Δικαιολογημένα οι «διευκρινίσεις» Τραμπ για επικείμενους δασμούς 25% σε Καναδά και Μεξικό, μαζί με τον «ναζιστικό» χαιρετισμό του Μασκ, συν τα αποκαλυπτικά ντεκολτέ του φορέματος της κας Μπέζος, έκλεψαν την προσοχή των ΜΜΕ, στην ορκωμοσία του νέου προέδρου των ΗΠΑ.
Και σχολιάσθηκαν επαρκώς, προκαλώντας πολλά ερωτηματικά, ειδικά όσο αφορά το γιατί επέλεξε να «χτυπήσει» με δασμούς από την πρώτη ημέρα τους «φίλους» γείτονες Καναδά και Μεξικό και όχι για παράδειγμα την Κίνα. Για τον Μασκ τίποτα το παράδοξο, δεδομένου ότι η συμπάθειά του για το AfD και την κα Μελόνι δεν είναι είδηση. Τα ερωτηματικά γι’ αυτόν έχουν να κάνουν με τον ρόλο του Χ στις εκλογές στην Ευρώπη, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Στην πρώτη του ημέρα όμως στο Οβάλ Γραφείο ο Ντ. Τραμπ υπέγραψε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό και αρκετά παράδοξο.
Υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα με το οποίο στις ΗΠΑ κηρύσσεται «κατάσταση ενεργειακής έκτακτης ανάγκης» με το οποίο αποκτά έκτακτες εξουσίες που αφορούν ανατροπές στον ενεργειακό χώρο.
Το παράδοξο έχει να κάνει με το γεγονός, ότι στις ΗΠΑ αυτή την περίοδο δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι υφίσταται κάποιου είδους ενεργειακό πρόβλημα, είτε στην παραγωγή, είτε στις προμήθειες, είτε στο εμπόριο των ενεργειακών προϊόντων.
Αντίθετα σήμερα στις ΗΠΑ το ρεύμα στοιχίζει από 8 έως και 10 φορές φθηνότερα από ότι στην Ευρώπη, το φυσικό αέριο στο εσωτερικό των ΗΠΑ κοστίζει 4 και 5 φορές φθηνότερα από όσο το πληρώνει η Ε.Ε.
Οι ΗΠΑ είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς πετρελαίου, ο μεγαλύτερος παραγωγός φυσικού αερίου και ο μεγαλύτερος εξαγωγός φυσικού αερίου στον πλανήτη.
Που βρίσκεται η «έκτακτη κατάσταση»; Ασφαλώς όχι εντός συνόρων ΗΠΑ.
Η πλήρης κατάργηση όλων των περιορισμών στην εξόρυξη και χρήση ορυκτών καυσίμων από την κυβέρνηση Τραμπ, όπως επίσης και η άμεση κατάργηση όλων των επιδοτήσεων που αφορούν στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, σε συνδυασμό με την αποχώρηση των ΗΠΑ από την Συμφωνία για το Κλίμα των Παρισίων, πιστοποιούν ότι η «έκτακτη κατάσταση», που συνδέεται με την υπογραφή αυτού του προεδρικού διατάγματος στο Οβάλ Γραφείο, αφορά κάθε άλλο παραγωγό και καταναλωτή ενέργειας στον πλανήτη, εκτός των ΗΠΑ.
Και πρώτα απ’ όλους αφορά στην Ευρωζώνη, η οποία όντας ο μεγαλύτερος καταναλωτής φυσικού αερίου (μαζί με την Κίνα), είναι ήδη ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες των ΗΠΑ (LNG). Πολύ περισσότερο τώρα που μέσα στον χειμώνα του 2024 – 25 σε πραγματική ενεργειακή κρίση, η Γερμανία ασφυκτικά από έλλειψη «πράσινης» ενέργειας (έχουν σταματήσει οι ανεμογεννήτριες λόγω καιρικών συνθηκών) και συνολικά οι χώρες της κεντρικής και νοτιο-ανατολικής Ε.Ε. υφίστανται τις συνέπειες της οριστικής διακοπής της ροής του φυσικού αερίου από την Ρωσία.
Αν καλοσκεφτεί κανείς τις συνέπειες αυτής της ανατροπής που επέρχεται με το διάταγμα αυτό για την ενέργεια, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να «πλημμυρίσουν» το διεθνές εμπόριο ορυκτών καυσίμων με αμερικάνικο πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Ίσως μάλιστα «φθηνότερο» και από αυτό των χωρών του Κόλπου. Αυτό προφανώς δεν αφορά μόνο τους καταναλωτές (π.χ. την Ευρωζώνη πρώτη απ’ όλους), αλλά και τους παραγωγούς ορυκτών καυσίμων, πέραν της Ρωσίας (φυσικό αέριο), όπως τις χώρες του Κόλπου, της ΝΑ Ασίας αλλά και της Κεντρικής Αμερικής. Και βέβαια όταν οι ΗΠΑ «πουλάνε» αυτό γίνεται με το «δικό» τους νόμισμα το δολάριο.
Με άλλα λόγια, κατά πως φαίνεται, η απειλή των «δασμών», ειδικά για την Ευρώπη, αρχίζει να αποκτάει μία περισσότερο σύνθετη εικόνα, που δεν αφορά μόνο το «κόστος» των εμπορευμάτων, αλλά κυρίως το «κόστος» της ενέργειας και έτσι του χρήματος.
Και σ’ αυτό η ΕΚΤ βρίσκεται και πάλι «πίσω», τόσο από πλευράς στρατηγικής, όσο και από πλευράς «δύναμης» για να διαχειριστεί μια τέτοια γεωπολιτική και οικονομική κατάσταση.
Αλλά ας μη βιαζόμαστε. Αυτό φαίνεται πως θα το δούμε σιγά – σιγά να ξεδιπλώνεται μέσα στο 2025, καθώς το θηρίο του αμερικάνικου ανεξέλεγκτου χρέους – που έχει ξεπεράσει τα 36,5 τρισ. δολ – θα απαιτεί διαρκώς «θυσίες», για να μη αρχίσει να τραντάζει τα κάγκελα του αδύναμου να το συγκρατήσει «κλουβιού» του στην Ουάσιγκτον και την Wall Street…
