Γλέντια!
Τέσσερα 24ωρα μετά την πρόταση μομφής κατά του Στέφανου Κασσελάκη, την αναγνώριση του αποτελέσματος από τον ίδιο, την μετακόμιση του γραφείου του από την Κουμουνδούρου μαζί με τα όργανα γυμναστικής και το πιατάκι της Φάρλι και την απόφαση της ΠΓ για συνέδριο και κάλπες, άρχισε αιφνιδίως μια συζήτηση αν συνεχίζει να είναι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αφορμή ήταν η ανάρτηση του καθηγητή Δημοσίου Δικαίου και Κοινωνικής Διοίκησης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Ξενοφώντα Κοντιάδη στην οποία υποστήριξε ότι η έγκριση της μομφής δεν σημαίνει αυτόματα την απομάκρυνση του Κασσελάκη από την προεδρία, αλλά την ανάγκη σύγκλησης συνεδρίου για την προκήρυξη νέας εκλογικής διαδικασίας. Αφού ο κ. Κοντιάδης επιχειρεί την ερμηνεία των καταστατικών των κομμάτων που τα έχουν κάνει σχεδόν φύλλο και φτερό, θα έχει ενδιαφέρον να εκφράσει άποψη και για το αν ο Χάρης Δούκας έχει ασυμβίβαστο στο ΠΑΣΟΚ. Η ουσία είναι όμως ότι ο μεν Κασσελάκης έχασε την νομιμοποίηση ο δε Δούκας την κέρδισε!
Τον έκαψαν τα «μαύρα»
Θέμα ωρών ή λίγων 24ωρων είναι η εμφάνιση του Στέφανου Κασσελάκη μετά την έκπτωση του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Βρίσκεται στο σπίτι του στις Σπέτσες με τον σύζυγό του Tάιλερ, μιλάει στα τηλέφωνο, έκανε zoom με συνεργάτες του και σύντομα θα δηλώσει τις προθέσεις του, αν θα κατεβεί υποψήφιος ξανά στην κούρσα για την ηγεσία ή αν θα κάνει δικό του κόμμα. Μετράει δυνάμεις. Τον τραυμάτισε η πρόταση μομφής. Δεν έχει την ίδια πολιτική κυριαρχία με την οποίαν εξελέγη πριν από ένα χρόνο και έχει απομειωθεί και η ισχύς που του έδωσε το συνέδριο του Φεβρουαρίου.
Το βαρύ κλίμα σε βάρος του Στέφανου Κασσελάκη άρχισε να δημιουργείται μετά την ανάρτηση του από τις ΗΠΑ, τον περασμένο Ιούνιο, με την οποία άφηνε αιχμές σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα για μαύρο χρήμα στα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την σταδιακή αποδόμηση του που κορυφώθηκε με την αποπομπή του, είτε το πιστεύει αυτό το περιβάλλον του είτε όχι – αν και θα ήταν αφελές να μην το πιστεύει.
«Ξένο σώμα»
Η επίθεση στον Τσίπρα εξόργισε στελέχη και μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ. Άρχισαν να τον θεωρούν ένα ξένο σώμα που έπρεπε να απομακρυνθεί από την ηγεσία. Χτύπησε το υπογάστριο των ιστορικών στελεχών όπως και του πρώην πρωθυπουργού. Ούτε η ΝΔ δεν είχε εξαπολύσει κατηγορία για μαύρα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγαν στις συζητήσεις τους. Το επόμενο ηχηρό μήνυμα στον Κασσελάκη, όπως ο ίδιος το εξέλαβε, ήταν η επίμονη άρνηση να τον αφήσουν να μπει στην Βουλή, μετά την παραίτηση του βουλευτή Επικρατείας Όθωνα Ηλιόπουλου. Την έδρα κράτησε η πρώτη επιλαχούσα στενή συνεργάτρια του Αλέξη Τσίπρα Πόπη Τσαπανίδου. Οι επιθέσεις Κασσελάκη στον πρώην πρωθυπουργό συνεχίστηκαν. Η Όλγα Γεροβασίλη τα είπε όλα σε μια φράση, στην συνέντευξη της στο ACTION24, προχθές. Ήταν «αυτοκτονική» η επίθεση Κασσελάκη στον Τσίπρα.
