Τοποθετώντας τον 1.300άρη ντίζελ με τους 95 ίππους στο Panda, η FIAT πέτυχε έναν εξαιρετικό συνδυασμό επιδόσεων και οικονομίας καυσίμου.
Η αντοχή της τρίτης γενιάς του Panda απέναντι στο χρόνο είναι πράγματι εντυπωσιακή.
Χάρη σε εμφανείς και αφανείς βελτιώσεις, η πενταετία που έχει στην πλάτη του το βελτιώνει αντί να το βαραίνει. Η τελευταία βελτίωση έχει να κάνει με τον 1.300άρη πετρελαιοκινητήρα, που αναβαθμίστηκε στους 95 ίππους (από 75) και 20,4 kgm ροπή. Μέχρι στιγμής ήταν διαθέσιμη μόνο στην τετρακίνητη έκδοση.
Μην πάει ο νους σας σε έκδοση με έμφαση στις επιδόσεις όπως το Panda 100 HP της προηγούμενης γενιάς. Εδώ το ζητούμενο είναι η βελτίωση των επιδόσεων μεν, χωρίς την παραμικρή παραχώρηση σε κόστος χρήσης δε.
Μόλις συνηθίσεις την κάπως τεμπέλικη απόκριση του γκαζιού στις χαμηλές στροφές καταλαβαίνεις ότι το νέο μοτέρ ξυπνάει σχεδόν από τις 1.500 rpm και είναι ασύγκριτα πιο ζωντανό από το προηγούμενο των 75 ίππων. Η σημαντικότατη διαφορά αποτυπώθηκε από τα όργανά μας σε όλο το φάσμα λειτουργίας. Για παράδειγμα τα 0-100 km/h ολοκληρώνονται σε 10,8” αντί για τα 12,5”, ενώ για τα 110-140 km/h με 4η σχέση μετρήσαμε 9,3” αντί για 14,4”. Εκτός από ισχυρότερος ο αναβαθμισμένος κινητήρας είναι και πιο πολιτισμένος, χωρίς πάντως και πάλι να αποτελεί υπόδειγμα καλών τρόπων.
