Τελικά τι ψάχνει η Chevron στο Ιόνιο;
Τι ψάχνει τελικά η αμερικανική Chevron που είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον εδώ και τρία χρόνια για έρευνα στο θαλάσσιο «οικόπεδο» «Νότια Πελοπόννησος» και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ανήμερα της ορκωμοσίας Ντ. Τραμπ πως ξεκινά τη διαδικασία; Μήπως το ίδιο ψάχνει και η Helleniq Energy που λαμβάνει το γειτονικό «οικόπεδο» Α2 ως αντάλλαγμα για την επιστροφή τμήματος του «οικοπέδου» 10 στο δημόσιο ώστε να δημιουργηθεί το «Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ιονίου»; Υπάρχουν ορισμένα στελέχη της ενεργειακής αγοράς που υποστηρίζουν πως ο αμερικανικός κολοσσός, αλλά και η Helleniq Energy δεν ψάχνουν για φυσικό αέριο, αλλά για πετρέλαιο. Και στηρίζουν την επιχειρηματολογία τους στο γεγονός πως το γειτονικό «οικόπεδο» με αυτό που λαμβάνει η Chevron, στο Κατάκολο, που επιστρέφει η Energean στο δημόσιο, έχει επιβεβαιωμένο κοίτασμα πετρελαίου! Η Energean δεν κατάφερε λόγω τοπικών αντιδράσεων να προχωρήσει στην γεώτρηση και αποσύρεται. Τώρα θα δοκιμαστούν οι αντοχές της Chevron και οι υποσχέσεις της κυβέρνησης πως αυτή τη φορά «θα τρέξουν» οι διαδικασίες για την εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου. Μέχρι και ο ακριβοθώρητος επικεφαλής της ΕΔΕΥΕΠ, της κρατικής εταιρείας που έχει αναλάβει να επιταχύνει (χωρίς κανένα αποτέλεσμα μέχρι σήμερα) τις γεωτρήσεις, Αρ. Στεφάτος εμφανίστηκε στον κυριακάτικο Τύπο. Με νέες υποσχέσεις.
Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει αφού μέχρι τον Μάρτιο λήγει η προθεσμία για να δηλώσει η κοινοπραξία των ExxonMobil – Helleniq Energy αν θα προχωρήσει σε σεισμικές έρευνες στο δυτικό μπλοκ, στο ένα από τα δύο που έχει αναλάβει νοτιοδυτικά της Κρήτης. Αν απαντήσει θετικά, όπως προεξοφλούν ορισμένοι στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ), τότε υπάρχει ελπίδα να δούμε ερευνητική γεώτρηση κάποια στιγμή στο τέλος του 2026 ή το 2027. Σε διαφορετική περίπτωση, αν η κοινοπραξία δεν προχωρήσει σε νέες σεισμικές έρευνες ή ερευνητική γεώτρηση, η πλέον ώριμη παραχώρηση για έρευνες υδρογονανθράκων στην Ελλάδα θα επιστρέψει στο δημόσιο.
Οι αλλαγές στο σιδηρόδρομο και οι συγχωνεύσεις
Την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκαν οι γενικές συνελεύσεις της ΕΡΓΟΣΕ και του ΟΣΕ ώστε να εγκριθεί η απορρόφηση της πρώτης από τον ΟΣΕ που μετονομάζεται σε Σιδηρόδρομοι Ελλάδος ΑΕ. Η τελευταία απορροφά και τον κλάδο τροχαίου υλικού της ΓΑΙΑΟΣΕ με στόχο να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σχήμα που θα διαχειρίζεται την υποδομή, την επιδομή και το τροχαίο υλικό του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου. Οι συγχωνεύσεις, βέβαια, δε λύνουν το πρόβλημα με το προσωπικό και την απουσία σοβαρής στρατηγικής ανάπτυξης του σιδηροδρομικού δικτύου στην Ελλάδα έπειτα από τόσες δεκαετίες απαξίωσης, με μικρές αναλαμπές. Ήδη καταγράφονται καθυστερήσεις στη διαδικασία για την πρόσληψη του ξένου ειδικευμένου συμβούλου που θα αναλάβει να συμμαζέψει το χάος σε ΟΣΕ και ΕΡΓΟΣΕ. Εδώ θα μου πείτε ακόμα ψάχνουμε να βρούμε επίσημο πόρισμα για την τραγωδία των Τεμπών…
Όταν ο Θ. Σκυλακάκης δίνει γραμμή υπέρ των ΑΠΕ
Ο ενεργειακός σχεδιασμός της Ελλάδας δεν θα αλλάξει επειδή εμφανίστηκε ένας ακόμα πετρελαϊκός κολοσσός στη χώρα ξεκαθάρισε χθες, σε συνέντευξή του στο Βήμα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θ. Σκυλακάκης. «Είμαστε ανταγωνιστικοί στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας» (ΑΠΕ), είπε ο ΥΠΕΝ και αναρωτήθηκε για ποιο λόγο ορισμένοι φανατικοί έχουν βάλει στην ίδια κατηγορία τις γεωτρήσεις για φυσικό αέριο ή πετρέλαιο με τις επενδύσεις σε ΑΠΕ. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να επενδύει στρατηγικά στις ΑΠΕ αλλά «ταυτόχρονα κάνουμε και έρευνες για φυσικό αέριο, ένα πολύτιμο καύσιμο, κρίσιμο για να πετύχουμε τη μετάβαση» δηλώνει ο Θ. Σκυλακάκης.
