Αναμφίβολα η αναμενόμενη σήμερα νέα μείωση των επιτοκίων από την ΕΚΤ, ιδιαίτερα μετά την πρόσφατη ισχυρή αντίστοιχη κίνηση της Fed (μείωση 0,5%), έχει συγκεντρώσει την προσοχή των οικονομικών ΜΜΕ. Το τι ακριβώς σημαίνει όμως αυτό, μπορούμε να το δούμε να αποτυπώνεται στις τιμές του χρυσού αρκετές ώρες πριν από τις ανακοινώσεις της Λαγκάρντ.
Στις τρέχουσες τιμές, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο χρυσός φλερτάρει με τα 2700 δολάρια (2699,70) η ουγκιά, ενώ στην Τράπεζα της Ελλάδος η χρυσή λίρα έχει σκαρφαλώσει στα 669,34 ευρώ, με τις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων σε ΗΠΑ και ΕΕ να κοιτάζουν μόνο ψηλά…
Με απλά λόγια ότι «κουβαλάει» στις πλάτες του αξία (χρυσός) και περισσότερη ασφάλεια (κρατικά ομόλογα), αυξάνει την τιμή του ακόμα και έναντι των ισχυρών νομισμάτων, όπως το δολάριο και το ευρώ.
Γιατί; Γιατί η «αξία» των νομισμάτων με τα οποία αποτιμάται η τιμή χρυσού και ομολόγων διολισθαίνει σταθερά ανεξάρτητα από το πόσο ταχύτερα «πέφτει» το ένα έναντι του άλλου, στο πλαίσιο της συνολικής «πτώσης».
Αυτό το γεγονός ίσως δίνει και μία περισσότερο κατανοητή εξήγηση για το γεγονός ότι ακόμα και τα μεγάλα διεθνή οικονομικά ΜΜΕ, υποχρεώνονται να εισάγουν στις αναλύσεις τους όσο αφορά τον πληθωρισμό ένα νέο «στοιχείο», τον λεγόμενο anti-core πληθωρισμό.
Τον πληθωρισμό δηλαδή των προϊόντων και των υπηρεσιών που οι δείκτες τιμών καταναλωτή των Κεντρικών Τραπεζών επιμένουν να αγνοούν στους υπολογισμούς τους και που δεν είναι άλλος από τον πληθωρισμό των τιμών ενέργειας και τροφίμων.
Ναι αυτόν αγνοούν οι Κεντρικοί Τραπεζίτες και οι Στατιστικές Υπηρεσίες, αλλά είναι αυτός που κατά βάση «αισθάνονται» οι τσέπες των καταναλωτών… Στα καθ’ ημάς είχαμε αρχίσει να τον αποκαλούμε «αντιληπτό πληθωρισμό», αλλά σαν όρος δεν ευδοκίμησε στο λεξιλόγιο του ΥΠΟΙΚ και των ΜΜΕ.
Για να επανέλθουμε όμως στο γεγονός της ημέρας. Η πολύ-αναμενόμενη μείωση των επιτοκίων, που όλοι περιμένουν να εξαγγελθεί σήμερα από την κα Λαγκάρντ, ακολουθώντας τον βηματισμό της Fed, έχει ήδη «προεξοφληθεί» από τις χρηματαγορές σπρώχνοντας ακόμα χαμηλότερα την συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ.
Και θα μπορούσε να πει κανείς «γιατί αυτό είναι κακό;». Αφού έτσι βελτιώνει την τιμολογιακή ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών εξαγωγών; Πράγματι τόσο το δολάριο όσο και το ευρώ με την διολίσθηση της συναλλαγματικής τους αξίας βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα του ενός έναντι του άλλου.
Με την διαφορά ότι η διολίσθηση του ευρώ έναντι του δολαρίου διώχνει κεφάλαια από τον χώρο εξυπηρέτησης του ευρωπαϊκού χρέους και αυξάνει τις τιμές εισαγωγών των ενεργειακών προϊόντων, επηρεάζοντας αυξητικά τις πληθωριστικές τάσεις τόσο στον Γενικό Δείκτη Τιμών Καταναλωτή όσο και -πολύ περισσότερο- στον “anti-core” πληθωρισμό…
Και όλα αυτά λίγο πριν μπει ο χειμώνας.
Και ακόμα πιο λίγο πριν ξεσπάσει ο νέος κύκλος επέκτασης πολέμου στην Μέση Ανατολή με την αναμενόμενη -πριν τις αμερικανικές εκλογές- επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν.
Μια επίθεση στην οποία το Ιράν έχει ένα «όπλο» για να απαντήσει, να κλείσει τα στενά του Ορμούζ, από όπου περνάει το μεγαλύτερο μέρος από το εξαγόμενο πετρέλαιο των χωρών του Κόλπου.
Βέβαια μάλλον δεν πρέπει να ανησυχούμε, γιατί οι ηγέτες της ΕΕ είχαν συνάντηση 24 ώρες πριν από την Σύνοδο Κορυφής με τις βασικές πετρελαιοπαραγωγούς χώρες του Κόλπου (εκτός Ιράν) για να μιλήσουν προφανώς γι’ αυτό.
Τι είπε ο κ. Σαρλ Μισέλ πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στους ηγέτες της ΕΕ μετά την συνάντηση; Τους είπε ότι πρέπει να θέσουν τις χώρες τους σε επιφυλακή και ετοιμότητα…
Τι άλλο χρειάζεται για να μην ανησυχεί κανείς;
