Αυτή την εβδομάδα οι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρωζώνης πρέπει να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τα επιτόκια, ή για την ακρίβεια τι θα κάνουν με το ευρώ.
Υπάρχουν δύο προφανείς λόγοι που δεν επιτρέπουν στην ΕΚΤ να καθυστερήσει και πολύ στην πορεία μείωσης των επιτοκίων. Τόσο προφανείς που κανείς πλέον όσο και να θέλει δεν μπορεί να αγνοήσει.
Ο πρώτος είναι η ραγδαία ανατίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου η οποία γίνεται ακόμα χειρότερη για την Ευρωζώνη, λόγω των δασμών Τραμπ, που έτσι κι αλλιώς έχουν ενεργοποιηθεί, παρά τα μπρος πίσω στις σχετικές εξαγγελίες.
Ο δεύτερος λόγος είναι η ύφεση στην οποία βαδίζει σταθερά η Ευρωζώνη και η οποία σύμφωνα με αυτά που είπαν οι Κεντρικοί Τραπεζίτες στους Υπουργούς Οικονομικών του Eurogroup προχθές στην Βαρσοβία είναι σχεδόν οριζόντια για την ευρω-οικονομία.
Και η οποία έχει ήδη αρχίσει να αφήνει ίχνη προβλημάτων ρευστότητας σε ένα κρίσιμο τμήμα της ευρωπαϊκής κεφαλαιαγοράς…
Ύφεση και ανατίμηση του ευρώ μαζί, αρκούν για να αναχαιτίσουν τις όποιες πληθωριστικές τάσεις ενισχύει διεθνώς και στην Ευρώπη, η πολιτική Τραμπ. Με άλλα λόγια η «εξίσωση» βγάζει σταθερό αποτέλεσμα για αποφάσεις που οδηγούν στην μείωση των επιτοκίων και όχι μόνον.
Το «φρένο» στα επιτόκια.
Τι μπορεί να βάλει φρένο ή να καθυστερήσει τις αποφάσεις αυτές;
Σύμφωνα με πληροφορίες των Οικονοκλαστικών, στην προχθεσινή (11.4.2025) συνάντηση της Βαρσοβίας οι Κεντρικοί Τραπεζίτες, παρουσιάζοντας την παραπάνω εικόνα για την κατάσταση στους ΥΠΟΙΚ, επέμειναν παράλληλα και σε ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό της τρέχουσας κατάστασης.
Επισημάνθηκε με έμφαση – σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες – η «αβεβαιότητα» που επικρατεί καθώς ο εμπορικός πόλεμος αρχίζει να παίρνει χαρακτηριστικά επέκτασης στον νομισματικό ανταγωνισμό. Και κάπου εκεί τα πράγματα, για να το πούμε διακριτικά, ξεφεύγουν… από τα όρια αποτελεσματικότητας των «μοντέλων» που με τα οποία δουλεύουν τα τμήματα ανάλυσης της ΕΚΤ.
Πράγματι οι κεντρικοί τραπεζίτες φαίνεται να ζήτησαν «χρόνο» από τους ΥΠΟΙΚ για να δώσουν μία πιο σταθερή και βέβαιη εκτίμηση για την πορεία της ευρω-οικονομίας στις νέες συνθήκες. Και αυτό θεωρούν ότι μπορεί να επιτευχθεί – τι σύμπτωση – στα τέλη του εξαμήνου όταν εξαντλείται και το τρίμηνο χρονικό περιθώριο της αναβολής των δασμών που έχει εξαγγείλει ο Τραμπ στις 2 Απρίλη. Κάποιες από τις εκτιμήσεις αυτές μάλιστα έγιναν αντικείμενο μιας συνάντησης «στο πόδι» στο περιθώριο του Eurogroup, στην οποία συμμετείχαν μόλις 5 εκ των παρισταμένων στο άτυπο ECOFIN/Eurogroup στην Βαρσοβία.
Με άλλα λόγια, θα ήταν μάλλον σαν «να κλέβεις εκκλησία», που λέει και το γνωστό λαϊκό απόφθεγμα, το να προβλέψει κανείς ότι την Πέμπτη η ΕΚΤ θα ανακοινώσει μία μείωση επιτοκίων 0,25%, προκειμένου αφ’ ενός να ανταποκριθεί στις ήδη διαμορφωμένες προσδοκίες των αγορών και αφ’ εταίρου για να μην αυξήσει την αβεβαιότητα που έτσι κι αλλιώς κυριαρχεί…
Οι πραγματικές αποφάσεις για το τι μέλλει γενέσθαι με τα επιτόκια, δηλαδή με το ευρώ και τις συναλλαγματικές του ισοτιμίες, αναβάλλονται. Και όπως όλα δείχνουν αναμένεται να ακολουθήσουν το χρονοδιάγραμμα των «αποφάσεων» του Τραμπ.
Με άλλα λόγια… τρέχα γύρευε.