Δύο νέα ξενοδοχεία από την Blend της οικογένειας Καλλιτσάντση
Μέχρι το τέλος του χρόνου θα λειτουργήσουν τα δύο νέα ξενοδοχεία που αναπτύσσει αυτό τον καιρό η Blend Development του Πάρη Καλλιτσάντση. Ο Π. Καλλιτσάντσης υπήρξε ανώτερο στέλεχος της ΕΛΛΑΚΤΩΡ όπως και ο πατέρας του Δημήτρης Καλλιτσάντσης που ήταν από τους βασικούς μετόχους και για πολλά χρόνια αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Η οικογένεια αποχώρησε από την ΕΛΛΑΚΤΩΡ όταν έχασε τη μάχη από την ολλανδική Reggeborgh Invest που ελέγχει σήμερα την εισηγμένη. Το πρώτο από τα δύο υπό κατασκευή ξενοδοχεία της Blend Development βρίσκεται στην οδό Σταδίου 54 και θα είναι τετράστερο με 130 δωμάτια. Στη διασταύρωση της οδού Πειραιώς με την Γερανίου η εταιρεία απέκτησε ένα δεύτερο ακίνητο και θα λειτουργήσει μικρότερο ξενοδοχείο με 32 δωμάτια. Η εταιρεία ήδη λειτουργεί ξενοδοχεία στο κέντρο της Αθήνας.
Ο νέος υποψήφιος για τη θέση του Γ. Γ. Βιομηχανίας
Πριν από λίγες ημέρες η στήλη είχε αναφερθεί σε ένα συμπαθέστατο κουμπάρο δύο υπουργών και υποψήφιο δήμαρχο που προορίζονταν για τη θέση του γενικού γραμματέα Βιομηχανίας. Τελικά, όπως ακούγεται τις τελευταίες ώρες, ο πολυπράγμων συνεργάτης πλήθους υπουργών δεν ευτύχησε να αναλάβει τη θέση. Νέος υποψήφιος για το πόστο του γενικού γραμματέα Βιομηχανίας είναι πλέον ο κ. Λευτέρης Κρητικός που επίσης έχει εργαστεί ως σύμβουλος πλήθους υπουργών και σήμερα είναι διευθύνων σύμβουλος του Εθνικού Συστήματος Υποδομών Ποιότητας. Συμμετέχει, επίσης, στο συμβούλιο διοίκησης της ΑΑΔΕ. Αν προχωρήσει, όπως θεωρούν κάποια στελέχη της κυβέρνησης, τότε πρέπει να αναμένουμε ερευνητική γεώτρηση προς το τέλος του 2026 ή το 2027. Αν δεν προχωρήσει τότε το «οικόπεδο» επιστρέφει στο δημόσιο και χάνεται η ευκαιρία της πιο ώριμης παραχώρησης για έρευνα υδρογονανθράκων στη χώρα μας.
