Το κλίμα του τελευταίου διαστήματος, με φόντο την τραγωδία στα Τέμπη, έχει κλονίσει την αξιοπιστία της δικαιοσύνης και σε αυτό φέρει μεγάλη ευθύνη ο πολιτικός κόσμος της χώρας
Η Δικαιοσύνη ήταν και είναι πάντα ένα «καταφύγιο» για τον κάθε ένα από εμάς που αισθάνεται ότι αδικείται. Έχουμε τυφλή εμπιστοσύνη σε αυτή; Δυστυχώς όχι. Αλλά και πάλι, η Δικαιοσύνη παραμένει το «καταφύγιο», το μόνο που έχουμε σε μία Δημοκρατία.
Η εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη ναι, δεν είναι αυτονόητη. Πρέπει να καλλιεργείται μέσα από τη διαφάνεια, την ακεραιότητα της κρίσης των λειτουργών της, την απόδοση του δικαίου με αντικειμενικό τρόπο, μακριά από πολιτικές, οικονομικές κ.α. παρεμβάσεις.
Μόνο έτσι αποφεύγονται φαινόμενα κοινωνικής αναταραχής, πολιτικής εργαλειοποίησης, ακόμη και ακρότητες του τύπου «παίρνω το νόμο στα χέρια» μου.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, με φόντο την τραγωδία των Τεμπών, αποτυπώνουν το εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό της κοινής γνώμης που δηλώνει ότι δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη.
Το κλίμα του τελευταίου διαστήματος, έχει κλονίσει την αξιοπιστία της Δικαιοσύνης και σε αυτό, δυστυχώς, μεγάλη ευθύνη φέρει ο πολιτικός κόσμος της χώρας, που στέκεται απέναντι της κατά πως εξυπηρετεί.
Τα Τέμπη αποδείχτηκαν ένα εύφορο έδαφος για κόμματα της αντιπολίτευσης να της επιτεθούν μετωπικά, με κύριο στόχο τα πολιτικά οφέλη. Αλλά και οι ίδιοι οι λειτουργοί της, σε διάφορες, πολύκροτες υποθέσεις, έχουν αφήσει «παράθυρα» για καχυποψία.
Τα Τέμπη είναι ίσως μια μοναδική ευκαιρία για τη Δικαιοσύνη, να επουλώσει τις «μελανιές» της, ασχέτως πως δημιουργήθηκαν.
Είναι, πέρα από υποχρέωση της, και υπαρξιακή σχεδόν ανάγκη για αυτή, να ανακτήσει της εμπιστοσύνη των πολιτών, ρίχνοντας φως στην εθνική τραγωδία του δυστυχήματος, που αποτελεί ένα συλλογικό τραύμα.
Ποιος δεν έχει ταυτιστεί με τους συγγενείς των θυμάτων; Ποιος δεν θέλει η δικαιοσύνη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να κάνει το καθήκον της και να εντοπίσει τις ευθύνες για αυτή τη σιδηροδρομική τραγωδία, όσο ψηλά και αν βρίσκονται;
Είναι ίσως η πιο κρίσιμη ώρα (και) για τον ίδιο τον θεσμό, οι λειτουργοί τους να κάνουν απερίσπαστοι το καθήκον τους, να αποδώσουν ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ χωρίς επηρεασμούς -από όπου και αν αυτοί επιχειρηθούν- και η κρίση τους να μην είναι μόνο νομικά ορθή, αλλά και ουσιαστικά δίκαιη.
Με άλλα λόγια, στην υπόθεση των Τεμπών οι δικαστές κρίνονται και ως θεματοφύλακες της Δικαιοσύνης.
