Η λέξη «βεβαιότητα» ίσως είναι η πλέον ακατάλληλη για να περιγράψει κανείς τις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην πολιτική και την οικονομία λίγα 24ωρα μετά την απόπειρα δολοφονίας του Τράμπ.
Αναμφίβολα όμως, αυτές οι «συνθήκες» έχουν γίνει πιο δύσκολες και «χαοτικές» για τα ευρωπαϊκά δεδομένα σε όλα τα επίπεδα.
Ακόμα και η επικείμενη επανεκλογή της κας Φον Ντερ Λάινεν την Τετάρτη στις Βρυξέλλες μοιάζει περισσότερο αμφίβολη, καθώς το πολύ πιθανό πλέον ενδεχόμενο επανεκλογής Τράμπ στις ΗΠΑ, δεν είναι η πλέον ευνοϊκή συνθήκη για την μέχρι σήμερα «εξυπηρετική» για τις σχέσεις Ευρώπης – ΗΠΑ επιλογή της… Πολύ περισσότερο που αυτός ο νέος παράγοντας αμφισβήτησης έρχεται να «κάτσει» πάνω σε ένα ήδη αμφίβολο πεδίο πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων μέσα στο παρατεταμένο περιβάλλον αστάθειας που έχει προκύψει στην Γαλλία, κρίσιμο σημείο αναφοράς στις σχέσεις Ε.Ε. και ΗΠΑ μεταπολεμικά.
Σε κάποιο βαθμό οι νέες «συνθήκες» ασφαλώς θα εξαρτηθούν και από το πως θα αντιδράσει το Δημοκρατικό Κόμμα (επιμονή ή όχι στην υποψηφιότητα Μπάιντεν), σ’ αυτό που θα προκύψει την Κυριακή στο Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων, με την «συσπείρωση γύρω από την σημαία» που το σύστημα Τράμπ έχει ήδη αρχίσει να ταυτίζει με την εικόνα του την στιγμή της δολοφονικής απόπειρας.
Σε κάθε περίπτωση η πολιτική του «ισχυρότερου δολάριου», ο εμπορικός «προστατευτισμός» και η «λιγότερη» συνεργασία με την Ε.Ε. τόσο στην οικονομία, όσο και στις γεωπολιτικές προτεραιότητες (Ουκρανία/Ρωσία, Μέση Ανατολή, Κίνα) είναι ένα πολύ διαφορετικό «περιβάλλον» για την Ευρώπη, από εκείνο για στο οποίο είχε προσαρμοσθεί και θεωρούσε ότι μπορεί να συνεχίσει το ίδιο, μετά τις Ευρωεκλογές.
Η αμηχανία αυτή είναι πολύ πιθανό να καταγραφεί με κάποιο τρόπο και στις σημερινές ανακοινώσεις του Eurogroup στις Βρυξέλλες, καθώς όχι μόνο το σκέλος της δημοσιονομικής πολιτικής στο οποίο η Ευρωζώνη προσανατολιζόταν για το 2025, αλλά και το σκέλος της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ, τίθεται υπό την «δοκιμασία» μιας νέας οικονομικής κατάστασης, με το πολύ πιθανό πλέον ενδεχόμενο επανεκλογής Τράμπ.
Ποια είναι αυτή η νέα κατάσταση;
Την έχει περιγράψει με πολύ καθαρό τρόπο ο τέως ΥΠΟΙΚ και οικονομικός σύμβουλος των Κλίντον και Ομπάμα, Λάρι Σάμμερς αρκετές φορές. Προειδοποίησε – και κανείς δεν τον αμφισβήτησε – ότι οι πρωτοβουλίες στην οικονομική πολιτική του Τράμπ («οικονομικός εθνικισμός») οδηγούν σε ένα περιβάλλον στασιμοπληθωρισμού, το οποίο – αν απομονωθεί στο επίπεδο της οικονομίας – θα έχει άμεσες συνέπειες στην ευρωζώνη και το Ευρώ.
Με αυτά τα δεδομένα φαίνεται ότι μέχρι τον Νοέμβριο οι «προβλέψεις» για την Πολιτική θα καθορίζουν τις προβλέψεις για την Οικονομία μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο και η πραγματικότητα να βάλει στην άκρη τα «στοιχήματα» των αγορών αλλά και των κυβερνήσεων των «ευρω-συμμάχων». Μέχρι τότε τα γεγονότα θα τροφοδοτούν και θα τροφοδοτούνται από την μορφή που θα παίρνει η κατάσταση στις ΗΠΑ και θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς ότι θα βρίσκονται στο … έλεος της εσωτερικής οικονομικής και πολιτικής διάσπασης στις ΗΠΑ.