Έμεινε με λίγους!
Το σπορ της κωλοτούμπας είναι σύνηθες φαινόμενο στην πολιτική. Η επιρροή του Στέφανου Κασσελάκη στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκε με γοργούς ρυθμούς. Έχουμε και λέμε:
1. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ: Την απόφαση του Κασσελάκη να ξηλώσει τον Σωκράτη Φάμελλο από πρόεδρο της ΚΟ και να βάλει στη θέση του τον Νίκο Παππά, την υπερψήφισαν οριακά 17 βουλευτές από τους 33 παρόντες. Απουσίαζαν ο Αλέξης Τσίπρας και η Πόπη Τσαπανίδου (δεν είχε ορκιστεί ακόμη). Σήμερα είναι ζήτημα να τον στηρίζουν 6-8. Καθαρή θέση υπέρ του έχουν πάρει ο Πέτρος Παππάς, η Νίνα Κασσιμάτη, ο Αλέξανδρος Αυλωνίτης, η Έλενα Ακρίτα, η Θεοδώρα Τζάκρη. Η τελευταία πάντως είναι βέβαιο ότι δεν θα τον ακολουθούσε σε ένα νέο κόμμα. Χαρακτήρισε προβοκάτσιες τα όσα σχετικά λέγονται αν και ο ίδιος ακόμη δεν το έχει αποκλείσει.
2. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ: Ο Στέφανος Κασσελάκης θα ήθελε fast track διαδικασίες εκλογής προέδρου – εφόσον κατέβαινε- όπως και ο Παύλος Πολάκης. Η ΠΓ αποφάσισε να προτείνει στην ΚΕ συνέδριο 1-3 Νοεμβρίου και κάλπες για πρόεδρο 24/11 και 1/12 (β γύρος). Η πρόταση πέρασε με 18-3 ψήφους, που σημαίνει ότι την θέση Κασσελάκη υποστήριξαν μόνο οι Θεοδώρα Τζάκρη και Ολυμπία Τελιγιορίδου. Η τρίτη ψήφος ήταν του Παύλου Πολάκη που επίσης βιάζεται για κάλπες διότι θεωρεί ότι έχει το μομέντουμ.
3. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ: Εδώ σημειώθηκε η μεγάλη ανατροπή. Ο Στέφανος Κασσελάκης πίστευε ότι έχει την πλειοψηφία και ότι οι «87» φοβούνται να καταθέσουν πρόταση μομφής γιατί θα την χάσουν. Τελικά πέρασε με 163 «ναι» και 123 «κατά». Οι 40 ψήφοι είναι μεγάλη διαφορά, δεν είναι οριακή. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν ληφθεί υπόψιν ότι το ίδιο κομματικό όργανο, στις αρχές του καλοκαιριού, είχε υπερψηφίσει την πρόταση Κασσελάκη για καταστατικό συνέδριο τον Οκτώβριο!
4. Ένας ακόμη μύθος που καταρρέει είναι ότι οι «87» δεν έχουν κανένα κοινό στοιχείο με τον Παύλο Πολάκη. Και όμως ένωσαν τις δυνάμεις τους εναντίον του Κασσελάκη.
Μετράει δυνάμεις
Η διακηρυγμένη αρχή Κασσελάκη ότι είναι άλλο το κόμμα κι άλλο η βάση δεν είναι στον αέρα. Αλλά είναι βέβαιο ότι και η βάση επηρεάζεται από ένα αρνητικό κλίμα. Είναι νωρίς ακόμη για αξιόπιστες δημοσκοπήσεις που θα αποτυπώνουν το που πάει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Κασσελάκης σε σχέση με την εσωκομματική κούρσα ή στην προοπτική ενός νέου κόμματος. Επίσης χρειάζονται και λεφτά που στην παρούσα φάση ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει. Δουλεύει πάνω στο branding, το όνομα του, μετά την έκπτωση του από την ηγεσία.
Το ήξερε!
