Ο Αύγουστος «ξύπνησε» για τα καλά την διεθνή οικονομία και τις χρηματαγορές, υποχρεώνοντας μεγάλους και μικρούς «παίχτες», είτε να καθυστερήσουν τις διακοπές τους, είτε να γυρίσουν πίσω άρον άρον.
Μία εβδομάδα μετά το ξέσπασμα της κρίσης οι χρηματιστηριακές αγορές δείχνουν να κινούνται σε νέα επίπεδα ισορροπίας καθώς τα «μάκρο» στοιχεία της αμερικάνικης οικονομίας, μάλλον καθησυχάζουν όσους περίμεναν χειρότερα στοιχεία για την ανεργία και την καταναλωτική δαπάνη, έχοντας την προσοχή τους στο «αν και πως» μιας επερχόμενης ύφεσης.
Μια ματιά στα δύο βασικά στοιχεία αφορμές της μεγάλης πτώσης της Δευτέρας (5.8.2024) δείχνει ότι ένα δεύτερο κύμα από το τσουνάμι που έσκασε πριν από πέντε ημέρες, δεν φαίνεται προς το παρόν στον ορίζοντα.
Γιατί; Γιατί από την μία πλευρά η απασχόληση στις ΗΠΑ με τα νεότερα στοιχεία για τα επιδόματα ανεργίας δεν δείχνουν άμεση επιδείνωση και γιατί επίσης, σύμφωνα με την JP Morgan, τα ¾ των κεφαλαίων που είχαν ανοίγματα με το carry trade του ιαπωνικού γιέν με το δολάριο «ξεφούσκωσαν» καλυπτόμενα από μετακινήσεις κεφαλαίων άλλων assets για να κλείσει έστω πρόσκαιρα, η τρύπα που δημιουργήθηκε με την ανατίμηση του γιέν και την αύξηση των ιαπωνικών επιτοκίων.
Κατά συνέπεια μία προσωρινή …παύση, με διόρθωση ζημιών όπου αυτό γίνεται, εν αναμονή του πως θα μιλήσουν και τι θα πουν οι κεντρικοί τραπεζίτες στο Jackson Hole στα τέλη του μήνα.
Εκεί όπου ο Τζ. Πάουελ σχεδόν τρεις μήνες πριν από τις αμερικάνικες εκλογές, θα εξηγήσει πως …βλέπει τον κόσμο και τι έχει σκοπό να κάνει με τα επιτόκια. Εκεί θα υποχρεωθεί να πάρει θέση και η «σιωπηρή» μέχρι σήμερα κα Λαγκάρντ, που περιμένει μαζί με τους ευρωπαίους συναδέλφους της να δει πως στήνεται το σκηνικό των χρηματαγορών μεταξύ ΗΠΑ και Ασίας, για να βρει την λιγότερη … άβολη θέση στις αγορές συναλλάγματος για το ευρώ.
Κάποιες αναλύσεις λένε τα τελευταία 24ωρα ότι αυτό που συνέβη την Δευτέρα, πέραν των άλλων -ή μάλλον ευκαιρίας δοθείσης- ήταν μία δοκιμαστική κίνηση των αγορών να τεστάρουν τις αντιδράσεις των κεντρικών τραπεζών και ειδικά της Fed, απέναντι στο ενδεχόμενο μεγαλύτερων πιέσεων με στόχο την πιο γρήγορη και μεγαλύτερη του προβλεπόμενου μείωση των επιτοκίων στο άμεσο μέλλον.
Βέβαια μία τέτοια «δοκιμή» που να κοστίζει 6,4 τρισ. δολάρια δύσκολα την λες ευκαιρία, αλλά ένα είναι βέβαιο, κάποιοι όπως ο περιβόητος Γουώρρεν Μπάφετ, με τα όσα συνέβησαν αυτές τις μέρες βρέθηκε με περισσότερα έντοκα γραμμάτια του αμερικανικού δημοσίου στο χαρτοφυλάκιό του από 230 δισ. δολάρια -και βέβαια ανάλογα κέρδη- από όσα συγκυριακά διαθέτει στο θησαυροφυλάκιό της η Fed.
Κάτι ήξερε, κάτι περίμενε; Ότι και αν έχει συμβεί εκείνος και κάποιοι άλλοι σαν αυτόν, από την κρίση αυτή βγήκαν εκπληκτικά κερδισμένοι, αφ’ ενός γιατί απέφυγαν την «εξαέρωση» των χρηματιστηριακών αξιών την Δευτέρα και αφ’ εταίρου γιατί εξασφάλισαν σίγουρες και υψηλές αποδόσεις από το αμερικάνικο κρατικό χρέος την ίδια στιγμή που «καίγονταν» τα 6,4 τρισ. δολάρια στα χρηματιστήρια.
Η επόμενη εβδομάδα κατά τα φαινόμενα δεν θα έχει και πολλά περισσότερα να μας πει για ότι συνέβη το προηγούμενο δεκαήμερο. Αλλά σε κάθε περίπτωση οι αιτίες -όπως εξηγήσαμε έγκαιρα στα Οικονοκλαστικά- αυτού που συνέβη, εξακολουθούν να είναι ενεργές και το ίδιο ή περισσότερο επικίνδυνες, καθώς το υπόβαθρο αυτής της κρίσης, το τρομακτικής κλίμακας επίμονο δημοσιονομικό έλλειμμα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, συνεχίζει να αυξάνεται στα επίπεδα του 8% του ΑΕΠ.
Και να τροφοδοτεί έτσι το ανάλογης κλίμακας δημόσιο χρέος των 35 τρισ. δολάρια που για να συνεχίσει να αναχρηματοδοτείται προϋποθέτει την απρόσκοπτη απορρόφηση ροών κεφαλαίου από την διεθνή αποταμίευση. Αυτή η «διαδρομή», όπως φάνηκε την Δευτέρα, δεν είναι πλέον τόσο ασφαλής όσο οι αγορές περίμεναν…