Γιατί ο Κ. Χατζηδάκης επιμένει τόσο πολύ στη «δημοσιονομική σύνεση»
Είναι να απορεί κανείς γιατί ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστής Χατζηδάκης, σε κάθε του τοποθέτηση αναφέρει σαν πρώτιστη προτεραιότητα του τη «δημοσιονομική σύνεση», ενώ την ίδια ώρα που η κυβέρνηση στην οποία ανήκει επίσης το πρώτο για το οποίο περηφανεύεται είναι η επίτευξη (και με το παραπάνω) των δημοσιονομικών της στόχων. Τι ποιο λογικό να επιμένει στη «δημοσιονομική σύνεση», ο Υπουργός Οικονομικών, θα πει κανείς. Σωστό. Ανησυχεί, βλέποντας τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία, θα πει ένας άλλος. Σωστό και αυτό. Είναι, όμως, και ένας λόγος για τον οποίο ο κος Χατζηδάκης επιμένει στη «δημοσιονομική σύνεση», όμως, πληροφορείται η στήλη: Οι ολοένα και μεγαλύτερες πιέσεις ιδίως στο εσωτερικό του κόμματος του, οι οποίες αντανακλούν τις ολοένα και μεγαλύτερες πιέσεις ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων, δεδομένου μάλιστα ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στην αντιπολίτευση κάποιος διακριτός πόλος αντικατάστασης της Νέας Δημοκρατίας κυβέρνηση (και οι κοινωνικές πιέσεις «πέφτουν» μονόπλευρα στην κυβέρνηση!) για την ικανοποίηση πλήθος αιτημάτων ιδίως από τους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά τους συνταξιούχους. Κοινώς: Πιέσεις για αυξήσεις δαπανών.
Κρίσιμο το διάστημα έως τον Ιούνιο
Οι επόμενοι μήνες θα είναι κρίσιμοι για την ένταση αυτών των πιέσεων. Τον επόμενο μήνα, τον Φεβρουάριο θα αποφασίσει το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για τα αναδρομικά στις επικουρικές συντάξεις και τον Ιούνιο θα συνεδριάσει το Συμβούλιο της Επικρατείας για τον 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο. Να σημειωθεί εδώ πως η ΑΔΕΔΥ (η οποία προσέφυγε στο ΣτΕ) διεξάγει κοινή καμπάνια με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων υπέρ της επαναφοράς του 13ου και 14ου μισθού. Πόσο θα κόστιζε η καταβολή των αναδρομικών και 2 ακόμα μισθών στο δημόσιο. Κοντά 3 δις. ευρώ. Όσο δηλαδή έχει περιθώριο να αυξήσει η Ελλάδα τις δαπάνες της με βάση το νέο ευρωπαϊκό Σύμφωνο Σταθερότητας. Μόνο που τα 2,5 από τα 3 δις. ευρώ έχουν ήδη κλειδώσει για άλλους λόγους: Αύξηση αμυντικών δαπανών, αύξηση δαπανών για συντάξεις, επίδομα στου ενστόλους. Μένουν μόνο 500 εκατ. ευρώ. Αλλά αυτά τα έχει τάξει στη «μεσαία τάξη» η κυβέρνηση για μειώσεις φόρων.
Οι «εναλλακτικές»
Συνεπώς, η στήλη δεν βλέπει από ποια πηγή θα μπορούσαν να καλυφθεί το κόστος μιας τόσο μεγάλης δαπάνης. Όσον αφορά τα σενάρια που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας, σύμφωνα με τα οποία τα αναδρομικά από τις επικουρικές -το οποίο αποτελεί ένα εφάπαξ ποσό και όχι μία μόνιμη δαπάνη (όπως η επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο)- θα μπορούσαν να καλυφθούν από τον… «κουμπαρά» του Ασφαλιστικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης Γενεών (ΑΚΑΓΕ), στελέχη του οικονομικού επιτελείου ξεκαθαρίζουν στη στήλη τα εξής: Πρώτον, μία δαπάνη του ΑΚΑΓΕ αποτελεί δημοσιονομική δαπάνη και άρα λαμβάνεται υπόψη στο όριο δαπανών το οποίο τίθεται από το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας. Δεύτερον, αν αποφασιζόταν να δοθούν αναδρομικά μόνο σε όσους συνταξιούχους προσέφυγαν δικαστικά, το ποσό που θα έπρεπε να καταβάλλει το δημόσιο είναι γύρω στα 700 εκατ. ευρώ. Ίσως είναι δημοσιονομικά υποφερτό θα πει κανείς, αν όχι φέτος, αλλά του χρόνου και σε δόσεις. Τι θα γίνει, όμως, με όσους δεν προσέφυγαν δικαστικά; Δεν θα προσφύγουν και αυτοί μετά; Αν η κυβέρνηση αποφάσιζε να τα δώσει και σε αυτούς αναδρομικά, το κόστος αγγίζει τα 2 δις. ευρώ… Τρίτον, μνημονιακός νόμος του 2015 απαγορεύει την άντληση αποθεματικών από τον ΑΚΑΓΕ του επικουρικού. Θα πει κανείς νόμος αλλάζει νόμο. Σύμφωνοι, αρκεί να μας πείσει κάποιος πως ενώ δεν ανοίγει ο ΑΚΑΓΕ – Επικουρικού για την κάλυψη τη δαπάνης για τρέχουσες (!) συντάξεις αν και χρειάζεται να γίνει κάτι τέτοιο, θα ανοίξει για την καταβολή αναδρομικών…
«Δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτική»
Πρόσφατα, ρώτησε πρόσφατα ο διοικητής δημόσιου φορέα ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του οικονομικού επιτελείου: «Στο δια ταύτα, τι σημαίνει το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας;». Η απάντηση του υψηλόβαθμου στελέχους του οικονομικού επιτελείου ήταν ξεκάθαρη: «Άστα να πάνε, δεν μπορούμε (σ.σ. με το Σύμφωνο Σταθερότητας) να κάνουμε πολιτική»…
Ο Rogoff, ο Τραμπ, η Γερμανία και η… Ελλάδα
Είναι εντυπωσιακό όταν σε μία συνέντευξη της μεγαλύτερης γερμανικής οικονομικής εφημερίδας (Handelsblatt, 24.1.25) με ένα από τους μεγαλύτερους αναλυτές (Kenneth Rogoff, τέως Επικεφαλής Οικονομολόγος του ΔΝΤ) με κεντρικό θέμα την εκλογή Τραμπ, γίνεται μέρος της συζήτησης η… Ελλάδα. «Εδώ και χρόνια, χώρες όπως η Ισπανία και η Ελλάδα αναπτύσσονται πολύ ταχύτερα από τη μεγαλύτερη οικονομία», επισημαίνει η Handelsblatt. Και απαντά ο Rogoff: «Μην αποθαρρύνεστε, η Γερμανία είναι ο οικονομικός γίγαντας στο κέντρο της Ευρώπης. Καμία χώρα στην Ευρώπη δεν θα μπορέσει να την αντικαταστήσει. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι μια νέα κυβέρνηση θα αναβιώσει το πνεύμα που επικρατούσε πριν από 20 χρόνια και θα ξεκινήσει επιτέλους τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Προφανώς, ουδείς μπορεί (στα σοβαρά) να ισχυριστεί πως μπορεί μία χώρα του (λιλιπούτειου) οικονομικού μεγέθους της Ελλάδας να «αντικαταστήσει» τη Γερμανία. Ωστόσο, η στήλη δεν …ορκίζεται κιόλας πως δεν μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν πως άλλες μεγαλύτερες χώρες στην Ευρώπη ή ένα σύνολο χωρών, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τέτοιο. Πάντως ο Αμερικάνος Rogoff αποκλείει 100% μία τέτοια δυνατότητα και μόνη ελπίδα του είναι να αλλάξει ρότα η ίδια η Γερμανία.
«Ποιος θα επενδύσει σε μια περιοχή όπου κανείς δεν ξέρει πόσο θα διαρκέσει αυτός ο πόλεμος;»
Ο Αμερικανός Rogoff «προσγειώνει» και σε ένα άλλο πεδίο όσους -και αυτοί δεν είναι λίγοι και στην Ελλάδα – πιστεύουν πως το αν θα έλθουν άμεσες ξένες επενδύσεις ή όχι στη χώρα μας εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά με το πόσο γρήγορα και πόσο βαθιά θα προχωρήσουν οι «μεταρρυθμίσεις». «Η Ευρώπη είναι το κύριο θύμα του πολέμου στην Ουκρανία. Ποιος θα επενδύσει σε μια περιοχή όπου κανείς δεν ξέρει πόσο θα διαρκέσει αυτός ο πόλεμος;», διερωτάται ο τέως επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ. Και αν η ερώτηση (η οποία αποτελεί εμμέσως και την απάντηση) του Ρογκοφ ισχύει για την Ευρώπη γενικά, η στήλη διερωτάται με τη σειρά της πιο συγκεκριμένα: Ποιος θα έλθει να επενδύσει στην Ανατολική Ευρώπη (στην οποία εκτυλίσσεται αυτός ο πόλεμος και στην οποία ανήκει γεωγραφικά και η χώρα μας) «όπου κανείς δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει αυτός ο πόλεμος»; (για να μην αναφέρουμε τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τη διαρκή ένταση με τη εξ ανατολών γειτονική χώρα).