Το στενό φιλικό περιβάλλον του δήλωσε στο LIVENEWS ότι «ο Στέφανος γνώριζε ότι η πρόταση μομφής θα περάσει». «Δεν θα τον άφηναν να προχωρήσει στις καταστατικές αλλαγές, πριν βγει νέος πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ» τόνισαν οι φίλοι του. «Άφησε να εξελιχθεί το «πραξικόπημα» για να πέσουν οι μάσκες. Ήθελε ο κόσμος να δει τους «πραξικοπηματίες» απέναντι στον ασυμβίβαστο και αδιάφθορο Στέφανο». Αυτό φαίνεται ότι θα είναι και το δίλημμα που θα θέσει στους ψηφοφόρους είτε διεκδικήσει ξανά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είτε κατεβεί με δικό του κόμμα. Θα παίξει το χαρτί του αντισυστημικού.
Τρία σενάρια
Οι ραγδαίες εξελίξεις έχουν φέρει χαμόγελα και στους 11 βουλευτές της Νέας Αριστεράς που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω Κασσελάκη. «Σας τα λέγαμε» δηλώνουν τώρα. Τρία σενάρια είναι στο τραπέζι:
1ο: Υπάρχουν σκέψης επιστροφής στον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον ο κ. Κασσελάκης γίνει οριστικό παρελθόν.
2ο: Άλλοι περιμένουν τι θα γίνει στο ΠΑΣΟΚ μήπως υπάρξουν γέφυρες συνεργασίας.
3ο: Υπάρχουν και φωνές ότι η «Νέα Αριστερά» με την εικόνα διάλυσης στον ΣΥΡΙΖΑ που υπάρχει, μπορεί να περιμένει ψηφοφόρους.
Το placement της Εθνικής Τράπεζας και η μάχη για το χρόνο
Στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου φαίνεται πως επιδιώκει να πωλήσει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) τμήμα του 18,39% του ελέγχει στην Εθνική Τράπεζα. Η κυβέρνηση θέλει να κλείσει τις εκκρεμότητες με τις τράπεζες εντός του 2024 ώστε να προχωρήσει η συγχώνευση του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ με την ΕΕΣΥΠ ΑΕ (Υπερταμείο). Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν και κάποιοι που θεωρούν πως το 2025 θα έβρισκε τη μετοχή της Εθνικής σε ακόμα μεγαλύτερα επίπεδα και συνεπώς θα ανταμείβονταν το Υπερταμείο που εν τω μεταξύ θα είχε απορροφήσει το ΤΧΣ. Δεν το σκέφτονται έτσι στο ΥΠΟΙΚ αφού θέλουν να διαθέσουν 10% – 13% της Εθνικής, ανάλογα με τη ζήτηση, και το υπόλοιπο ποσοστό να περάσει ως προίκα στο Εθνικό Επενδυτικό Ταμείο που δημιουργείται υπό την ΕΕΣΥΠ. Για να δούμε ποιος θα επικρατήσει αν και οι αποφάσεις φαίνονται οριστικές.
Το μούδιασμα της αγοράς φέρνει μούδιασμα και στο Χ.Α.
Η αγορά πάσχει από ειδήσεις και αυτό αποτυπώνεται στην πορεία του Γενικού Δείκτη στις τελευταίες συνεδριάσεις. Στην ατμόσφαιρα υπάρχει ένα μούδιασμα, μια αναζήτηση κατεύθυνσης. Και δεν αρκούν οι δηλώσεις διοικήσεων εισηγμένων, όπως της Ιντεάλ, σύμφωνα με τις οποίες θα πραγματοποιήσουν εξαγορές. Η αγορά περιμένει κάτι περισσότερο, μια μεγάλη συμφωνία, κάτι που θα ταράξει τα νερά και θα επαναφέρει το …excitement! Προς το παρόν το μόνο που είναι σίγουρο είναι οι δυσάρεστες έρευνες για την αποτύπωση του κυβερνητικού έργου και οι ακόμα πιο δυσάρεστες για τη λειτουργία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η αντίστροφη μέτρηση για την Αττική Οδό και οι επεκτάσεις
Σήμερα υπογράφεται η νέα 25ετής σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού από το ΤΑΙΠΕΔ και την ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και αρχίζει να μετράει αντίστροφη η περίοδος των πέντε μηνών για την ολοκλήρωση της συναλλαγής. Εδώ θα πρέπει να δώσει σοβαρή μάχη το ΤΑΙΠΕΔ για να υλοποιήσει όλα τα προαπαιτούμενα, καθώς στην κυβέρνηση θέλουν να τελειώσουν όλα πριν το τέλος του έτους, δηλαδή σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα. Μήπως τώρα που τελειώνουμε με τη σύμβαση του κυρίως οδικού άξονα να ασχοληθούν στην κυβέρνηση και με τις κρίσιμες επεκτάσεις; Πχ, χωρίς τη σήραγγα που θα συνδέει Καρέα με Λεωφόρο Βουλιαγμένης η ήδη απελπιστική κατάσταση για τους οδηγούς θα μοιάζει σύντομα με εφιάλτη! Για τις επεκτάσεις έχει υποβληθεί Πρότυπη Πρόταση από κοινοπραξία τριών ομίλων (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ – ΑΚΤΩΡ Παραχωρήσεις – ΑΒΑΞ).
