την θεμελιώσει ολομόναχος, ο ομόλογος του της ΝΔ, βαδίζει ασυγκράτητη στο ραντεβού με το μέλλον της, τοιχοκολλώντας φωτογραφίες με ιερόδουλες φορείς του AIDS.
Στη λεωφόρο του Μάη ορίζεται η τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου, εκεί όπου λουλούδια, μπουμπούκια κι αγκάθια ξεχειλίζουν στα πανέρια.
Πραγματικά είναι τιτάνιο το έργο της αναστήλωσης του διαχειριστικού δικομματισμού, που ισολογισμό τον ισολογισμό εκτροχίασε δημοσιονομικά τη χώρα.
Από τη Γαλλία υψώθηκε εκείνο το 18% της κόρης Λεπέν και άφησε βαριά σκιά σαν κλιτύς των Άλπεων.
Τα κύματα συγκίνησης που ξεσήκωσε ο θάνατος του Δημήτρη Μητροπάνου και ξέσπασαν ορμητικά στις ψυχές κάθε λογής ανθρώπων, κοπάζουν.
Ο πάλαι ποτέ ευσταλής και αγέρωχος Άκης θα ακούσει τον επιτάφιο θρήνο στους καναπέδες με την ταλαιπωρημένη δερματίνη και θα μυρίσει την υπηρεσιακή μαγειρίτσα στο μονόκλινο κρατητήριο της αστυνομικής διεύθυνσης.
Το δημόσιο ελλειμματικό ταμείο χρηματοδοτεί με έκτακτη προνομιακή νομοθετική πράξη τα καταχρεωμένα κόμματα για να είναι εφικτή, λένε, η συμμετοχή τους στις εκλογές.
Είπε ο αυτόπτης , « ακούστηκε ο πυροβολισμός , έπεσε ο άνθρωπος , πέταξαν πέρα τα περιστέρια ..».
Στην ψυχολογική κατάσταση του αρρώστου που τον περιμένει χειρουργείο βαρύ, με δυσμενή πρόγνωση για την έκβαση του, μοιάζουν να βρίσκονται τα κόμματα που επιμερίστηκαν τις κυβερνητικές ευθύνες της μεταπολιτευτικής περιόδου. Μιας εποχής που ολοκληρώνεται με την ανεπίσημη χρεοκοπία.
Το φέρνει έτσι η συγκυρία ώστε να γίνονται εκλογές πάνω στη συμπλήρωση δύο χρόνων από την προσφυγή της κυβέρνησης του «λεφτά υπάρχουν» στο ΔΝΤ και την υπογραφή του πρώτου μνημονίου , που με την προσθήκη του δευτέρου καταβυθίζει το βιοτικό επίπεδο στη χώρα σε πραγματικά βαλκανικά επίπεδα .
Μια από τις πτυχές που συνθέτουν την νεοελληνική υποκουλτούρα είναι η απώθηση κάθε ενοχλητικής ή εν δυνάμει επικίνδυνης κατάστασης στην ζωτική ακτίνα οποιουδήποτε άλλου πλην ημών
Προσανατολισμένες στις εκλογές, οι τακτικές των πάλαι ποτέ κομματικών στρατιών, που ο πολιτικός κατακερματισμός συρρικνώνει σε συντάγματα και λόχους, φιλοδοξούν για μια θέση διαχειριστικής ισχύος στο μεταμνημονιακό περιβάλλον. Σε μια ατμόσφαιρα τοξική για την κοινωνία των απομάχων, ασφυκτική για τους νέους και ανυπόφορη για τις μέσες οικογένειες.
To προεκλογικό καλοκαίρι του 2009 ο τότε αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Ζακ Μπαρό, μόνο που δεν έκλαιγε κατά την περιοδεία του στα νησιά και στη μεθόριο όπου κρατούνταν μετανάστες σε απάνθρωπες συνθήκες. Τόνιζε ότι λυπάται και ταυτοχρόνως επισήμαινε την υποχρέωση της Ελλάδος να δώσει άσυλο σε κάθε εισερχόμενο.
'Oσα τραγικά συνέβησαν σε διάστημα περίπου οκτώ ωρών μέσα και έξω από το Ολυμπιακό στάδιο, χθες, αποτελούν δυστυχώς στυφή πρόγευση για το πώς θα πορευτούν, προσεχώς μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, μέσα στα όρια της χρεοκοπημένης, από κάθε άποψη, χώρας μας.
Το μενού του δημοσίου διαλόγου και των κομματικών αντιπαραθέσεων πάντα και ιδιαιτέρως τα 15 τελευταία χρόνια είχε σε περίοπτη θέση το πακέτο εγκληματικότητα, ασφάλεια, αστυνόμευση. Κόμματα και πολιτικές κινήσεις δόμησαν την παρουσία τους πάνω στην ύπαρξη του προβλήματος και στο έλλειμμα ή στην κατάχρηση της κρατικής δράσης για την επίλυση του.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163