Στις… «ράγες της σύγκρουσης» κινούνται κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην υπόθεση των Τεμπών, αυτής της ανείπωτης τραγωδίας, που χωρίς καμία αμφιβολία συνιστά… «συλλογικό τραύμα».
Οι μαζικές κινητοποιήσεις πολιτών, πριν από 11 ημέρες, το απέδειξαν, και η μεγάλη «ήττα» του πολιτικού κόσμου ήταν πως αυτό το «ποτάμι» του κόσμου, αυτή την αντίδραση, δεν μπορούν να την … οικειοποιηθούν για ίδιον όφελος.
Ήταν ίσως μία από τις πιο… «υγιείς» αντιδράσεις της κοινωνίας των πολιτών.
Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους, όχι γιατί ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα κομμάτων – κανένα κόμμα δεν θα μπορούσε να σηκώσει από τον καναπέ κόσμο σε 199 πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό – αλλά γιατί αισθάνεται ότι δύο χρόνια μετά από το τραγικό δυστύχημα, τα ερωτήματα που ζητούν απάντηση είναι πολλά και η απόδοση δικαιοσύνης παραμένει το μεγάλο ζητούμενο.
Και θα ήταν λάθος, τόσο της κυβέρνησης, όσο και της αντιπολίτευσης, να μη σεβαστούν το κοινό, περί δικαίου αίσθημα… Πόσο μάλλον, σε αυτό το τάιμινγκ όπου τα κοινωνικά αντανακλαστικά είναι οξυμένα.
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον Χρήστο Τριαντόπουλο, ώστε να διερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες σε σχέση με το «μπάζωμα» στον χώρο της τραγωδίας (ως υπεύθυνου για τον συντονισμό ενεργειών και δράσεων επί του πεδίου, στα Τέμπη), είναι μία από τις κοινοβουλευτικές δράσεις πάνω στην οποία μπορούν να «εργαστούν» από κοινού κυβέρνηση και αντιπολίτευση για να «ριχτεί φως»…
Το ίδιο, και αν μπουν στο «κάδρο» Προανακριτικής και ο πρώην υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Κώστας Καραμανλής ή και άλλα πολιτικά πρόσωπα, με βάση τα στοιχεία που ενδεχομένως προκύψουν από τα δύο κρίσιμα πορίσματα (του Πολυτεχνείου και του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων) για τα αίτια της έκρηξης και της πυρκαγιάς, από την οποία φέρεται να χάθηκαν ανθρώπινες ζωές.
Οι Προανακριτικές Επιτροπές στα μάτια του κόσμου είναι μία… «αμαρτωλή ιστορία». Η δε παραδοχή του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στον Alpha, ότι η Εξεταστική για τα Τέμπη «δεν ήταν από τις καλύτερες στιγμές του Κοινοβουλίου», ενισχύει την άποψη των πολιτών ότι αυτές οι επιτροπές λειτουργούν προς… «άφεση των αμαρτιών» στελεχών της εκάστοτε κυβέρνησης και ως πεδίο για αποκόμιση πολιτικού οφέλους για τα εκάστοτε κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ιδού λοιπόν η ευκαιρία, και για τις δύο πλευρές να αποδείξουν ότι μπορούν να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στους θεσμούς.
Αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης στους θεσμούς.., τη Βουλή, την κυβέρνηση, γενικότερα το πολιτικό σύστημα, όπως και στη Δικαιοσύνη, ήταν που έβγαλε χιλιάδες πολίτες στους δρόμους.
Τώρα, είναι ίσως η πιο κατάλληλη στιγμή όλες οι πλευρές να αντιληφθούν τον ιστορικό τους ρόλο, να πείσουν ότι οι θεσμοί μπορούν να λειτουργούν και να σηματοδοτήσουν μία νέα σχέση εμπιστοσύνης με την κοινωνία των πολιτών.
Τουλάχιστον, ας το προσπαθήσουν.
