Αν αποσύρει κανείς την προσοχή του από τα… θορυβώδη χθεσινά χρηματιστηριακά αποτέλεσμα και την στρέψει στην πραγματική οικονομία, εκεί που η «πραγματικότητα» διαμορφώνεται καθημερινά, διακρίνει τις πρώτες προειδοποιήσεις για την αρνητική στροφή της.
Οι μεγάλοι τραπεζικοί Όμιλοι στις ΗΠΑ προειδοποιούν για μία στροφή στο γύρισμα του χρόνου (2024/2025) από θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης σε μία σαφή επιβράδυνση. Μία τάση μηδενισμού του ρυθμού ανάπτυξης το Α τρίμηνο του 2025.
Τα στοιχεία γι’ αυτό έχουν ήδη αρχίσει να καταγράφονται στα σχόλια των οικονομικών ΜΜΕ για τις ΗΠΑ.
Για την ΕΕ δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς στα ΜΜΕ, καθώς ήδη εδώ και δύο χρόνια η οικονομική καρδιά της Ευρωζώνης με σημείο αναφοράς την γερμανική οικονομία, κινείται στα όρια της στασιμότητας.
Για τα προαναφερόμενα που αφορούν στις ΗΠΑ είναι χαρακτηριστικές και επαρκώς εύγλωττες οι ακόλουθες δηλώσεις οικονομικών στελεχών (αναλυτών) της JP Morgan και του High Frequency Economics στο Bloomberg. Δηλώσεις που εκφράζουν ολοένα και περισσότερο συγκλίνουσες απόψεις και αντανακλώνται στα χρηματιστηριακά αποτελέσματα.
Ο David Kelly της JPMorgan δήλωσε χαρακτηριστικά ότι: «Το πρόβλημα με τους δασμούς, για να είμαστε σύντομοι, είναι ότι αυξάνουν τις τιμές, επιβραδύνουν την οικονομική ανάπτυξη, μειώνουν τα κέρδη, αυξάνουν την ανεργία, επιδεινώνουν την ανισότητα, μειώνουν την παραγωγικότητα και αυξάνουν τις παγκόσμιες εντάσεις. Εκτός από αυτό, όλα τα άλλα είναι… καλά».
Ο δε Carl Weinberg, επικεφαλής οικονομολόγος της High Frequency Economics, ήταν το ίδιο σαφής: «Εάν επιβληθούν τα επαπειλούμενα (σ.σ. οι δασμοί), η βιομηχανική δραστηριότητα των ΗΠΑ θα αναδιπλωθεί αμέσως και δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι την επόμενη έρευνα ISM για να το μάθουμε. Κρίσιμοι τομείς της οικονομίας αντιμετωπίζουν υπαρξιακές απειλές από τους δασμούς Trump και πιθανά αντίποινα. Τα αυτοκίνητα, η ενέργεια και η αεροδιαστημική είναι τρία που έρχονται στο μυαλό μου πολύ γρήγορα. Συσκευές, ηλεκτρονικά είδη, έπιπλα και ρούχα έρχονται στο μυαλό στη συνέχεια…».
Πόσο πιο καθαρά πρέπει να μιλήσει κανείς για να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από την χρηματιστηριακή κατρακύλα που έχει οδηγήσει σε απώλεια κεφαλαιοποίησης π.χ. της Nvidia της τάξης των 800 δισ. δολάρια από τα υψηλά της;
Η Ευρωζώνη σε … ζάλη
Το εξωφρενικό με την Ευρώπη και τους «ηγέτες» της – απέναντι σ’ αυτή την εικόνα των ΗΠΑ – είναι ότι αναζητά λύσεις στον αναπροσανατολισμό της οικονομικής της δραστηριότητας στις εξοπλιστικές δαπάνες. Δηλαδή ετοιμάζεται να ακολουθήσει τον Πούτιν στην λογική της οικονομίας του πολέμου…
Και ταυτόχρονα εκλιπαρεί τον Τράμπ να μην εγκαταλείψει την Ουκρανία, υποχρεώνοντας σε ακόμα μεγαλύτερη γελοιοποίηση τον Ζελένσκι -μετά την «ξεφτίλα» στον Λευκό Οίκο- να δηλώσει «ήμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε υπό την ηγεσία του ισχυρού προέδρου Τραμπ…».
Στάρμερ και Μακρόν αφού συναντιούνται στο Λονδίνο, εμφανίζονται στην συνέχεια να μην έχουν συμφωνήσει σε τίποτα, αφού ο Μακρόν δηλώνει ότι συμφώνησαν να «δουλέψουν» για μία ανακωχή ενός μήνας στην Ουκρανία. Και αμέσως μετά το Λονδίνο το διαψεύδει…
Την ίδια ώρα η Γερμανία κοιτάζει αποκλειστικά τα δικά της και ετοιμάζεται να βγάλει από το συρτάρι τον κουμπαρά της (το μόλις 62% του ΑΕΠ χρέος της) και να αρχίσει να δανείζεται για όπλα και υποδομές. Και αυτό με τις ευλογίες της Bundesbank (!), αγνοώντας την Ευρωζώνη που εκλιπαρεί αδίκως το Βερολίνο για έκδοση ευρωομολόγων για να χρηματοδοτήσει τις εξοπλιστικές… σταυροφορίες της.
Ηγέτες που τρέχουν σε κάθε κατεύθυνση, σαν ζαλισμένα κοτόπουλα στην αυλή που μέχρι πριν τον πόλεμο στην Ουκρανία λεγόταν Ευρωζώνη…
Και ήμαστε ακόμα στον προθάλαμο μιας κρίσης που απειλεί να αποκαλύψει όλες τις διαρθρωτικές ανεπάρκειες του Μάαστριχτ 1992, όπως φαίνεται και από την αμηχανία της ΕΚΤ που ακολουθεί σιωπηρά προδιαγεγραμμένα βήματα για να μην τρομάξουν οι αγορές ακόμα περισσότερο.
Το πρόβλημα στην Φρανκούρτη (ΕΚΤ) είναι ότι γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον πως αυτή την φορά οι νομισματικές λύσεις (QE, TLTROs, APP, PEPP, κ.λ.π.) του παρελθόντος, δεν είναι εργαλεία που μπορούν να αναστρέψουν αυτόν τον οικονομικό και πολιτικό πολύ-κατακερματισμό στην Ευρωζώνη.
Η επερχόμενη έκτακτη Σύνοδος Κορυφής ίσως μας δώσει μία ιδέα για το πόσο προχωρημένη είναι πλέον αυτή η «κατάσταση»…
