Μια εμβληματική φυσιογνωμία που συνδέθηκε με το χώρο της αυτοκίνησης, ο Κώστας Καββαθάς πέταξε σήμερα (09.04.2024) ψηλά, πολύ ψηλά, πιο πάνω κι από εκεί που έφτανε όταν καθόταν στο κόκπιτ ενός αεροσκάφους.
Μπορεί ο Κώστας Καββαθάς, που έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών, να έγινε ευρύτερα γνωστός ως δημοσιογράφος του αυτοκινήτου, ωστόσο υπήρξε μια πολυσχιδής προσωπικότητα, ασχολούμενος με ό,τι κινείται, διότι πιλοτάριζε αεροσκάφη, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες και όπως αποδείχθηκε στη διαδρομή του, ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους που έμαθαν από αυτόν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αρκετά πριν ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία και δη με το αυτοκίνητο, είχε προλάβει να βγάλει άδεια χειριστή ανεμόπτερου, το 1957 και λίγο αργότερα να φοιτήσει στην Αγγλία για μηχανολόγος, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του.
Η πρώτη ενασχόληση με τη δημοσιογραφία αυτοκίνητου ήταν το 1959, αλλά ουσιαστικά μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, μπήκε για τα καλά στον χώρο.
Σε μια Ελλάδα που έψαχνε να βρει τα πατήματά της, εκείνη την εποχή, το αυτοκίνητο δεν αποτελούσε προτεραιότητα για την κοινωνία, ωστόσο ο Καββαθάς άρχισε να γράφει για αυτοκίνητο στη Μεσημβρινή, ενώ υπήρξαν και κάποιες εκδόσεις αυτοκινήτου, που άρχιζαν σιγά σιγά να βάζουν τον Έλληνα στο πνεύμα των 4 τροχών.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στα ενδότερα των 4 τροχών, όμως, έβαλε τον Έλληνα ο Κώστας Καββαθάς και η παρέα του, όταν με τον αείμνηστο Άρη Σταθάκη που ήταν φίλοι και κουμπάροι, τον Κόλλια, τον Πιρπιρή, τον Κληρονόμο και τον Μορώνη, ίδρυσαν τους 4 Τροχούς, ένα περιοδικό που άφησε εποχή και το δικό του στίγμα στην αυτοκίνηση, με ποιότητα κειμένων εφάμιλλη ξένων περιοδικών από χώρες με τεράστια παράδοση στην αυτοκίνηση, με δικές τους αυτοκινητοβιομηχανίες.
Ήταν το 1970 που ξεκίνησαν οι 4 Τροχοί με επικεφαλής τον Κώστα Καββαθά, ο οποίος λειτούργησε περισσότερο ως δημοσιογράφος και λιγότερο ως επιχειρηματίας.
Η εταιρεία του, Τεχνικές Εκδόσεις που δημιούργησε με τη σύζυγό του Σοφία, είχε κι άλλες εκδόσεις, για τα αεροσκάφη και τον ήχο, ενώ δημιούργησε και τον ραδιοφωνικό σταθμό Εν Λευκώ.
Τα όνομά του έγινε παγκοσμίως γνωστό στους κύκλους των αυτοκινητοβιομηχανιών, καθώς ενώ στην Ελλάδα οι αντιπροσωπείες ήταν λίγες και μετέπειτα πολλές, ο ίδιος μιλούσε απευθείας με τα στελέχη των εργοστασίων, τα οποία των προσκαλούσαν στις παρουσιάσεις των νέων μοντέλων.
Μιλούσε καλά και τα αγγλικά και αυτό βοήθησε ώστε να αναγνωριστεί αμέσως και για 20 χρόνια (1984-2004) ήταν μέλος –ο μόνος Έλληνας- του διαγωνισμού «Αυτοκίνητο της Χρονιάς» στην Ευρώπη.
Στις Τεχνικές Eκδόσεις εργάστηκαν στην ακμή της, περίπου 100 άτομα, ενώ για πολλά χρόνια η διαφήμιση προερχόταν από μικρές εταιρείες και όχι από τις αντιπροσωπείες, θέλοντας να μπορεί «να γράφει ό,τι θέλει, όπως θέλει», χωρίς να χρειάζεται καμιά φορά να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, παρά μόνο στους αναγνώστες, με τους οποίους είχε προσωπική επικοινωνία και απαντούσε στην αλληλογραφία.
Η είσοδος των Τεχνικών Εκδόσεων στο Χρηματιστήριο το 1999 και η είσοδος στο σχήμα των Εκδόσεων Λυμπέρη το 2006, δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα και η εταιρεία κατέρρευσε το 2013, γεγονός που τον σημάδεψε.
Χαρακτηρίστηκε από πάθος στη δουλειά του και με την εργατικότητά του έδινε το παράδειγμα.
Ήταν όμως και πολύ αυστηρός, πετώντας, μάλιστα, κείμενα που «δεν ήταν σωστά για τους αναγνώστες».
Υπήρξε ενεργός έως το 2013, και μολονότι στιγμάτισε τους τέσσερις τροχούς, είχε αγαπημένο μέσο μετακίνησης τους δύο τροχούς, οδηγώντας μια μοτοσυκλέτα BMW.
Έδινε ευκαιρίες στους νεότερους και έμαθαν δεκάδες δημοσιογράφοι από τον Κώστα Καββαθά.
Συμμετείχε σε αγώνες ταχύτητας, αλλά δεν ήταν οδηγός αγώνων και το έκανε αυτό για να μπει το αυτοκίνητο στη ζωή του Έλληνα.
Ο Κώστας Καββαθάς άφησε στα 86 χρόνια του, το δικό του αποτύπωμα στην ελληνική αυτοκίνηση.