Χωρίς κοινωνική συνοχή δεν υπάρχει ανάπτυξη επισημαίνει ο Μάριο Ντράγκι…
Αξίζει κάποιος να διαβάσει την τελευταία παράγραφο στη σελίδα 15 της έκθεσης Ντράγκι επειδή επισημαίνει όσα κατά καιρούς γράφουμε εδώ στη στήλη. Πως χωρίς προσπάθεια για «πιο εποικοδομητική και ενεργή συμμετοχή των πολιτών και κοινωνικό διάλογο, με τη συμμετοχή των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των εργαζομένων των κλαδικών ενώσεων και άλλων κοινωνικών φορέων», δεν θα επιτευχθεί η κοινωνική συναίνεση για τις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η Ευρώπη. Ο Μάριο Ντράγκι γράφει πως η Ευρώπη πρέπει να διδαχθεί από τις υπερβολές της «υπερ-παγκοσμιοποιήσης» που προκάλεσαν την αντίδραση εργαζομένων και πολιτών. Οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής εκείνη την περίοδο, από το 1980 μέχρι τη μεγάλη κρίση του 2008, «ήταν αδιάφοροι για τις κοινωνικές επιπτώσεις, ειδικά στο εισόδημα των εργαζομένων». Ετσι στις χώρες του G7, μεταξύ 1980 και 2008 οι συνολικές εξαγωγές και εισαγωγές προϊόντων αυξήθηκαν ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά 9% ενώ το μερίδιο των μισθών υποχώρησε κατά 6%. «Η μεταμόρφωση (της ΕΕ) μπορεί να οδηγήσει ταχύτερα σε ευημερία για όλους όταν συνοδεύεται από ένα ισχυρό κοινωνικό συμβόλαιο» γράφει ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης της Ευρώπης.
…αλλά οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες ετοιμάζουν λουκέτα!
Την ίδια ώρα που ο Ντράγκι εμφανίζεται ως ιεροκήρυκας ενός ισχυρού κοινωνικού συμβολαίου οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες ετοιμάζουν λουκέτα και αδυνατούν να αυξήσουν την παραγωγή των εργοστασίων τους σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, κ.α. Η γερμανική VW ανακοίνωσε πως σχεδιάζει, για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κλείσιμο εργοστασίων στη Γερμανία. Για να περάσει το σχέδιο χρειάζεται έγκριση του εποπτικού συμβουλίου της VW στο οποίο είναι πλειοψηφία οι πολιτικοί και οι εκπρόσωποι εργαζομένων. Στη Γαλλία, το δημόσιο που κατέχει το 15% της Renault επιχειρεί να αντιμετωπίσει τις μειώσεις θέσεων εργασίας στα εργοστάσια με τη δημιουργία ενός κόμβου παραγωγής μπαταριών στο Βορρά. Στην Ιταλία, όπως γράφει το Bloomberg, οι αυτοκινητοβιομηχανίες θέλουν να μεταφέρουν παραγωγή σε φθηνότερες χώρες και συγκρούονται ήδη με την κυβέρνηση. Σοβαρό πλήγμα στους ευρωπαϊκούς ομίλους αποτέλεσε η κάμψη στις πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
