Κατά την συνήθη τακτική της η Κομισιόν όταν ετοιμάζεται για κάτι σημαντικό, επιτρέπει «διαρροές» για να μετρήσει… αντιδράσεις.
Κάπως έτσι τα 500 εκατομμύρια των κατοίκων της Ε.Ε. πληροφορούνται – μέσω διαρροών σε βρετανικά ΜΜΕ – ότι η Ε.Ε. που ξέραμε σε λίγο δεν θα υπάρχει. Τουλάχιστον όχι όσο αφορά την συγκέντρωση και αναδιανομή πόρων που επισήμως μέσω των κοινοτικών προγραμμάτων στοχεύουν στην περιβόητη «σύγκλιση» των οικονομιών των χωρών μελών της Ενωμένης (;) Ευρώπης.
Σύμφωνα με τις «διαρροές», ο νέος Προϋπολογισμός που σχεδιάζει η Κομισιόν «προσθέτει» δύο πολύ μεγάλες «νέες δαπάνες», αυτές που θα αφορούν στην εξυπηρέτηση του ευρωχρέους από τα ομόλογα με τα οποία χρηματοδοτήθηκαν τα προγράμματα για την πανδημία, όπως επίσης και αυτές (επιπλέον των εθνικών δαπανών) που θα πρέπει να δημιουργηθούν για την ενίσχυση της «ευρωπαϊκής άμυνας».
Κατά συνέπεια «αναδιανέμεται» ότι θα έχει απομείνει από τους διαθέσιμους πόρους του Προϋπολογισμού – λόγω προτεραιότητας – με νέα κριτήρια, στους ήδη υπάρχοντες τομείς όπως η γεωργία, οι υποδομές, και η χρηματοδότηση της «σύγκλισης».
Ο Προϋπολογισμός της Ε.Ε., που προς το παρόν χρηματοδοτείται με το 1% του ΑΕΠ της Ε.Ε. – με κάποιες χώρες να είναι καθαροί συν-εισφέροντες και άλλοι καθαροί «λήπτες» – θα ανακατανεμηθεί συνολικά, είτε αυξηθεί κατ’ ελάχιστον (που είναι πιθανό παρά τις αντιρρήσεις Γερμανία – Ολλανδίας), είτε παραμείνει στα τρέχοντα επίπεδα σαν ποσοστό του ΑΕΠ.
Να υπενθυμίσουμε ότι «καθαροί» εισφέροντες είναι εκείνοι που δίνουν περισσότερα από όσα παίρνουν από τα κοινοτικά ταμεία (π.χ. Γερμανία, Ολλανδία, κ.λ.π.) και καθαροί «λήπτες» είναι οι χώρες που παίρνουν περισσότερα από όσα δίνουν (π.χ. η Ελλάδα). Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις οι καθαροί «εισφέροντες», σε ανταπόδοση έχουν ισχυρότερο λόγο στο που και πώς δίνονται τα έργα και οι επενδύσεις που χρηματοδοτούνται με τους κοινοτικούς πόρους, με όφελος βέβαια στους συνδεόμενους επιχειρηματικούς ομίλους των χωρών τους.
Η μεγάλη αλλαγή
Τι θα αντιπροσωπεύουν οι «νέες» δαπάνες; Κατά τα αναφερόμενα στην «διαρροή», οι δαπάνες για την εξυπηρέτηση του κοινού ευρωπαϊκού χρέους (NGEU, κ.λ.π.) θα αποτελούν το 20% των συνολικών δαπανών (!). Αν αυτό αποδειχθεί τελικά σωστό σαν πρόβλεψη όπως αναφέρεται στο σχέδιο, οι «απώλειες» από τα προς κατανομή κεφάλαια θα είναι τεράστιες. Και ειδικά για την γεωργία και την περιβόητη «σύγκλιση», το πάλαι ποτέ Ταμείο Συνοχής. Για την «άμυνα» επίσης οι δαπάνες δεν είναι σαφές αν θα συμπεριλαμβάνουν την προβλεπόμενη αύξηση των εθνικών προϋπολογισμών με στόχο το 3% ή το 5% που έχει ζητήσει ο Τραμπ για να … μείνει στο ΝΑΤΟ. Σε κάθε περίπτωση όμως τα χρηματοδοτικά προγράμματα που θα αφορούν στην στήριξη της Έρευνας στον τομέα αυτό όπως και στο ήδη υπάρχον βιομηχανικό εξοπλιστικό σύμπλεγμα της Ευρωζώνης θα αφορούν καθαρά «νέες» επιπρόσθετες δαπάνες από τον Προϋπολογισμό της Ε.Ε.
Και βέβαια αυτής της νέας δαπάνης οι ευνοούμενοι θα είναι εκείνοι που διαθέτουν ήδη βιομηχανικές εξοπλιστικές μονάδες ή που μπορούν να αποκτήσουν άμεσα νέες. Όπως π.χ. στην Γερμανία όπου ήδη τρέχουν προγράμματα μετατροπής βιομηχανιών βαρέων γεωργικών μηχανημάτων (που βρίσκεται σε κρίση) σε μονάδες παραγωγής οπλικών συστημάτων. Εκείνοι που θα μείνουν έξω από τον χορό αυτών των χρηματοδοτήσεων είναι εκείνοι που, είτε είχαν τέτοιες βιομηχανίες και τις έκλεισαν ή τις περιόρισαν δραματικά, είτε που δεν έχουν καθόλου. Η Ελλάδα προφανώς ανήκει με ελάχιστες εξαιρέσεις στην τελευταία κατηγορία με τα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία 20 – 25 χρόνια…
Η κατανομή των υπολοίπων
Πως μοιραζόταν μέχρι τώρα αυτό το 1% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ; Κατ’ αρχήν την μερίδα του λέοντος είχαν και εξακολουθούν να έχουν οι αγρότες (αν και αυτό πλέον ισχύει περισσότερο για τις μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις και πολύ λιγότερο για τους μεμονωμένους αγρότες). Κατά δεύτερο λόγο υπήρχαν οι ενισχύσεις των φτωχών περιοχών με στόχο την στήριξη και ανάπτυξή τους και κατά τρίτον υποδομές/έργα και εξυπηρέτηση – πληρωμές της λειτουργίας της τεράστιας γραφειοκρατικής δομής της Ε.Ε.
Με δεδομένο ότι αυτοί που θα κάνουν την νέα κατανομή ανήκουν στην τελευταία κατηγορία, είναι αναμενόμενο να περιμένουμε πως, αφού αφαιρεθούν από τους διαθέσιμους πόρους (1% του ΑΕΠ) οι δαπάνες για τόκους και χρέη και οι χρηματοδοτήσεις των προγραμμάτων για την «άμυνα», ότι απομένει θα πάει για να κρατήσει ζωντανή την γραφειοκρατία (που θα τα μοιράζει) και ότι απομένει θα … θυμίζει πολύ λίγο έως καθόλου, τους σημερινούς διαθέσιμους πόρους και τα χρηματοδοτικά προγράμματα για την Γεωργία ή την Σύγκλιση και τις υποδομές…
Και όλα αυτά τα σχεδιάζει και τα προωθεί η Κομισιόν υπό την προεδρία της κας Φον Ντερ Λάινεν, η οποία μεταφορικά μιλώντας «ξημεροβραδιάζεται» μπροστά στο τηλέφωνο, μήπως και την καλέσει ο Πρόεδρος.
Να πούμε καλορίζικα; Μάλλον δεν είναι η ώρα για μπλακ χιούμορ και για αστεία…
